کاربر:Smsherafat: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Smsherafat (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۴۸

۱٬۶۴۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ اوت ۲۰۱۶

←‏۶. در تفسیر وایدهم بروح منه

دیداریویکی‌متن

Smsherafat

۴٬۴۹۳

ویرایش

@@ خط ۳۲۷: / خط ۳۲۷: @@
 ==۶. در تفسیر وایدهم بروح منه==
-۶-۱. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ أَبِي حَمْزَةَ<ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن علي بن الْحكم در حدیث ۵ همین صفحه آمده: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى بن عبيد عن يونس عن جميل</ref> «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ‏ مِنْهُ﴾.‏ قَالَ‏: هُوَ الْإِيمَانُ‏»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص۱۵، ح ۱ و ۵ و كافي (ط - دار الحديث)، ج‏۳، ص: ۴۲، ح ۱۴۷۷/ ۱ و كافي (ط - دار الحديث)، ج‏۳، ص: ۴۳ ح ۱۴۸۱/ ۵ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۷، ص ۷۱ ، ح ۱ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏۷، ص: ۷۳ ح ۵</ref>}}. ترجمه: «ابو حمزه گويد: از امام باقر (ع) راجع بقول خداى عزوجل: سكينه را در دل مؤمنين نازل كرد پرسيدم، فرمود: سكينه ايمانی است و باز در باره قول خداى عز وجل: با روحى از جانب خود ايشان را تأييد كرد پرسيدم، فرمود: آن روح ايمان است».
+{| class="wikitable" style="width: 80%; background:#F6F9FF; font-size:100%; border:9px; text-align: justify;"
+|style="background:#DEB887; text-align:center; font-size:110%; font-weight:bold;"|  متن
+|style="background:#DEB887; text-align:center; font-size:110%; font-weight:bold;"|  ترجمه
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۱. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ أَبِي حَمْزَةَ<ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن علي بن الْحكم در حدیث ۵ همین صفحه آمده: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى بن عبيد عن يونس عن جميل</ref> «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ‏ مِنْهُ﴾.‏ قَالَ‏: هُوَ الْإِيمَانُ‏»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص۱۵، ح ۱ و ۵ و كافي (ط - دار الحديث)، ج‏۳، ص: ۴۲، ح ۱۴۷۷/ ۱ و كافي (ط - دار الحديث)، ج‏۳، ص: ۴۳ ح ۱۴۸۱/ ۵ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۷، ص ۷۱ ، ح ۱ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏۷، ص: ۷۳ ح ۵</ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«ابو حمزه گويد: از امام باقر (ع) راجع بقول خداى عزوجل: سكينه را در دل مؤمنين نازل كرد پرسيدم، فرمود: سكينه ايمانی است و باز در باره قول خداى عز وجل: با روحى از جانب خود ايشان را تأييد كرد پرسيدم، فرمود: آن روح ايمان است».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۲. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الإحتجاج على أهل اللجاج (کتاب)| الإحتجاج على أهل اللجاج ‏‏]]''' «حُمْرَانُ بْنُ أَعْيَنَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ‏ ﴿وَرُوحٌ مِنْهُ﴾.‏ قَالَ: هِيَ مَخْلُوقَةٌ خَلَقَهَا اللَّهُ‏ بِحِكْمَتِهِ فِي آدَمَ وَفِي عِيسَى (ع)»<ref>الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي): ج‏۲، ص ۳۲۳</ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«و از حمران بن اعین چنان مرويست كه من از حضرت أبا جعفر محمد الباقر (ع) از معنى قول خداى تعالى و أيده بروح منه استعلام و استفهام‏ نمودم آن حضرت فرمود كه: روح مخلوقی است حضرت خالق آن را بحكمت خود در حضرت آدم و عيسى خلق و ايجاد فرمود».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۳. {{عربی|اندازه=155%|'''[[المحاسن (کتاب)| المحاسن ‏‏]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref> سند حدیث: عنه عن ابن فضال</ref> «قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ.‏ قَالَ: قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَ‏ ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُم﴾‏‏»<ref>المحاسن: ج‏۱، ص: ۱۰۶، ح ۹۰ و الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۸۰، ح ۱۱ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۹۲ ، ح  ۲۴۵۳/ ۱۲ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۱۰، ص ۲۶، ح ۱۱ </ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«ابن بكير گويد: به امام باقر (ع) عرض كردم: چه می‌فرمائى درباره قول رسول خدا (ص) كه: چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود. فرمود: اين همان فرموده خدا است كه فرمايد: و آنها را به روحى از جانب خود تقويت كرد اين است روحى كه از او جدا می‌‏شود».
-۶-۲. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الإحتجاج على أهل اللجاج (کتاب)| الإحتجاج على أهل اللجاج ‏‏]]''' «حُمْرَانُ بْنُ أَعْيَنَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ‏ ﴿وَرُوحٌ مِنْهُ﴾.‏ قَالَ: هِيَ مَخْلُوقَةٌ خَلَقَهَا اللَّهُ‏ بِحِكْمَتِهِ فِي آدَمَ وَفِي عِيسَى (ع)»<ref>الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي): ج‏۲، ص ۳۲۳</ref>}}. ترجمه: «و از حمران بن اعین چنان مرويست كه من از حضرت أبا جعفر محمد الباقر (ع) از معنى قول خداى تعالى و أيده بروح منه استعلام و استفهام‏ نمودم آن حضرت فرمود كه: روح مخلوقی است حضرت خالق آن را بحكمت خود در حضرت آدم و عيسى خلق و ايجاد فرمود».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۴. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ دَاوُدَ<ref>سند حدیث: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى عن يونس</ref>«قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ( ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ‏. قَالَ: فَقَالَ هُوَ مِثْلُ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَلا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ‏ مِنْهُ‏ تُنْفِقُونَ﴾‏. ثُمَّ قَالَ غَيْرُ هَذَا أَبْيَنُ مِنْهُ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ هُوَ الَّذِي فَارَقَهُ﴾.»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۸۴، ح ۱۷ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۹۹، ح ۲۴۵۹/ ۱۸ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۱۰، ص ۴۰، ح ۱۷</ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«داود گويد: از امام صادق (ع) درباره قول رسول خدا (ص): چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود پرسيدم. فرمود: آن مانند قول خداى عزوجل است: در آنچه انفاق می‌كنيد قصد بد و پست آن را نكنيد. سپس فرمود: آيه ديگر روشن‏‌تر از اين است و آن قول خداى عزوجل است: و آنها را بروحى از خود تقويت فرمود اين روح است كه از او جدا شود».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۵. {{عربی|اندازه=155%|'''[[ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (کتاب)| ثواب الأعمال وعقاب الأعمال ‏‏]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref>سند حدیث: عن أحمد بن أبي عبد الله عن ابن فضال</ref>«قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ‏ قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَى‏: ﴿وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ﴾»<ref> ثواب الأعمال و عقاب الأعمال: ص ۲۶۳.</ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«عبداللَّه بن بكير گويد: از امام باقر (ع) درباره سخن پيامبر خدا (ص) پرسيدم كه فرموده بود: چون مردى زنا كند روح ايمان از او جدا گردد، امام (ع) فرمود: اين روح همان است كه در سخن خداى فرازمند آمده است كه: ايشان را با روحى از جانب خويش تأييد نموديم  اين همان روحى است كه از او جدا می‌‏گردد».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۶. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ <ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن علي بن الحكم عن سيف بن عميرة</ref>«عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَلِقَلْبِهِ أُذُنَانِ فِي جَوْفِهِ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْوَسْوَاسُ الْخَنَّاسُ وَأُذُنٌ يَنْفُثُ‏ فِيهَا الْمَلَكُ‏ فَيُؤَيِّدُ اللَّهُ الْمُؤْمِنَ بِالْمَلَكِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ‏ ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْه﴾‏»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۶۷، ح ۳ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۶۴، ح ۲۴۰۹/ ۳ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۹، ص ۳۹۰، ح ۳ </ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«امام صادق (ع) فرمود: مؤمنى نيست جز آنكه قلبش از درون دو گوش دارد؛ ۱- گوشى كه وسواس خناس در آن دمد. ۲- گوشى كه فرشته در آن دمد، و خدا مؤمن را بسبب فرشته تقويت كند، و همين است گفتار خداى تعالى: «آنها را بوسيله روحى از جانب خود تقويت كرده است».
+|-
+|style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size:100%;"|
+۶-۷. {{عربی|اندازه=155%|'''[[عيون أخبار الرضا (کتاب)| عيون أخبار الرضا ‏‏]]''' عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ<ref>سند حدیث: حدثنا تميم بن عبد الله بن تميم القرشي رضي الله عنه قال حدثني أبي قال حدثنا أحمد بن علي الأنصاري</ref>«إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ قَدْ أَيَّدَنَا بِرُوحٍ مِنْهُ مُقَدَّسَةٍ مُطَهَّرَةٍ لَيْسَتْ‏ بِمَلَكٍ‏ لَمْ تَكُنْ مَعَ أَحَدٍ مِمَّنْ مَضَى إِلَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَهِيَ مَعَ الْأَئِمَّةِ مِنَّا تُسَدِّدُهُمْ وَتُوَفِّقُهُمْ وَهُوَ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»<ref>عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج‏۲، ص ۲۰۰، ح ۱</ref>}}.
+|style="border: 1px solid rgb(239, 206,158); width: 50%; vertical-align: top; background-color: rgb(254, 256, 243);"|
+«تميم قرشى بسند متن از حسن بن جهم روايت كرده كه گفت‏: حق‌تعالى همانا ما را بروح مقدس و مطهرى مؤيد ساخته‏ است و آن روح فرشته نيست و با احدى از كسانى كه اين دار فانى را وداع كردند نبوده است مگر با رسول خدا (ص) و با ائمه (ع) كه يارى مي‌كند و اعانت می‌نمايد ايشان را و آن عمودى است از نور كه ميان ما و ميان خدا است».
-۶-۳. {{عربی|اندازه=155%|'''[[المحاسن (کتاب)| المحاسن ‏‏]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref> سند حدیث: عنه عن ابن فضال</ref> «قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ.‏ قَالَ: قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَ‏ ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُم﴾‏‏»<ref>المحاسن: ج‏۱، ص: ۱۰۶، ح ۹۰ و الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۸۰، ح ۱۱ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۹۲ ، ح  ۲۴۵۳/ ۱۲ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۱۰، ص ۲۶، ح ۱۱ </ref>}}. ترجمه: «ابن بكير گويد: به امام باقر (ع) عرض كردم: چه می‌فرمائى درباره قول رسول خدا (ص) كه: چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود. فرمود: اين همان فرموده خدا است كه فرمايد: و آنها را به روحى از جانب خود تقويت كرد اين است روحى كه از او جدا می‌‏شود».
+|-
+|}
-۶-۴. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ دَاوُدَ<ref>سند حدیث: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى عن يونس</ref>«قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ( ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ‏. قَالَ: فَقَالَ هُوَ مِثْلُ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَلا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ‏ مِنْهُ‏ تُنْفِقُونَ﴾‏. ثُمَّ قَالَ غَيْرُ هَذَا أَبْيَنُ مِنْهُ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ هُوَ الَّذِي فَارَقَهُ﴾.»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۸۴، ح ۱۷ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۹۹، ح ۲۴۵۹/ ۱۸ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۱۰، ص ۴۰، ح ۱۷</ref>}}. ترجمه: «داود گويد: از امام صادق (ع) درباره قول رسول خدا (ص): چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود پرسيدم. فرمود: آن مانند قول خداى عزوجل است: در آنچه انفاق می‌كنيد قصد بد و پست آن را نكنيد. سپس فرمود: آيه ديگر روشن‏‌تر از اين است و آن قول خداى عزوجل است: و آنها را بروحى از خود تقويت فرمود اين روح است كه از او جدا شود».
-۶-۵. {{عربی|اندازه=155%|'''[[ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (کتاب)| ثواب الأعمال وعقاب الأعمال ‏‏]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref>سند حدیث: عن أحمد بن أبي عبد الله عن ابن فضال</ref>«قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ‏ رُوحُ‏ الْإِيمَانِ‏ قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَى‏: ﴿وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ﴾»<ref> ثواب الأعمال و عقاب الأعمال: ص ۲۶۳.</ref>}}. ترجمه: «عبداللَّه بن بكير گويد: از امام باقر (ع) درباره سخن پيامبر خدا (ص) پرسيدم كه فرموده بود: چون مردى زنا كند روح ايمان از او جدا گردد، امام (ع) فرمود: اين روح همان است كه در سخن خداى فرازمند آمده است كه: ايشان را با روحى از جانب خويش تأييد نموديم  اين همان روحى است كه از او جدا می‌‏گردد».
-۶-۶. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ‏‏]]''' عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ <ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن علي بن الحكم عن سيف بن عميرة</ref>«عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَلِقَلْبِهِ أُذُنَانِ فِي جَوْفِهِ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْوَسْوَاسُ الْخَنَّاسُ وَأُذُنٌ يَنْفُثُ‏ فِيهَا الْمَلَكُ‏ فَيُؤَيِّدُ اللَّهُ الْمُؤْمِنَ بِالْمَلَكِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ‏ ﴿وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْه﴾‏»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج‏۲، ص ۲۶۷، ح ۳ و كافي (ط - دار الحديث): ج‏۳، ص ۶۶۴، ح ۲۴۰۹/ ۳ و مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول: ج‏۹، ص ۳۹۰، ح ۳ </ref>}}. ترجمه: «امام صادق (ع) فرمود: مؤمنى نيست جز آنكه قلبش از درون دو گوش دارد؛ ۱- گوشى كه وسواس خناس در آن دمد. ۲- گوشى كه فرشته در آن دمد، و خدا مؤمن را بسبب فرشته تقويت كند، و همين است گفتار خداى تعالى: «آنها را بوسيله روحى از جانب خود تقويت كرده است».
-۶-۷. {{عربی|اندازه=155%|'''[[عيون أخبار الرضا (کتاب)| عيون أخبار الرضا ‏‏]]''' عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ<ref>سند حدیث: حدثنا تميم بن عبد الله بن تميم القرشي رضي الله عنه قال حدثني أبي قال حدثنا أحمد بن علي الأنصاري</ref>«إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ قَدْ أَيَّدَنَا بِرُوحٍ مِنْهُ مُقَدَّسَةٍ مُطَهَّرَةٍ لَيْسَتْ‏ بِمَلَكٍ‏ لَمْ تَكُنْ مَعَ أَحَدٍ مِمَّنْ مَضَى إِلَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَهِيَ مَعَ الْأَئِمَّةِ مِنَّا تُسَدِّدُهُمْ وَتُوَفِّقُهُمْ وَهُوَ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»<ref>عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج‏۲، ص ۲۰۰، ح ۱</ref>}}. ترجمه: «تميم قرشى بسند متن از حسن بن جهم روايت كرده كه گفت‏: حق‌تعالى همانا ما را بروح مقدس و مطهرى مؤيد ساخته‏ است و آن روح فرشته نيست و با احدى از كسانى كه اين دار فانى را وداع كردند نبوده است مگر با رسول خدا (ص) و با ائمه (ع) كه يارى مي‌كند و اعانت می‌نمايد ايشان را و آن عمودى است از نور كه ميان ما و ميان خدا است».
 ==۷. احادیث روح‌الامین==