پرش به محتوا

بحث:انواع آمادگی برای ظهور کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۲. آقای کوثری؛}}
{{جمع شدن|۲. آقای خانجانی؛}}
[[پرونده:13681183.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم کوثری]]]]
[[پرونده:1368178.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی اوسط خانجانی]]]]
::::::آقای '''[[ابراهیم کوثری]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[علی اوسط خانجانی]]'''، در مقاله ''«[[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[منتظران]] [[مهدی]]{{ع}}، ‌آمادگی [[انقلاب]] [[مهدی]]{{ع}} را دارند و همواره با [[ظلم]] و [[بی‌عدالتی]] می‌‌کنند. [[آمادگی]] آنها به اندازه ای هستند که برای [[فرج]] [[مهدی]]{{ع}}، لحظه شماری می‌‌کنند و هیچ گاه به خاطر مشکلات، از [[پیروزی حق بر باطل]] [[ناامید]] نمی‌گردد. برای این افراد در [[روایات‌]]، ویژگی‌هایی برشمرده شده است: {{متن حدیث| اصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صَابِرُوا عَدُوَّكُمْ وَ رَابِطُوا إِمَامَكُمْ}}<ref>ابن ابی زینب محمد بن ابراهیم نعمانی، ترجمه غیبت نعمانی،۱۳۶۳‌ش، ص۲۹۰‌.</ref>.
::::::«به نظر می‌رسد این [[آمادگی]] در سه [[حوزه]] زیر نمود می‌یابد:
::::::تلاش بر انجام واجبات‌، [[استقامت]] در برابر [[دشمنان]]، پیوند با [[امام]] و پیشوای [[منتظر]]، از خصلت‌های [[جامعه مهدوی]] و کسانی‌اند که [[ظهور مهدی]] را [[انتظار]] می‌‌کشند. رمز [[آمادگی برای ظهور]] این است که [[زمان ظهور]]، برای غیر [[خدا]] معلوم نیست و هر زمانی [[اراده خدا]] تعلق بگیرد، [[حضرت مهدی]] [[ظهور]] می‌کند؛ بنابر این، [[شیعه]] واقعی و [[منتظران حقیقی]]، همواره در حالت [[انتظار]] و [[آمادگی]] قرار دارند تا در موقع [[ظهور]] به [[فرمان امام]] خود در برابر [[دشمنان]] [[مبارزه]] کنند، با حُکّام [[ستمکار]] [[سازش]] ندارند‌.
:::::#[[حوزه]] [[معرفت]] ([[اندیشه]])؛
::::::اگر در [[روایات]] آمده: [[یاران امام زمان]] کسانی هستند که [[شمشیر]] و اسب را به [[نیت]] روز [[ظهور]] نگهداری می‌‌کنند تا بر اسب سوار و با آن [[شمشیر]] [[مبارزه]] کنند و در [[لشکر امام زمان]] قرار گیرد؛ نگهداری [[شمشیر]] و اسب، از لوازم کار و شدّت [[آمادگی]] را نشان داده و اهمیت و موضوعیت داشتن [[اعتقاد]] به آمدن [[مهدی]] را مطرح می‌‌کنند»<ref>[[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص 10.</ref>.
:::::#[[حوزه]] [[محبت]] (عاطفه)؛
:::::#[[حوزه]] [[مقاومت]] (فیزیک) یا (جسم).
::::::هر کدام از سه [[حوزه]] یاد شده اقتضائات و مختصات ویژه خود را دارد.
::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[معرفت]] تلاش و کوشش در [[اسلام‌شناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد که از [[اسلام]] آگاهی‌های تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. در این بخش بیشترین [[مسؤولیت]] متوجه [[عالمان دین]] است. بر آنان است که [[دانش]] و شناختشان از [[دین]] را به روز نموده با [[آگاهی]] از [[مکاتب فکری]] به ویژه مکاتب [[جدید]] در [[مقام هدایت]] عالمانه [[جامعه]] از یک سو و در [[جایگاه]] پاسخگویی منطقی و صحیح به [[شبهه‌ها]] و سؤالات از سوی دیگر، به [[تکلیف]] سترگشان جامه عمل بپوشانند. [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]] در هر زمان ضروری است. ولی در [[عصر غیبت]] این کار اهمیت و حساسیت‌ بیشتری دارد؛ زیرا به تعبیر [[امام علی|امام الموحدین علی]]{{ع}}:"این پرچم را جز افراد هوشمند، پایدار و آگاه از مواضع حق به دوش نمی‌کشد"<ref>{{متن حدیث|وَ لَا يَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ‏] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>. [[انسان]] [[منتظر]] صالحی که در قالب [[دعا]]، رغبت و آرزویش را تشکیل [[دولت کریمه]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} می‌داند و از [[خدا]] می‌خواهد تا در آن [[دولت]] از مبلغان، مروجان و علمداران [[دین]] باشد. لازم است در دوران غیبت‌به [[تسبیح]] [[فکری]] و تجهیز [[اعتقادی]] بپردازد.  
::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[محبت]] پالایش [[روح]] و تصفیه [[باطن]] و [[تطهیر]] درون و نیز انس منطقی با [[ادعیه]] و اذکاری است که از [[ناحیه]] [[معصومان]]{{عم}} رسیده و رمز ارتباط حبی و [[باطنی]] میان [[شیعه]] و [[امام]]{{ع}} خود است. در این عرصه [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]]{{ع}} اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است‌"، باید از یک سو همواره از خویشتن [[مراقبت]] کند واز [[گناه]] دوری نماید تا مشمول [[ادعیه]] [[زکیه]] امامش باشد و از سوی دیگر باید به فضای قدسی [[دعا]] و ذکر راه یابد و از این طریق "[[انتظار]]" را که به طور طبیعی سخت و طاقت‌گیر است، [[لطیف]] و زیبا نماید. بر اوست که از رهگذر انس با [[دعای ندبه]] و [[عهد]] و [[ادعیه]] دیگر، توجه خود را به [[امام]] معطوف نماید و در قلمرو [[محبت]] [[امام]] قرار گیرد.  
::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[مقاومت]] نیز چالاکی، [[شادابی]] و [[نشاط]] جسمی است. [[انسان]] [[منتظر]] یک [[قیام]] بزرگ که دامنه نفوذ آن همه [[جهان]] است و به طور قطع دنیای [[استکبار]] را به چالش در بعد [[نظامی]] و [[جنگ]] می‌کشاند، چگونه می‌تواند هیچگونه [[آمادگی]] فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟ در اینجا آموزه‌ای خورشیدگون را از فروغ [[هدایت]] گستر [[امام]] [[جعفر بن محمد]]، [[صادق]] [[آل محمد]]{{ع}} [[نقل]] می‌کنیم تا تأییدی متقن بر این مطلب باشد. [[امام]]{{ع}} دراین آموزه درخشان [[منتظران امام مهدی]]{{ع}} را فرا می‌خواند تا همواره نیرومند و مسلح باشند. آن آموزه چنین است: "باید هر یک از شما برای [[نهضت]] و [[انقلاب]] [[قائم]] [[[آل محمد]]{{ع}}] اسلحه تهیه کنید، اگر چه یک نیزه باشد"<ref>{{متن حدیث| لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً }}.</ref>.
::::::آری! [[انسان]] [[منتظر]]، انسانی است دیندار و [[دین]] [[باور]] و شخصیتی است [[فرهیخته]] که به طور مستمر به تحکیم پایه‌های نظری و [[فکری]] اعتقادش می‌پردازد و مدام با [[نیایش]] و [[دعا]] که موسیقی شورانگیز و عاطفه ساز [[مبارزه]] است؛ روحش را تصفیه و پالایش می‌کند و با [[مراقبت]] دائمی از [[حوزه]] فیزیکی وجودش خود را برای [[مبارزه]] در رکاب [[موعود]] امم، [[امام مهدی]]{{ع}}، آماده می‌سازد. و با اینچنین [[آمادگی]] است که [[انتظار]] تداوم [[بعثت]]، [[تجلی]] [[غدیر]] و تداعی [[عاشورا]] خواهد شد»<ref>[[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]].</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش