کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
←پاسخ‌های دیگر
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
{{جمع شدن|1 | {{جمع شدن|1. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}} | ||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
| خط ۳۵: | خط ۲۹: | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن| | {{جمع شدن|2. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}} | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
| خط ۴۴: | خط ۳۸: | ||
:::::*«[[ابوصالح]] کنیه معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | :::::*«[[ابوصالح]] کنیه معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | ||
:::::*«کنیه اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "[[مهدی]] از [[فرزندان]] من است و اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۹۴.</ref>. | :::::*«کنیه اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، [[ابومحمد]]، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "[[مهدی]] از [[فرزندان]] من است و اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۹۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|3. آقای کامل سلیمان؛}} | |||
[[پرونده:151955.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی اکبر مهدی‌پور]]]] | |||
::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«از کنیه‌های آن [[حضرت]]: "[[ابو القاسم]]، [[ابو عبد الله]] و [[ابو جعفر]]" است. او ثمره مقدسه شجره [[نبوت]] و عصاره دودمان [[امامت]]، [[خلف]] [[شایسته]] [[محمد]] {{صل}} و [[علی]] {{ع}} است. [[پرچم]] [[حق]] به دست باکفایت اوست، که هرکس به او چنگ زند [[نجات]] می‌یابد و هرکس تخلف کند هلاک می‌شود<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴؛ منتخب الاثر، ص ۲۱۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۱، ۲۶۵ و ۲۶۹؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۶۴؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۶۶؛ الامام المهدی، ص ۸ و ۳۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۴۰ و ۱۴۲.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج1، ص .</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||