گرایش انجمن حجتیه و نوع برنامه‌های آنها چه بوده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
گرایش انجمن حجتیه و نوع برنامه‌های آنها چه بوده است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۹
، ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹بدون خلاصۀ ویرایش
جز (حذف پیوند از عنوان منبع‌شناسی جامع مهدویت توسط ربات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| مدخل وابسته = ؟ | | مدخل وابسته = ؟ | ||
| پاسخ‌دهنده = | | پاسخ‌دهنده = | ||
| پاسخ‌دهندگان = | | پاسخ‌دهندگان = 3 پاسخ | ||
}} | }} | ||
'''گرایش [[انجمن حجتیه]] در گذشته و برنامه‌های آنها را توضیح دهید؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | '''گرایش [[انجمن حجتیه]] در گذشته و برنامه‌های آنها را توضیح دهید؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | |||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«سابقه شکل‌گیری این گروه، به جریان‌هایی برمی‌گردد که در دهه ۱۳۲۰ ش تا اواسط دهه سی در [[جامعه]] [[ایران]] به وقوع پیوست. در این مقطع، دو خطر عمده در حوزه [[دین]] پدید آمد: | |||
::::::'''نخست''': حزب توده که مرام مارکسیسم را میان [[جوانان]] نشر می‌داد و متدینان، ملی‌ها و رژیم پهلوی همه با آن درگیر بودند. | |||
::::::'''دوم''': خطر [[بهائیت]] بود که فقط، متدینان بر آن حساسیت داشته و پس از شهریور ۱۳۲۰ ش متوجه نفوذ آن در دستگاه اداری پهلوی شده، به [[مبارزه]] با آن پرداختند. طبعا از نگاه متدینان، خطر [[بهائیان]] نه فقط کمتر از حزب توده نبود، بلکه پس از سرکوبی حزب توده در سال‌های ۱۳۳۲- ۱۳۳۶ ش خطر [[بهائیت]] جدی‌تر هم شده است<ref>جعفریان، رسول، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ص ۳۶۸.</ref>؛ از این رو، [[عالمان]] و [[مراجع تقلید]] به مبارزاتی جدی در مقابل این [[انحراف]] پرداختند. | |||
::::::[[انجمن حجتیه]] مهدویه، در سال ۱۳۳۲ ش با [[تلاش]] [[شیخ]] محمود ذاکرزاده تولایی، معروف به [[شیخ]] محمود [[حلبی]] (۱۲۷۹- ۱۳۷۶ ش) با همکاری جمع زیادی از متدینان که در [[جایگاه]] هیأت مدیره، امور انجمن را اداره می‌کردند، فعالیت خود را آغاز و تا آغاز [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، به فعالیت [[فرهنگی]] بر ضد این [[فرقه]] اشتغال داشت. این گروه، از هر سو [[تلاش]] می‌کرد افزون بر جمع‌آوری اطلاعات، به [[تربیت]] نیرو برای مقابله با [[بهائیان]] و تبلیغات آنان بپردازد. | |||
::::::از آن‌جا که کار عمده آقای [[حلبی]] پس از شهریور ۱۳۲۰ ش، کارهای تبلیغی در قالب [[منبر]] بود و در این کار، مهارت و شهرت خاصی به دست آورده بود، همراه جمعی از فعالان مذهبی [[مشهد]] و نیز انجمن‌ها و هیأت‌های مذهبی، به طور منظم با [[بهائیان]] درگیر شدند<ref>جعفریان، رسول، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ص ۳۶۸.</ref>. | |||
::::::مؤسس این انجمن همواره تأکید می‌کرد: امروز، [[امام زمان]] {{ع}} از کسی جز این خدمت را نمی‌پذیرد و چیزی جز این [[انتظار]] ندارد. به [[خدا]] قسم! امروز [[تکلیف]] شرعی و دینی همه ما آن است که با [[بهائیت]] [[مبارزه]] کنیم<ref>نشریه چشم‌انداز ایران، سال اول، ش ۲.</ref>. | |||
::::::به نظر می‌رسد انجمن، به جز کارهای تبلیغی، به نقد جدی [[عقاید]] [[بهایی]] هم می‌پرداخت؛ گرچه این مسأله ممکن بود در قالب کمک به دیگر نویسندگان باشد که نمونه آن، آقای [[محمد باقر]] نجفی در کتاب [[بهائیان]] است که از آقای [[حلبی]] به [[دلیل]] در [[اختیار]] نهادن برخی اسناد تشکر کرده است. همین‌طور خود آقای [[حلبی]] هم گویا به نقد کتاب ایقان مشغول بوده است. مرحوم محیط طباطبایی در مقاله‌ای گفته است: آقای حاجی [[شیخ]] محمود [[حلبی]]... ۱۵۴ غلط ادبی از متن ایقان بیرون آورده و در کتاب [[پژوهش]] جامع درباره ایقان تألیف خود، به تفصیل یاد کرده است<ref>مجله گوهر، س ۶، س ۶۱(فروردین ۱۳۵۷ ش).</ref>. | |||
::::::یادآوری این نکته لازم است که طبعا در این سال‌ها [[مبارزه]] با [[بهائیت]]، در [[انجمن حجتیه]] منحصر نبود و اطلاعیه‌هایی که گاه از سوی [[مراجع]] انتشار می‌یافت، خطر نفوذ [[اقتصادی]] [[بهائیان]] را متذکر می‌شد و با آن به [[مبارزه]] می‌پرداخت»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۱۹۸.</ref>. | |||
==پاسخ‌های دیگر== | |||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}} | |||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«هواداران اندیشه‌ای خاص هستند که به صورت تشکیلاتی منسجم و با نام "انجمن حجتیّه" پیش از انقلاب اسلامی فعالیت می‌کردند. این گروه معتقد بودند که اقامه حکومت از شؤون [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} است، بنابراین در عصر [[غیبت]]، تشکیل حکومت جایز نیست. این گروه با تبلیغ این‌که وظیفه ما در این عصر، انتظار است و بس، و ما نباید در کارهای سیاسی دخالت کنیم، با مبارزان و طرفداران راه [[امام خمینی]] مخالفت می‌کردند. این بینش با القای گفتاری از قبیل این‌که: از ما کاری ساخته نیست، آقا [[امام زمان]] {{ع}} خود باید بیاید و کارها اصلاح کند، ما موظّف به چنین اموری نیستیم و... روحیه بی‌تفاوتی، سکوت و سکون و ظلم‌پذیری را تقویت می‌کردند. هرچند با تلاش عالمان آگاه و پیروزی انقلاب | ::::::«هواداران اندیشه‌ای خاص هستند که به صورت تشکیلاتی منسجم و با نام "انجمن حجتیّه" پیش از [[انقلاب اسلامی]] فعالیت می‌کردند. این گروه [[معتقد]] بودند که اقامه [[حکومت]] از [[شؤون]] [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} است، بنابراین در عصر [[غیبت]]، [[تشکیل حکومت]] جایز نیست. این گروه با [[تبلیغ]] این‌که [[وظیفه]] ما در این عصر، [[انتظار]] است و بس، و ما نباید در کارهای [[سیاسی]] دخالت کنیم، با مبارزان و طرفداران راه [[امام خمینی]] [[مخالفت]] می‌کردند. این بینش با القای گفتاری از قبیل این‌که: از ما کاری ساخته نیست، آقا [[امام زمان]] {{ع}} خود باید بیاید و کارها [[اصلاح]] کند، ما موظّف به چنین اموری نیستیم و... روحیه بی‌تفاوتی، [[سکوت]] و سکون و ظلم‌پذیری را تقویت می‌کردند. هرچند با [[تلاش]] [[عالمان]] [[آگاه]] و [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، این باور غلط از صحنه بیرون شد و بسیاری از هواداران آن به صف [[انقلاب]] و مبارزان پیوستند، ولی این بدان معنی نیست که این [[تفکر]] به کلی ریشه‌کن شده و دیگر هیچ هواخواهی ندارد، زیرا هنوز در گوشه و کنار، حتی از سوی برخی از [[خواص]] به آن دامن زده می‌شود. از این‌روی بسیاری از دانشوران و صاحبنظران، پس از [[انقلاب اسلامی]]، برخی به اجمال و برخی به تفصیل به نقد و بررسی این [[اندیشه]] و مبانی آن پرداختند<ref>فقه سیاسی، عمید زنجانی، ج ۲، ص ۱۸۹، امیرکبیر؛ دادگستر جهان، ابراهیم امینی.</ref>. با نگاهی به گفته‌ها و نوشته‌های طرفداران این نظریه و دلایلی که بدان استناد کرده‌اند، می‌توان گفت که این باور انحرافی از سه راه سرچشمه گرفته است: | ||
:::::#برداشت نادرست از روایاتی که گسترش ستم و فساد را از نشانه‌های ظهور [[امام زمان]] {{ع}} معرفی می‌کند. | :::::#برداشت نادرست از روایاتی که گسترش [[ستم]] و [[فساد]] را از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} معرفی می‌کند. | ||
:::::#استناد به روایاتی که از هرگونه قیامی در عصر | :::::#استناد به روایاتی که از هرگونه قیامی در [[عصر غیبت]]، [[نهی]] و به [[سکوت]] و سکون و [[صبر]] بر بلاها، [[دعوت]] کرده است. | ||
:::::#تفسیر نادرست از امامت و رهبری و تصوّر این‌که تشکیل حکومت در عصر [[غیبت]]، دخالت در قلمرو کار [[معصوم]] {{ع}} است<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۱۰۸.</ref>. البته دلایل باورمندان به این عقیده در جای خود بحث و بررسی شده است. | :::::#[[تفسیر]] نادرست از [[امامت]] و [[رهبری]] و تصوّر این‌که [[تشکیل حکومت]] در عصر [[غیبت]]، دخالت در قلمرو کار [[معصوم]] {{ع}} است<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۱۰۸.</ref>. البته [[دلایل]] باورمندان به این [[عقیده]] در جای خود بحث و بررسی شده است. | ||
::::::این انجمن توسط شیخ [[محمود ذاکرزاده تولایی]] معروف به شیخ [[محمود حلبی]] (١٢٧٩-١٣٧٦ ه ش) با همکاری [[سید رضا آل رسول]]، [[سید محمد حسین عصار]]، [[سید حسین سجادی]]، [[غلام حسین حاج محمد تقی]] که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد<ref>در جستجوی قائم، پورطباطبایی، ص ۳۸۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۷۰.</ref>. | ::::::این انجمن توسط [[شیخ]] [[محمود ذاکرزاده تولایی]] معروف به [[شیخ]] [[محمود حلبی]] (١٢٧٩-١٣٧٦ ه ش) با همکاری [[سید رضا آل رسول]]، [[سید محمد حسین عصار]]، [[سید حسین سجادی]]، [[غلام حسین حاج محمد تقی]] که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد<ref>در جستجوی قائم، پورطباطبایی، ص ۳۸۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۷۰.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{ | |||
{{جمع شدن|۱. نویسندگان کتاب آفتاب مهر؛}} | {{جمع شدن|۱. نویسندگان کتاب آفتاب مهر؛}} | ||
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | [[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | ||
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||
::::::«در گذشته "زمان رژیم پهلوی" دو خطر عمده [[دین]] را تهدید می‌کرد: | ::::::«در گذشته "زمان رژیم پهلوی" دو خطر عمده [[دین]] را تهدید می‌کرد: | ||
