پرش به محتوا

فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
خط ۱۹: خط ۱۹:
[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
:::::*«[[مسلمانان]] عموماً و [[شیعیان]] خصوصاً منتظرند که سراسر [[گیتی]] را [[عدل]] و [[علم]] و [[توحید]] و [[ایمان]] و [[برابری]] و [[برادری]] فرا گیرد و آن [[رهبری]] که وعده [[ظهور]] او در [[قرآن]] و صدها [[احادیث]] معتبر وارد شده است، ظاهر شود و [[آیین]] توحیدی [[اسلام]] را که درشرق و غرب [[جهان]] وارد شده است، ظاهر کرده و گسترش دهد و [[امت]] واحد، [[حکومت]] واحد، قانون واحد و [[نظام]] واحد تمام افراد [[بشر]] را متحد، هم‌صدا، هم‌قدم و به هم پیوسته سازد. این [[عقیده]] به [[ظهور]] [[مصلح]] [[منتظر]] است که [[شیعه]] را در جریان زمان برای [[مقاومت]] در برابر صدمات و لطماتی که بر دعوتی وارد می‌شده و آن را متلاشی می‌کرد، پرورش داد و [[فکر]] [[شیعه]] را که [[فکر]] [[خالص]] اسلامی است و [[جامعه]] [[شیعه]] را از زوال و انقراض نگاه داشت و تا امروز این [[فکر]] و [[عقیده]] و [[ایمان]]، عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] و [[استقامت]] اوست. شیعیانی که با آن وضع جانگزای [[حکومت]] [[بنی‌امیه]] و [[بنی‌عباس]] روبرو شده بودند، آنچنان که تمام حیثیات و [[شؤون]] ظاهری و [[اجتماعی]] آنها الغا شده و از همه [[مشاغل]] محروم و در همه جا مورد تعقیب و زیر نظر جاسوسان [[حکومت]] قرار گرفته و از کمترین مجازات، یعنی زندان تا مجازاتهای شدید، یعنی بریدن دست و پا و زبان و بینی و شکنجه‌های غیر قابل [[تحمل]] دیگر را [[تحمل]] می‌کردند، اگر [[منتظر]] و اینده بین نبودند و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] و [[شکست]] [[باطل]] و [[ستم]] نداشتند، با اینکه همه چیز را از دست رفته می‌دیدند، هر برایشان حال [[مقاومت]] باقی نمی‌ماند و همه اگر در [[دل]] [[شکست]] خورده و [[تسلیم]] می‌گشتند و از دگرگون شدن اوضاع، عوض شدن و ورق خوردن صفحه [[تاریخ]] [[ناامید]] می‌شدند، ریشه هر [[نهضت]] و حرکت و [[پایداری]] در آنها خشک می‌شد. اما [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امام علی|علی]]{{ع}} وعده داده و [[قرآن مجید]] نیز [[بشارت]] داده است که این [[دین]] پایدار نمی‌ماند و این راه بسته نمی‌شود و این [[نزاع]] و [[نبرد]] [[حق]] و [[باطل]] با [[غلبه]] ظاهری [[جباران]] [[تاریخ]]، مانند [[یزید]] ولید و زیاد و [[حجاج]] و [[هارون]] و دیگران نیز پایان نمی‌پذیرد. پس از [[رحلت]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} و [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} تا به امروز، ریشه تمام حرکات و نهضتهای [[شیعه]] و [[مسلمین]] علیه [[باطل]] و استثمارگران، همین فسلفه [[اجتماعی]] [[انتظار]] و [[عقیده]] به ادامه [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] تا [[پیروزی]] مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌ مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌هایی [[آشکار]] و در عین [[ذلت]] ظاهری، پرتو شعاع [[عزت]] و [[سربلندی]] و آقایی نمودار شده است و اراده‌ها و همت‌ها به حرکت و جنبش در می‌آید و افراد با [[اراده]] و مصمم و [[متعهد]] وارد میدان می‌شوند و هرچه [[دشمنان]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[مسلمانان]] را می‌کشند و به زندان می‌اندازند و هرگونه [[شکنجه]] و عذابی را درباره آنها [[اجرا]] می‌کنند و آنها را از اجرای [[قوانین]] [[اسلام]] و برقرار کردن شعائر دینی، با [[زور]] و تطمیع باز می‌دارند، و [[تعلیم]] و تربیتشان و مطبوعات و تبلیغات و تمام وسایل ارتباط جمعی و رسانه‌های گروهی را ضد [[اسلام]] و [[منحرف]] کننده می‌سازند. این است فسلفه بزرگ [[اجتماعی]] [[انتظار]] [[ظهور]] و یکی از [[اسرار]] [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از این رو، [[ثواب]] [[منتظرین]]، مانند [[ثواب]] مجاهدین و بلکه [[شهیدان]] [[بدر]] و احد است. این همان فلسفه‌ای است که در [[ادیان]] گذشته نیز مایه [[امیدواری]] [[پیروان]] آنها و مشوق آنان به [[استقامت]] و [[پایداری]] و [[مقاومت]] و [[جهاد]] بوده است. در [[حقیقت]]، [[انتظار]]، [[فلسفه]] محکم و [[استواری]] است که مورد توجه تمام [[ادیان]] بوده و همه به این [[عقیده]] داشته‌اند، به این معنا که از سنن و نوامیس ثابتی است که همه [[ادیان آسمانی]] در بقای خود از آن مایه گرفته و همه در [[انتظار]] آینده‌ای عالی‌تر و بهتر بوده‌اند. [[اسلام]] نیز که [[دین]] جامع و خاتم است به تمام آنها نوید داده که [[خورشید]] جهانتاب [[اسلام]] طلوع خواهد کرد، عالم و تمام [[پیروان ادیان]] را از [[انتظار]] بیرون خواهد آورد. مسأله [[انتظار]] در [[اسلام]] در [[ظهور]] [[مصلح]] و [[منجی]] [[آخرالزمان]] و ولی دوران، [[حضرت مهدی]] {{ع}} که در بیت [[رسالت]] و از [[فرزند]] [[امام علی|علی]] و [[فاطمه زهرا|فاطمه]] و [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]{{عم}} و نهمین [[فرزند]] [[امام حسین|حسین]] است، خلاصه شد.  
:::::*«[[مسلمانان]] عموماً و [[شیعیان]] خصوصاً منتظرند که سراسر [[گیتی]] را [[عدل]] و [[علم]] و [[توحید]] و [[ایمان]] و [[برابری]] و [[برادری]] فرا گیرد و آن [[رهبری]] که وعده [[ظهور]] او در [[قرآن]] و صدها [[احادیث]] معتبر وارد شده است، ظاهر شود و [[آیین]] توحیدی [[اسلام]] را که درشرق و غرب [[جهان]] وارد شده است، ظاهر کرده و گسترش دهد و [[امت]] واحد، [[حکومت]] واحد، قانون واحد و [[نظام]] واحد تمام افراد [[بشر]] را متحد، هم‌صدا، هم‌قدم و به هم پیوسته سازد. این [[عقیده]] به [[ظهور]] [[مصلح]] [[منتظر]] است که [[شیعه]] را در جریان زمان برای [[مقاومت]] در برابر صدمات و لطماتی که بر دعوتی وارد می‌شده و آن را متلاشی می‌کرد، پرورش داد و [[فکر]] [[شیعه]] را که [[فکر]] [[خالص]] اسلامی است و [[جامعه]] [[شیعه]] را از زوال و انقراض نگاه داشت و تا امروز این [[فکر]] و [[عقیده]] و [[ایمان]]، عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] و [[استقامت]] اوست. شیعیانی که با آن وضع جانگزای [[حکومت]] [[بنی‌امیه]] و [[بنی‌عباس]] روبرو شده بودند، آنچنان که تمام حیثیات و [[شؤون]] ظاهری و [[اجتماعی]] آنها الغا شده و از همه [[مشاغل]] محروم و در همه جا مورد تعقیب و زیر نظر جاسوسان [[حکومت]] قرار گرفته و از کمترین مجازات، یعنی زندان تا مجازاتهای شدید، یعنی بریدن دست و پا و زبان و بینی و شکنجه‌های غیر قابل [[تحمل]] دیگر را [[تحمل]] می‌کردند، اگر [[منتظر]] و اینده بین نبودند و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] و [[شکست]] [[باطل]] و [[ستم]] نداشتند، با اینکه همه چیز را از دست رفته می‌دیدند، هر برایشان حال [[مقاومت]] باقی نمی‌ماند و همه اگر در [[دل]] [[شکست]] خورده و [[تسلیم]] می‌گشتند و از دگرگون شدن اوضاع، عوض شدن و ورق خوردن صفحه [[تاریخ]] [[ناامید]] می‌شدند، ریشه هر [[نهضت]] و حرکت و [[پایداری]] در آنها خشک می‌شد. اما [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امام علی|علی]]{{ع}} وعده داده و [[قرآن مجید]] نیز [[بشارت]] داده است که این [[دین]] پایدار نمی‌ماند و این راه بسته نمی‌شود و این [[نزاع]] و [[نبرد]] [[حق]] و [[باطل]] با [[غلبه]] ظاهری [[جباران]] [[تاریخ]]، مانند [[یزید]] ولید و زیاد و [[حجاج]] و [[هارون]] و دیگران نیز پایان نمی‌پذیرد. پس از [[رحلت]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} و [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} تا به امروز، ریشه تمام حرکات و نهضتهای [[شیعه]] و [[مسلمین]] علیه [[باطل]] و استثمارگران، همین فسلفه [[اجتماعی]] [[انتظار]] و [[عقیده]] به ادامه [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] تا [[پیروزی]] مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌ مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌هایی [[آشکار]] و در عین [[ذلت]] ظاهری، پرتو شعاع [[عزت]] و [[سربلندی]] و آقایی نمودار شده است و اراده‌ها و همت‌ها به حرکت و جنبش در می‌آید و افراد با [[اراده]] و مصمم و [[متعهد]] وارد میدان می‌شوند و هرچه [[دشمنان]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[مسلمانان]] را می‌کشند و به زندان می‌اندازند و هرگونه [[شکنجه]] و عذابی را درباره آنها [[اجرا]] می‌کنند و آنها را از اجرای [[قوانین]] [[اسلام]] و برقرار کردن شعائر دینی، با [[زور]] و تطمیع باز می‌دارند، و [[تعلیم]] و تربیتشان و مطبوعات و تبلیغات و تمام وسایل ارتباط جمعی و رسانه‌های گروهی را ضد [[اسلام]] و [[منحرف]] کننده می‌سازند. این است فسلفه بزرگ [[اجتماعی]] [[انتظار]] [[ظهور]] و یکی از [[اسرار]] [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از این رو، [[ثواب]] [[منتظرین]]، مانند [[ثواب]] مجاهدین و بلکه [[شهیدان]] [[بدر]] و احد است. این همان فلسفه‌ای است که در [[ادیان]] گذشته نیز مایه [[امیدواری]] [[پیروان]] آنها و مشوق آنان به [[استقامت]] و [[پایداری]] و [[مقاومت]] و [[جهاد]] بوده است. در [[حقیقت]]، [[انتظار]]، [[فلسفه]] محکم و [[استواری]] است که مورد توجه تمام [[ادیان]] بوده و همه به این [[عقیده]] داشته‌اند، به این معنا که از سنن و نوامیس ثابتی است که همه [[ادیان آسمانی]] در بقای خود از آن مایه گرفته و همه در [[انتظار]] آینده‌ای عالی‌تر و بهتر بوده‌اند. [[اسلام]] نیز که [[دین]] جامع و خاتم است به تمام آنها نوید داده که [[خورشید]] جهانتاب [[اسلام]] طلوع خواهد کرد، عالم و تمام [[پیروان ادیان]] را از [[انتظار]] بیرون خواهد آورد. مسأله [[انتظار]] در [[اسلام]] در [[ظهور]] [[مصلح]] و [[منجی]] [[آخرالزمان]] و ولی دوران، [[حضرت مهدی]] {{ع}} که در بیت [[رسالت]] و از [[فرزند]] [[امام علی|علی]] و [[فاطمه زهرا|فاطمه]] و [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]{{عم}} و نهمین [[فرزند]] [[امام حسین|حسین]] است، خلاصه شد.  
:::::بنابراین، چنانکه از بررسی‌های عمیق و دقیق در [[تاریخ]] و در فسلفه [[ادیان]] و در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] و [[روایات]] استفاده می‌شود، [[فلسفه انتظار]]، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم در تمام [[ادیان آسمانی]] وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای [[جامعه]] [[مسلمانان]] است<ref> آیت الله صافی، امامت و مهدویت، ج ۱، ص ۳۹۴.</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص: ۲۰۹ - ۲۱۱.</ref>.
:::::بنابراین، چنانکه از بررسی‌های عمیق و دقیق در [[تاریخ]] و در فسلفه [[ادیان]] و در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] و [[روایات]] استفاده می‌شود، [[فلسفه انتظار]]، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم در تمام [[ادیان آسمانی]] وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای [[جامعه]] [[مسلمانان]] است<ref> آیت الله صافی، امامت و مهدویت، ج ۱، ص ۳۹۴.</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۰۹ - ۲۱۱.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش