فایده رجعت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        =[[سید جعفر موسوی‌نسب]]

| پاسخ‌دهندگان      =  

::::::«حکمت‌های [[رجعت]] را نباید به عنوان دلیل عقلی قطعی در نظر گرفت؛ بلکه هر یک از آنها در جهت معقول‌سازی و قابل فهم کردن مسئله به کار می‌آید. فایده این حکمت‌ها، آن است که ذهن انسان را برای فهم و پذیرش موضوع، آماده می‌کنند و مانع انکار بی‌جا و جاهلانه می‌شوند. برای [[رجعت]]، چند حکمت متصور است:

:::::#'''پاداش صالحان و مجازات مجرمان:''' ساختار این جهان، بر اساس عدل است<ref>[[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} می‌فرماید: ‌{{عربی|"بِالْعَدْلِ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْض‏}}؛ «آسمان‌ها و زمین بر پایه عدل برپا شده‌اند»، (عوالی اللئالی، ج ۴، ص ۱۰۳ و تفسیر الصافی، ج ۵، ص ۱۰۷).</ref>. پس این [[انتظار]] به‌جاست که روزی در همین زندگی دنیا، ظالمانی که خون مستضعفان را در شیشه کرده‌اند، به سزای اعمال خود برسند. البته مجازات اصلی، در آخرت خواهد بود؛ زیرا دنیا ظرفیت کافی برای مجازات مجرمان را ندارد<ref>زیرا مثلًا کسی که هزاران بی‌گناه را کشته، تنها یک بار کشته می‌شود.</ref>؛ اما بر اساس‌ قاعده عقلانی {{عربی|" مَا لَا يُدْرَكُ‏ كُلُّهُ‏ لَا يُتْرَكُ‏ كُلُّهُ‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ <ref>آنچه نمی‌توان به همه‌اش رسید، همه‌اش رها نمی‌شود.</ref>، خوب است که در این جا هم به سزای اعمالشان برسند و بخشی از مجازات خود را دریابند. بنا بر این، جا دارد که به هنگام برپایی دولت عدل مهدوی {{ع}}، بهترین‌ها و بدترین‌ها باز گردند تا خوبان از بدان، انتقام کشند و در اقامه عدالت، مشارکت کنند و سینه‌هایشان را از داغ ظلم، شفا دهند<ref>این موضوع در احادیث متعددی بیان شده است، از جمله در حدیثی از [[امام رضا]]{{ع}} که فرمود: ‌{{عربی|"ُ وَ تَوَدُّ النَّاسُ لَوْ كَانُوا أَحْيَاءً وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ‏"}}؛ «دوست داشتند که شاید در آن وقت زنده می‌بودند، فرا می‌رسد، و خداوند، سینه‌های مردم باایمان را شفا می‌دهد». (الغیبة، طوسی، ص ۴۴۰، ح ۴۳۱، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰، ح ۲۸).</ref> و عزت یابند و ایام دولت حق را ببینند و از آن بهره‌مند گردند.

:::::#'''تقویت امید و آمادگی منتظران:''' فایده دیگر اعتقاد به [[رجعت]]، ایجاد امید و حرکت در جمع مؤمنان برای آماده‌سازی خود است. اگر مؤمنان خالص، امکان درک زمان دولت موعود حق را پیدا کنند، همین، مردمان را تشویق می‌کند که خود را مصداق چنان مؤمنانی بگردانند. همچنین امیدشان افزوده می‌گردد و می‌دانند زحماتی که می‌کشند، در دنیا نیز ثمر خواهد داد.

:::::#'''ایجاد فرصت عمل برای شماری از نیکان:''' اولیای خدا و پیامبرانی که در زندگی خود، توفیق کامل یاری و نصرت حق را نیافتند و مردم، آنها را تنها گذاشتند و نتوانستند ظرفیت‌های وجودی خود را آن چنان که می‌توانستند، متحقق کنند، اینک این امکان را می‌یابند که به آن ظرفیت‌ها تحقق بخشند و به کمال لایق خویش دست یابند. از این ره‌گذر، مردم جهان نیز بهره‌مند می‌شوند. مؤمنان طراز اول نیز چنین حکمی دارند. آنان که ظرفیت‌های بیشتری برای عمل در راه حق داشته‌اند، اما به دلیل عمل سران کفر و نفاق، از راه باز مانده‌اند، جا دارد که دوباره به زندگی باز گردند تا ضمن نصرت دولت حق، خود به مراتبی برتر در سیر إلی الله دست یابند.

::::::می‌توان حدس زد که این فرصت، ویژه کسانی است که همت و اندیشه برتری داشته و بیش از آنچه برایشان میسر شده، در اندیشه گذرانده‌اند و نیت آن را داشته‌اند که در راه حق، اعمال بزرگ‌تری انجام دهند؛ اما کسانی که تغییر شرایط و ادامه حیاتشان، تغییری در عملکرد آنها ایجاد نمی‌کرد، و به آنچه برایشان میسر شد، بسنده می‌کردند، ضرورتی برای [[رجعت]] آنها وجود ندارد. این گروه، همان مردم متوسطاند.

::::::به بیان دیگر، مقتضای عدل الهی، آن است که فرصت عمل برای همه فراهم آید و در قیامت، کسی نتواند بگوید: اگر شرایط و فرصت دیگری می‌داشتم، می‌توانستم بیشتر در راه خدا مجاهده کنم. بر این اساس، متوسطان از مردم، اعم از مؤمن و کافر، به آنچه رخ داده، اکتفا می‌کنند. دو گروه نخبه باقی می‌ماند: گروه کافران که از همه ظرفیت خود، بهره گرفته و هر چه توانسته‌اند، کرده‌اند. آنان دستشان باز بوده و اگر بیشتر عمر می‌کردند، به همان طریق قبلی ادامه می‌دادند؛ و گروه مؤمنان طراز بالا، که دستشان برای بسیاری از کارها بسته بوده و نتوانسته‌اند تمام ظرفیت خود را تحقق بخشند و تنها در دولت عدل آخر الزمان است که فرصت چنان اعمالی را پیدا می‌کنند. حکمت بالغه پروردگار، اقتضا می‌کند که چنان فرصتی را برای این مردمان نیک‌سیرت فراهم آورد<ref>این موضوع با مسئله تفاوت میزان ثواب در دولت عدل مهدوی و در حال [[غیبت]]، متفاوت است. در مسئله ثواب گفته می‌شود: کسانی که در زمان [[غیبت]] با همه سختی آن دوران، اهل عمل نیک هستند، نسبت به کسانی که در دوران [[ظهور]]، همان اعمال را انجام می‌دهند، ثواب بیشتری به دست می‌آورند؛ زیرا بالاترین اعمال، سخت‌ترین آنهاست [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: ‌{{عربی|"أفضَلُ الأعمالِ أَضَرها أی أَشَقها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۹۳. و نیز: ‌{{عربی|"أَفضَلُ الأَعمالِ أَحمَزُها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۱۹۱، مفتاح الفلاح، ص ۴۵؛ النهایة، ابن اثیر، ج ۱، ص ۴۴۰ به نقل از ابن عباس با عبارت مشابه. اما در موضوع [[رجعت]]، بحث بر سر ثواب نیست؛ بلکه بحث درباره این است که مؤمنان خالص، امکان به فعلیت رساندن بسیاری از قابلیت‌های خود را که در دوران [[غیبت]] نیافته‌اند، در این فرصت داشته باشند</ref>»<ref>[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌|م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۸، ص۴۹، ۵۱.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«فواید [[رجعت]] بسیار می‌باشد که بعضی از آن فواید را حضرات [[ائمه]] {{عم}} با تفسیر آیات [[قرآن]] برای ما بیان فرموده‌اند و بعضی از آن فواید منحصر به حکمت الهی می‌باشد که علم ما به آن معطوف نگردیده است که ما اجمالا فواید معلوم و بیان شده از طرف حضرات [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} را نقل می‌کنیم.

:::::#تحقّق وعده الهی طبق آنچه در [[قرآن کریم]] بیان فرموده است و آن حکومت متّقین و حاکمیت مطلق آنها بر اهل زمین و جبران محرومیت آنها از حقوق واقعی و مسلّم که ظالمان و ستمگران و فرعونیان غاصب آن بوده‌اند همانگونه که [[امام صادق]] {{ع}} به [[مفضل]] فرمود: ای مفضّل اگر [[شیعیان]] ما در [[قرآن]] تدبّر نمایند در فضیلت ما شک نکنند مگر نشنیده‌ای این آیه را که: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ}}<ref>سوره قصص، آیه ۵.</ref>؛ ما اراده کردیم که بر آن طایفه ضعیف در آن سرزمین منّت گذارده و آنها را پیشوایان خلق قرار دهیم. سپس حضرت فرمود: و اللّه که تنزیل این آیه در بنی اسرائیل است و تأویلش (تفسیراتش) در [[رجعت]] ما [[اهل بیت]] است.

:::::#خوشحالی و سرور مؤمنین و در مقابل عذاب و گرفتاری و خواری دنیا برای منکران [[ائمه]] {{عم}} و [[امام مهدی|صاحب الامر]] {{ع}} که این هدف اصلی می‌‌‌باشد.

:::::#اینکه [[رجعت]] مقدمه‌ای برای قیامت و روز رستاخیز می‌باشد.

:::::#اثبات این مدّعا که اگر کافران فرو ریخته در منجلاب را دوباره به دنیا برگردانند آنها باز به انکار حق و روش خود ادامه خواهند داد و ایمان نخواهند آورد و حقیقت‌های شریعت و حجّت بر آنها تمام می‌گردد.

:::::#اثبات این مدّعا که حق همیشه پیروز و باطل نابودشدنی است و این موضوع را زمان روشن خواهد کرد و این پیروزی حق، بواسطه [[رجعت]] ثابت می‌شود. فواید دیگری وجود دارد که علم ما و دانش امروزی به آن پی نبرده است»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۲۷۷، ۲۷۸.</ref>.