بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*در بسیارى از روایاتى که از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} نقل شده، این نکته مورد تأکید قرار گرفته که ظهور نیز مانند [[قیامت]]، ناگهانى و غیرمنتظره فرامى‌رسد و زمان آن را هیچ کس جز خداوند نمى‌داند. از جمله در روایتى که [[امام رضا]] {{ع}} به واسطه پدران بزرگوارش از پیامبر اکرم {{صل}} نقل مى‌کند، چنین آمده است: "به [[پیامبر]] {{صل}} عرض شد: اى رسول خدا آن قائم که از نسل شماست چه وقت ظهور مى‌کند؟" آن حضرت فرمود: "ظهور او مانند قیامت است"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۲. </ref>. | *در بسیارى از روایاتى که از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} نقل شده، این نکته مورد تأکید قرار گرفته که ظهور نیز مانند [[قیامت]]، ناگهانى و غیرمنتظره فرامى‌رسد و زمان آن را هیچ کس جز خداوند نمى‌داند. از جمله در روایتى که [[امام رضا]] {{ع}} به واسطه پدران بزرگوارش از پیامبر اکرم {{صل}} نقل مى‌کند، چنین آمده است: "به [[پیامبر]] {{صل}} عرض شد: اى رسول خدا آن قائم که از نسل شماست چه وقت ظهور مى‌کند؟" آن حضرت فرمود: "ظهور او مانند قیامت است"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۲. </ref>. | ||
*[[امام باقر]] {{ع}} نیز در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لا يَشْعُرُونَ}}<ref>سوره زخرف، ۶۶. </ref> مى‌فرماید: مراد از ساعت، ساعت قیام قائم {{ع}} است که ناگهان بر ایشان مى‌آید<ref>بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۴. </ref>. [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} نیز در نامه خود به [[شیخ مفید]] مى‌نویسد: {{عربی|"... فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ"}}<ref>احتجاج طبرسى، ج ۲، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵. </ref>؛ فرمان ما به‌طور ناگهانى فرامى‌رسد. دو واژه "بغتة" و "فجاة" هر دو، به یک معناست که عبارت از ناگهانى رسیدن امر است و ظاهر سخن این است که منظور از "امر" در نامه مبارک، همان ظهور [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} است. و اما نشانه‌هاى قطعى‌اى که پیش از ظهور رخ مى‌دهد، روز ظهور را مشخص نمى‌سازد و ظهور آن حضرت براى مردم، به‌ویژه براى کسانى که به خاطر بها ندادن به مسأله یا ضعف عقیده به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}}، پیرامون وجود گرانمایه او و ظهورش نمى‌اندیشند، ناگهانى‌تر و غافلگیرکننده‌تر خواهد بود<ref>امام مهدى {{ع}} از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینى، ص ۳۷۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۲.</ref>. | *[[امام باقر]] {{ع}} نیز در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لا يَشْعُرُونَ}}<ref>سوره زخرف، ۶۶. </ref> مى‌فرماید: مراد از ساعت، ساعت قیام قائم {{ع}} است که ناگهان بر ایشان مى‌آید<ref>بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۴. </ref>. [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} نیز در نامه خود به [[شیخ مفید]] مى‌نویسد: {{عربی|"... فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ"}}<ref>احتجاج طبرسى، ج ۲، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵. </ref>؛ فرمان ما به‌طور ناگهانى فرامى‌رسد. دو واژه "بغتة" و "فجاة" هر دو، به یک معناست که عبارت از ناگهانى رسیدن امر است و ظاهر سخن این است که منظور از "امر" در نامه مبارک، همان ظهور [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} است. و اما نشانه‌هاى قطعى‌اى که پیش از ظهور رخ مى‌دهد، روز ظهور را مشخص نمى‌سازد و ظهور آن حضرت براى مردم، به‌ویژه براى کسانى که به خاطر بها ندادن به مسأله یا ضعف عقیده به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}}، پیرامون وجود گرانمایه او و ظهورش نمى‌اندیشند، ناگهانى‌تر و غافلگیرکننده‌تر خواهد بود<ref>امام مهدى {{ع}} از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینى، ص ۳۷۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۲.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | |||
* [[آیا ظهور امام مهدی ناگهانی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)]] | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
{{پرسمان عصر غیبت کبری}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{پرسش‌های وابسته}} | {{پرسش‌های وابسته}} | ||