ابدال چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]]  

| مدخل اصلی    = [[یاران امام مهدی]]

| مدخل وابسته    = ؟

 

| پاسخ‌دهندگان      = [[سید جعفر موسوی‌نسب]]؛ [[محمد جواد مروجی طبسی]]؛ [[خدامراد سلیمیان]]؛ [[مجتبی تونه‌ای]]

::::::«اینان [[یاران]] با وفای [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌باشند که در [[شام]] و در هنگام [[ظهور]] حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با آن حضرت [[بیعت]] می‌کنند<ref>المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹ و بحار ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.</ref>.

::::::و در روایتی است که از [[امام رضا|حضرت رضا]] از [[ابدال]] سؤال شد حضرت فرمودند: [[ابدال]] اوصیای [[پیامبران]] هستند<ref>سفینه، ماده بدل.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در [[روایات]] و [[احادیث]] [[شیعه]] و [[سنی]]، فراوان [[سخن]] از [[ابدال]] به میان آمده است و پرسشگران نیز همین سؤال‌ها را از [[معصومان]] داشته‌اند (...). [[علامه طریحی]] می‌نویسد: {{عربی|"الْأَبْدَالُ: قوم من الصالحين لا تخلو الدنيا منهم إذا مات واحد أَبْدَلَ الله مكانه آخر"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۴۲۵، ماده بدل.</ref>؛ [[ابدال]] گروهی از [[مردم]] [[صالح]] و نیکوکاری‌اند که هرگز [[زمین]] از وجودشان خالی نمی‌شود، هر یک از آنها اجلش فرا رسد و بمیرد، [[خداوند]] شخص دیگری را جایش قرار می‌دهد". همچنین آورده است: "هریک از آنان بمیرد، یک نفر از دیگر مردمان به جای او قرار می‌دهد"<ref>همان.</ref>.

::::::[[خالد بن هیثم فارسی]] گوید: به [[امام رضا]] {{ع}} عرض کردم: [[مردم]] گمان دارند که در روی [[زمین]] گروهی به نام [[ابدال]] وجود دارند، اینان کیانند؟ حضرت در پاسخ فرمود: "راست گفتند. منظور از [[ابدال]] همان [[اوصیا]] و [[جانشینان]] هستند که [[خداوند]] پس از [[مرگ]] و [[رحلت]] هر [[پیامبری]] آنها را بدل و [[جانشین]] او قرار می‌دهد، تا اینکه به [[حضرت محمد]] {{صل}} آنها را خاتمه داد"<ref>سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref>.

::::::مرحوم [[محدث قمی]]، ضمن بیان اینکه مراد از [[ابدال]]، [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} و یا طبق فرموده [[امام رضا]] {{ع}} اوصیای الهی هستند، ابراز [[تردید]] کرده از اینکه شامل [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} باشد، چرا که در دعای [[روایت]] شده از ام [[داوود]] از [[امام صادق]] {{ع}} که در نیمه [[رجب]] وارد شده دلالت دارد که [[ابدال]] غیر از [[امامان]] هستند، اگرچه صراحتی در این خصوص ندارد و ممکن است حمل بر تأکید باشد<ref>سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref> و دعای مورد نظر این است که حضرت می‌فرماید: {{عربی|"اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّيَّاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلِصِينَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجِدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَيْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ أَجْزَلِ كَرَامَاتِكَ..."}}<ref>مفاتیح الجنان، ص ۲۶۴.</ref>.

::::::و آنچه که نظریه مرحوم [[محدث قمی]] را تایید می‌کند، آنکه در برخی [[روایات]]، عده‌ای از زنان را جزو [[ابدال]] شمرده‌اند<ref>فردوس الاخبار ج ۱، ص ۱۱۹.</ref> و یا اینکه گفته شده: هر کس چند ویژگی در او باشد، جزو [[ابدال]] شمرده خواهد شد<ref>همان، ج ۲، ص ۸۴.</ref> و یا در پاسخ اینکه [[ابدال]] از کجا به این مرتبه رسیده‌اند؟ گفته شده: به وسیله [[جود]] و سخا و [[نصیحت]] و خیرخواهی [[مسلمانان]]<ref>المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.</ref>. که همه اینها دلالت بر این دارد که [[ابدال]] غیر [[معصومان]] {{عم}} می‌باشند.

::::::و ممکن است در حال حاضر بر خادمان و گروه سی نفری از همراهان [[حضرت مهدی]] {{ع}} منطبق شود. چنانچه [[علامه مجلسی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: {{عربی|"لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ لَا بُدَّ فِي عُزْلَتِهِ مِنْ قُوَّةٍ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref>؛ "[[صاحب الزمان]] {{ع}} را به ناچار غیبتی است و در آن [[غیبت]]، [[قدرت]] و قوت برای او لازم است که در آن زمان به وسیله سی نفر از همراهانش از [[وحشت]] و تنهایی بیرون می‌آید، که با تعداد [[ابدال]] کاملاً سازگار است"»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:

:::::*«اینان از [[یاران حضرت مهدی]] در [[شام]] هستند که در هنگام [[ظهور]] حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با آن حضرت [[بیعت]] می‌کنند<ref> المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.</ref>. معنا [[ابدال]]، چنانکه مرحوم [[طریحی]] در "مجمع البحرین" می‌گوید: آنها جمعی از صالحان‌اند که همواره در [[زمین]] هستند، وقتی یکی از آنها فوت کرد، [[خداوند]]، بدل او شخص [[صالح]] دیگری را می‌گذارد. اینها ۴۷ نفر در [[شام]] و یا سی نفر در جای دیگر هستند<ref> مجمع البحرین (ماده بدل).</ref>.

:::::بنابراین، [[ابدال]]، مردان [[صالح]] و [[مخلص]] و کامل روی [[زمین]] هستند، ضمناً شخصی از [[امام رضا|حضرت رضا]]{{ع}} در مورد [[ابدال]] پرسید، آن جضرت فرمود: [[ابدال]]، اوصیای [[پیامبران]] هستند<ref> سفینة البحار (ماده بدل).</ref>. در کلام [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=140%|"الأَبْدالُ‏ بالشَّامِ‏، و النُّجَباءُ بِمِصْرَ، و العَصَائِبُ‏ بالعِراقِ"}}<ref> مجمع البحرین (ماده عصب).</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰.</ref>.