پرش به محتوا

فرجام شیطان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۴۲: خط ۴۲:
::::::از [[وهب بن جمیع]] [[نقل]] شده که گفت: از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} درباره این گفته [[ابلیس]] پرسیدم که: " پروردگارا! پس مرا تا روزی که خلایق برانگیخته شوند، مهلت ده." [[خداوند]] سبحانه و تعالی فرمود: " البته تو از مهلت داده شدگانی تا به روز و هنگام معلوم" آن، چه روزی خواهد بود؟ فرمود: "آیا گمان می‏‌کنی آن‏روز [[رستاخیز بزرگ]] است؟ هرگز! بلکه [[خداوند]] سبحانه و تعالی او را تا روزی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، فرصت داده است. آن‏گاه [[قائم]] ما از پیشانی‏اش او را گرفته، گردنش را خواهد زد. آن هنگام روز [[وقت معلوم]] است"<ref> طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۰.</ref>.
::::::از [[وهب بن جمیع]] [[نقل]] شده که گفت: از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} درباره این گفته [[ابلیس]] پرسیدم که: " پروردگارا! پس مرا تا روزی که خلایق برانگیخته شوند، مهلت ده." [[خداوند]] سبحانه و تعالی فرمود: " البته تو از مهلت داده شدگانی تا به روز و هنگام معلوم" آن، چه روزی خواهد بود؟ فرمود: "آیا گمان می‏‌کنی آن‏روز [[رستاخیز بزرگ]] است؟ هرگز! بلکه [[خداوند]] سبحانه و تعالی او را تا روزی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، فرصت داده است. آن‏گاه [[قائم]] ما از پیشانی‏اش او را گرفته، گردنش را خواهد زد. آن هنگام روز [[وقت معلوم]] است"<ref> طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۰.</ref>.
::::::بعید نیست مقصود از [[روایت]]، این باشد که با روشن شدن حقایق در [[عصر ظهور]] و رشد بسیار بالای عقلانی در آن عصر، دیگر مجالی برای اغوای [[شیطان]] باقی نخواهد ماند و عملا خلع [[سلاح]] و نابود می‌‏شود و این، پایان مهلت او است<ref>  ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲، ح ۵؛ طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۱۵</ref>.  
::::::بعید نیست مقصود از [[روایت]]، این باشد که با روشن شدن حقایق در [[عصر ظهور]] و رشد بسیار بالای عقلانی در آن عصر، دیگر مجالی برای اغوای [[شیطان]] باقی نخواهد ماند و عملا خلع [[سلاح]] و نابود می‌‏شود و این، پایان مهلت او است<ref>  ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲، ح ۵؛ طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۱۵</ref>.  
::::::البته در برخی [[روایات]]، [[هلاکت]] [[شیطان]] به دست [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته شده است<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۴۴، ح ۹۶</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۵۷ - ۳۵۸.</ref>.
::::::البته در برخی [[روایات]]، [[هلاکت]] [[شیطان]] به دست [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته شده است<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۴۴، ح ۹۶</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۵۷ - ۳۵۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛}}
[[پرونده:151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
[[پرونده:151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[قرآن]] در مورد زنده شدن [[شیطان]] گفته تا روز معینی و [[وقت معلوم]] زنده است، ولی معلوم نکرده که این [[وقت معلوم]] [[قیامت]] است یا [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}. بعضی [[احادیث]] که مسئله [[حضرت مهدی]] {{ع}} را مطرح نموده، خبر از [[مرگ]] [[شیطان]] داده است. بنابر این [[احادیث]]، منظور از [[وقت معلوم]]، [[زمان ظهور]] [[امام عصر]] {{ع}} است و [[شیطان]] به دست [[امام عصر]] {{ع}} کشته می‌شود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶.</ref>؛ و اگر هم زنده بماند دیگر [[قدرت]] [[وسوسه]] ندارد<ref>معجم الملاحم، ۴، ص ۲.</ref>. دست کم می‌توان گفت عبارت "[[مرگ]] [[شیطان]]" [[ناتوانی]] بی‌اندازه او را در زمان [[حضرت حجت]] {{ع}} می‌رساند»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص:۶۳.</ref>.
::::::«[[قرآن]] در مورد زنده شدن [[شیطان]] گفته تا روز معینی و [[وقت معلوم]] زنده است، ولی معلوم نکرده که این [[وقت معلوم]] [[قیامت]] است یا [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}. بعضی [[احادیث]] که مسئله [[حضرت مهدی]] {{ع}} را مطرح نموده، خبر از [[مرگ]] [[شیطان]] داده است. بنابر این [[احادیث]]، منظور از [[وقت معلوم]]، [[زمان ظهور]] [[امام عصر]] {{ع}} است و [[شیطان]] به دست [[امام عصر]] {{ع}} کشته می‌شود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶.</ref>؛ و اگر هم زنده بماند دیگر [[قدرت]] [[وسوسه]] ندارد<ref>معجم الملاحم، ۴، ص ۲.</ref>. دست کم می‌توان گفت عبارت "[[مرگ]] [[شیطان]]" [[ناتوانی]] بی‌اندازه او را در زمان [[حضرت حجت]] {{ع}} می‌رساند»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
خط ۷۳: خط ۷۳:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«بحث قتل [[شیطان]] به دست [[حضرت عیسی]] {{ع}} در منابع [[اهل سنت]]، بسیار مطرح شده است و البته روایاتی هم داریم که آن را به دست [[امام مهدی|حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} پس از [[رجعت]] بیان می‌کنند. برخی [[روایات]] هم به دست [[رسول اکرم]] {{صل}} بیان کرده‌اند. اما باید مدنظر داشت که [[شیطان]]، تنها منبع شر نیست؛ همان‌طور که در مراسم [[حج]]، داریم و آن‌ها را رمی می‌کنیم: شر النفس، شر الناس و شر الشیطان. پس با حذف [[شیطان]]، شر برچیده نمی‌شود و شر النّفس و شر النّاس به جای خود باقی است<ref>نشریه موعود، شماره ۲۵، ص ۱۷ (گفت‌وگو با علی کورانی).</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۸۸.</ref>.
::::::«بحث قتل [[شیطان]] به دست [[حضرت عیسی]] {{ع}} در منابع [[اهل سنت]]، بسیار مطرح شده است و البته روایاتی هم داریم که آن را به دست [[امام مهدی|حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} پس از [[رجعت]] بیان می‌کنند. برخی [[روایات]] هم به دست [[رسول اکرم]] {{صل}} بیان کرده‌اند. اما باید مدنظر داشت که [[شیطان]]، تنها منبع شر نیست؛ همان‌طور که در مراسم [[حج]]، داریم و آن‌ها را رمی می‌کنیم: شر النفس، شر الناس و شر الشیطان. پس با حذف [[شیطان]]، شر برچیده نمی‌شود و شر النّفس و شر النّاس به جای خود باقی است<ref>نشریه موعود، شماره ۲۵، ص ۱۷ (گفت‌وگو با علی کورانی).</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۸۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۲۱۸٬۶۲۱

ویرایش