::::#حزب توده که مرام مارکسیسم را میان جوانان نشر می‌داد که متدینان و ملی‌ها و حتی رژیم پهلوی همه با آن درگیر بودند. | ::::#حزب توده که مرام مارکسیسم را میان [[جوانان]] نشر می‌داد که متدینان و ملی‌ها و حتی رژیم پهلوی همه با آن درگیر بودند. | ||
::::#خطر بهائیت که فقط متدینان روی آن حساسیت داشته که پس از شهریور ۱۳۲۰ متوجه شدند آنها در دستگاه پهلوی هم نفوذ کردند که به مبارزه با آن پرداختند. با این وجود به لحاظ حمایت رژیم پهلوی، بهائیت در سطح بالای کشور "نخست | ::::#خطر [[بهائیت]] که فقط متدینان روی آن حساسیت داشته که پس از شهریور ۱۳۲۰ متوجه شدند آنها در دستگاه پهلوی هم نفوذ کردند که به [[مبارزه]] با آن پرداختند. با این وجود به لحاظ [[حمایت]] رژیم پهلوی، [[بهائیت]] در سطح بالای [[کشور]] "نخست [[وزیر]]، برخی از [[وزرا]] و…" نفوذ کردند. | ||
:::::*'''انگیزه تشکیل انجمن:''' در این اثنا تشکلی مذهبی از اواسط دهه سی به هدف مبارزه با بهائیت تهران و سایر شهرستان‌ها پدید آمد. رهبری این تشکل از سال ۱۳۳۲ق در اختیار یک روحانی قرار گرفت که به جز سوابق حوزوی، در نهضت ملی شدن نفت نیز فعال بود. این تشکل که "انجمن خیریه حجتیه" نامیده شد نه تنها در حوزه مبارزه با | :::::*'''انگیزه تشکیل انجمن:''' در این اثنا تشکلی مذهبی از اواسط دهه سی به [[هدف]] [[مبارزه]] با [[بهائیت]] [[تهران]] و سایر شهرستان‌ها پدید آمد. [[رهبری]] این تشکل از سال ۱۳۳۲ق در [[اختیار]] یک [[روحانی]] قرار گرفت که به جز سوابق حوزوی، در [[نهضت]] ملی شدن نفت نیز فعال بود. این تشکل که "انجمن خیریه [[حجتیه]]" نامیده شد نه تنها در حوزه [[مبارزه]] با [[بهائیت]]، بلکه در محدوده وسیع‌تر و حتی بیش از دو دهه در تعمیق بسیاری از [[آموزش]] های دینی، ولی با برداشتی خاص در سطح [[جامعه]] مذهبی [[ایران]] مؤثر بود. | ||
:::::*انجمن خیریه حجتیه مهدویه به سال ۱۳۳۲ش با تلاش حاج | :::::*انجمن خیریه [[حجتیه]] مهدویه به سال ۱۳۳۲ش با [[تلاش]] حاج [[شیخ]] [[محمود تولایی]] "مشهور به [[حلبی]]" فعالیت خود را آغاز کرد، وی در سال ۱۲۸۰ش در شهر [[مشهد]] به [[دنیا]] آمد. وی دروس حوزوی خود را نزد اساتید به نام [[مشهد]] خواند. او افزون بر حضور در دروس خارج [[اصول فقه]] به تحصیل دروس [[معارف]] الهیه پرداخت که آثاری از او به جای مانده است. کار عمده آقای [[حلبی]] پس از شهریور ۱۳۲۰ش [[تبلیغ]] در قالب [[منبر]] بود و در این کار، مهارت و شهرت خاصی به دست آورد، تا آن جا که چندین [[سخنرانی]] وی از رادیو [[مشهد]] پخش و بعداً به صورت مجموعه‌ای به چاپ رسید. در اواخر سال ۱۳۲۸ [[حلبی]] همراه جمعی از فعالان مذهبی [[مشهد]] و نیز انجمن‌ها و هیئات مذهبی به طور منظم با [[بهائیان]] درگیر بودند. مرحوم [[حلبی]] در آستانه ملی شدن [[صنعت]] نفت به فعالیت‌های تبلیغی - [[سیاسی]] خود افزود و پس از آن، در جریان شکستی که در انتخابات مجلس هجدهم خورد، از فعالیت [[سیاسی]] کناره گرفت و دو سال بعد، به [[تهران]] آمد و به همان کار [[خطابه]] و [[منبر]] مشغول شد. وی بخشی از فعالیت خود را به [[مبارزه]] با [[بهائیت]] اختصاص داد و تا پایان [[عمر]] همین مشی را ادامه داد. ایشان، [[روز جمعه]] ۲۶ دی ماه ۱۳۷۶ درگذشت و کنار مزار [[شیخ]] [[صدوق]] "[[ابن بابویه]]" در شهر [[ری]] به [[خاک]] سپرده شد. | ||
:::::*مرحوم [[حلبی]] با همکاری جمعی از متدینان که با عنوان هیأت مدیره، امور انجمن را اداره می‌کردند تا آغاز پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت فرهنگی برضد فرقه بهائیت اشتغال داشت و به تربیت نیرو برای مقابله با بهائیان و تبلیغات آنان اهتمام داشت. انجمن طی ۲۵ سال فعالیت ضمن مبارزه با | :::::*مرحوم [[حلبی]] با همکاری جمعی از متدینان که با عنوان هیأت مدیره، امور انجمن را اداره می‌کردند تا آغاز [[پیروزی]] [[انقلاب]] اسلامی به فعالیت [[فرهنگی]] برضد [[فرقه بهائیت]] اشتغال داشت و به [[تربیت]] نیرو برای مقابله با [[بهائیان]] و تبلیغات آنان اهتمام داشت. انجمن طی ۲۵ سال فعالیت ضمن [[مبارزه]] با [[بهائیت]]، توانست جمع زیادی از نیرو های [[جوان]] را در بسیاری از شهر ها به خود جذب کند. انجمن اساسنامه‌ای داشت؛ از جمله مواد این اساسنامه این بود که "انجمن به هیچ وجه در [[امور سیاسی]] مداخله نخواهد داشت و نیز مسؤولیت هر نوع دخالتی را که در زمینه‌های [[سیاسی]] از طرف افراد منتسب به انجمن صورت گیرد، به عهده نخواهد داشت" <ref>قابل ذکر است بعد‌ها از این شعار دست برداشته و خلاف آن عمل کردند</ref>. این همان بندی بود که انقلابیون پیش و پس از [[انقلاب]] از آن ناراحت بودند. | ||
:::::*'''زمینه‌های فعالیت:''' انجمن در هر شهر دفتری داشت که تحت عنوان بیت "بیت [[امام مهدی|امام زمان]]" شناخته می‌شد. این بیت، مسؤولی داشت و زیر نظر وی سه گروه | :::::*'''زمینه‌های فعالیت:''' انجمن در هر شهر دفتری داشت که تحت عنوان بیت "بیت [[امام مهدی|امام زمان]]" شناخته می‌شد. این بیت، مسؤولی داشت و زیر نظر وی سه گروه [[تدریس]]، تحقیق و [[ارشاد]] فعالیت می‌کردند. گروه نخست، به [[آموزش]] نیرو‌ها در سه مرحله ابتدایی، متوسطه و عالی می‌پرداختند. گروه دوم، به دنبال افرادی از [[مسلمانان]] بودند که تحت تأثیر بهائی‌ها به [[آیین]] آنها گرویده بودند. و گروه سوم، کار [[ارشاد]] این افراد را با شیوه‌های خاص خود دنبال می‌کردند. سخنرانی‌های عمومی‌در محافلی که بیشتر، منازل بود، برگزار می‌شد و به طور معمول در سالروز تولد [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} نیز جشن‌های بزرگی برگزار می‌شد. بیشتر افرادی که از [[بهائیت]] برمی‌گشتند، توبه‌نامه و تبری‌نامه‌ای می‌نوشتند که متن بسیاری از آنها در یک مجموعه در کتابخانه آستان [[قدس]] نگهداری می‌شود. | ||
:::::*'''وضعیت بعد از انقلاب اسلامی:''' به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی که به نوعی پیروزی مذهبی‌های سیاسی بود، انجمن به موضع انفعال افتاد و نیروهای تربیت شده در انجمن در سطوح مختلف، پس از انقلاب به سه دسته تقسیم شدند: | :::::*'''وضعیت بعد از [[انقلاب اسلامی]]:''' به دنبال [[پیروزی]] [[انقلاب]] اسلامی که به نوعی [[پیروزی]] مذهبی‌های [[سیاسی]] بود، انجمن به موضع انفعال افتاد و نیروهای [[تربیت]] شده در انجمن در سطوح مختلف، پس از [[انقلاب]] به سه دسته تقسیم شدند: | ||
::::#برخی به انقلاب اسلامی پیوستند؛ | ::::#برخی به [[انقلاب]] اسلامی پیوستند؛ | ||
::::#برخی برابر انقلاب بی‌تفاوت ماندند؛ | ::::#برخی برابر [[انقلاب]] بی‌تفاوت ماندند؛ | ||
::::#برخی به انتقاد از انقلاب پرداخته و به صف مخالفان _ از نوع دیندار _ پیوستند… | ::::#برخی به انتقاد از [[انقلاب]] پرداخته و به صف [[مخالفان]] _ از نوع دیندار _ پیوستند… | ||
:::::*انجمن، چندی پیش از پیروزی انقلاب | :::::*انجمن، چندی پیش از [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، یعنی در شهریور ۱۳۵۷ مواضع خود را در ارتباط با [[سیاست]] تغییر داده شروع به [[همراهی]] [[انقلاب]] کرد. از جمله مواضع پیش از [[انقلاب]] این گروه: [[انقلاب]] امر ناممکن است، مگر آن که وابسته به یک [[قدرت]] خارجی باشد…، همچنین می‌گفتند چه کسی مسؤول خون‌های ریخته شده در جریان ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و بعد از آن می‌باشد؟ | ||
:::::*پس از انقلاب از سوی برخی از رهبران | :::::*پس از [[انقلاب]] از سوی برخی از [[رهبران]] [[انقلاب]]، انجمن به عنوان یک عنصر خطرناک معرفی شده و برای جلوگیری از نفوذ آن در مراکز، تبلیغات وسیعی بر ضد آنان شد و به مرور، به حذف شمار زیادی از چهره‌های مذهبی با سابقه منجر شد. طبعاً برخی از سوابق برخورد‌های منفی [[رهبران]] انجمن با جریان [[انقلاب]] یک تجربه برای موضع‌گیری بر ضد آنان مورد استفاده قرار گرفت، برای نمونه، [[امام خمینی]] که در روزگاری آقای [[حلبی]] را تایید می‌کرد، در سال‌های پیش از [[انقلاب]]، به تدریج به حرکت انجمن بدبین شده و [[حمایت]] خود را قطع کرد. آقای گرامی فردی که [[اخبار]] داخلی [[ایران]] را برای [[نجف]] می‌نوشته است نامه‌ای در این باره به [[امام]] نوشته که پاسخ [[امام]] این بوده است: "از وقتی که مطلع شدم، دیگر تأییدی نکردم". | ||
:::::*این جهت گیری‌ها ادامه پیدا کرد تا سر انجام در اثر بروز انحرافاتی میان برخی از افراد انجمن "از قبیل کج‌اندیشی درباره خون شهیدان و شهید ندانستن کشته‌های جنگ تحمیلی و…" [[امام خمینی]] در سخنرانی عید فطر سال ۱۳۶۲ بدون تصریح به نام انجمن، هشدارهای تکان دهنده دادند و در ضمن از ایشان خواسته شد که انحرافات خود را کنار بگذارند. | :::::*این جهت گیری‌ها ادامه پیدا کرد تا سر انجام در اثر بروز انحرافاتی میان برخی از افراد انجمن "از قبیل [[کج‌اندیشی]] درباره [[خون]] [[شهیدان]] و [[شهید]] ندانستن کشته‌های [[جنگ]] تحمیلی و…" [[امام خمینی]] در [[سخنرانی]] عید فطر سال ۱۳۶۲ بدون تصریح به نام انجمن، هشدارهای تکان دهنده دادند و در ضمن از ایشان خواسته شد که [[انحرافات]] خود را کنار بگذارند. | ||
:::::*انجمن در سال ۱۳۶۲ رسماً تعطیلی خود را اعلام کرد و ضمن آن توضیح داد که خود را مصداق سخنان رهبر انقلاب نمی‌داند. بدین ترتیب انجمن منحل شد»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۴۰ - ۴۴.</ref>. | :::::*انجمن در سال ۱۳۶۲ رسماً تعطیلی خود را اعلام کرد و ضمن آن توضیح داد که خود را مصداق سخنان [[رهبر]] [[انقلاب]] نمی‌داند. بدین ترتیب انجمن منحل شد»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۴۰ - ۴۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
| خط ۶۸: | خط ۸۰: | ||
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | |||