بیعت با امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[بیعت]]، سنّتی بود که پیش از [[اسلام]]، میان [[عرب]] رواج داشت؛ به همین [[دلیل]] در آغاز [[اسلام]] که طائفه [[اوس]] و [[خزرج]] موقع [[حج]] از [[مدینه]] به [[مکه]] آمدند و با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در [[عقبه]] [[بیعت]] کردند، برخورد آن‏ها با مسأله [[بیعت]]، برخورد با یک امر آشنا بود. پس از آن نیز [[پیغمبر]]{{صل}} در فرصت‏‌های گوناگون، با [[مسلمانان]] [[تجدید بیعت]] کرد. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[بیعت]] [[زنان]] را نیز می‌‏پذیرفت؛ اما نه از راه دست دادن؛ بلکه [[دستور]] می‌‏داد ظرف بزرگی از [[آب]] حاضر کنند. سپس آن [[حضرت]] دست خود را در یک طرف ظرف فرو می‌‏برد و [[زنان]] بیعت‏‌کننده در طرف دیگر. گفتنی است درباره [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} - که از سوی [[خدا]] [[نصب]] می‌‏شوند، به [[بیعت]] نیازی نیست؛ یعنی [[اطاعت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} [[منصوب]] از سوی او، [[واجب]] است؛ چه بر کسانی که [[بیعت]] کرده‏‌اند و چه با آنان [[بیعت]] نکرده باشند. و به تعبیر دیگر، لازمه [[مقام]] [[نبوت]] و [[امامت]]، [[وجوب اطاعت]] است؛ همان‏گونه که [[قرآن]] می‌‏فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ }}<ref> ای کسانی که ایمان آورده‏اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را نیز اطاعت کنید؛ سوره نساء، آیه: ۵۹.</ref>.

*پس از این [[بیعت]] ویژه، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} با دیگر [[یاران]] خود [[بیعت]] خواهد کرد. افزون بر [[روایات]] [[شیعه]] در پاره‌‏ای از [[روایات]] [[اهل سنت]] نیز بر [[بیعت]] [[یاران]] [[حضرت]] با ایشان تأکید شده‏ است. [[صنعانی]] یکی از بزرگان [[اهل سنت]] درباره این [[بیعت]] در روایاتی اشاره کرده است<ref>  صنعانی، المصنف، ج ۱۱، باب المهدی، ح ۲۰۷۶۹؛ نیز: ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۲۳</ref>