دعای سلامتی امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

}}

 

== متن دعا ==

{{متن حدیث| اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ فُلَانِ بْنِ فُلَان‏ (الْقَائِمِ بِأَمْرِكَ- مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِيِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ) فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِيلًا وَ مُؤَيِّداً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيهَا طُولًا }}<ref>"خدایا! در این لحظه و در تمام لحظات، [[سرپرست]] و نگاهدار و [[راهبر]] و [[یاری]] گر و [[راهنما]] و دیدبان ولیّت حضرت حجّه بن الحسن باش که درودهای تو بر او و بر پدرانش [[باد]]. تا او را به صورتی که خوشایند اوست و همه از او [[فرمانبری]] می‌نمایند ساکن ([[حاکم]] بر) [[زمین]] گردانیده و مدّت زمان طولانی در آن بهره‌مند سازی"؛ کلینی، کافی، ج۴، ص۱۶۲، و طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۱۰۳و مجلسی، بحارالانوار، ج۹۴، ص۳۴۹و ابن طاووس، ادب حضور، ص۹۹.</ref>.<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۳۶-۳۷.</ref>

 

== چند نکته ==

۱. مرحوم [[کلینی]] در کتاب [[شریف]] [[کافی]] و مرحوم [[شیخ طوسی]] در کتاب [[تهذیب]] این [[دعا]] را در کتاب الصوم، باب [[دعا]] در دهه آخر [[ماه مبارک رمضان]] در [[اعمال]] شب بیست و سوم [[ماه مبارک رمضان]] آورده‌اند. همچنین مرحوم [[ابن مشهدی]] در کتاب مزار در [[اعمال]] شب بیست وسوم [[ماه مبارک رمضان]] و مرحوم [[سید بن طاووس]] در کتاب اقبال، باب ۴، فصل ۲۶ این [[دعا]] را بیان کرده‌اند.

 

۲. درباره این که این [[دعا]] از سوی [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} صادر شده، هیچ شکی نیست. اما شخص [[معصوم]] مشخص نشده است. همچنین در [[تهذیب]] تعبیر {{عربی|عَنِ الصَّادِقِين‏}} و در سایر منابع تعبیر {{عربی|عَنِ الصَّالِحِينَ }} آمده است.

 

۳. تأکید حضرت بر مداومت بر این [[دعا]] بسیار قابل توجه است، ایشان در این باره می‌‌فرماید: این [[دعا]] را در شب بیست و سوم [[ماه مبارک رمضان]] در حال [[سجده]]، [[ایستاده]]، نشسته و در تمام [[ماه رمضان]] و در طول عمرت هر گاه یادت بود ({{متن حدیث|وَ كَيْفَ أَمْكَنَكَ وَ مَتَى حَضَرَكَ مِنْ دَهْرِك‏}}) هر چه که می‌‌توانی تکرار کن.

 

۴. گرچه در [[نقل]] مرحوم کلینی و مرحوم [[شیخ طوسی]] به نام حضرت تصریح نشده است؛ اما با توجه به نشانه‌های موجود در متن [[دعا]] و تصریح [[سید بن طاووس]] به نام حضرت، هیچ شکی باقی نمی‌ماند که مقصود از فلان بن فلان، [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. در فراز پایانیِ آن می‌‌خوانیم: "...تا او را به صورتی که خوشایند اوست و همه از او [[فرمانبری]] می‌‌نمایند ساکن ([[حاکم]]) [[زمین]] گردانیده، و مدّت زمان طولانی در آن بهره‌مند سازی". طبعاً آن امامی که درباره او [[وعده]] قطعی داده شده که روزی بر تمام عالم [[حاکم]] خواهد شد و [[حکومت]] [[عدالت]] محور او زمانِ طولانی اداره خواهد داشت، کسی جز [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیست. [[دلیل]] عدم تصریح به [[نام حضرت مهدی]] {{ع}} با توجه به شرائط [[سیاسی]] - [[اجتماعی]] [[دوران غیبت صغری]] و [[حرمت]] تصریح [[امام زمان]] {{ع}} در آن دوران، کاملاً آشکار خواهد شد.

 

۵. شیوه قرائت این [[دعا]] بنابر بیان [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} این گونه است که ابتدا [[حمد]] و [[ستایش]] [[الهی]]، سپس [[درود]] و [[سلام]] بر [[محمد]] {{صل}} و [[اهل بیت]] طاهرینش {{عم}} انجام گیرد و سرانجام این [[دعا]] قرائت گردد.

 

۶. دعا برای سلامتی حضرت به چه معناست؟ مگر [[خداوند متعال]] حافظ و نگهدار ایشان نیست؟ آیا [[امام]] [[بیمار]] می‌‌شود؟ پاسخِ این سؤال با اشاره به چند نکته روشن می‌‌گردد:

# [[امام زمان]] {{ع}} همانند [[حجت‌های الهی]] دیگر ممکن است دچار عوارض جسمی شده و بیمار گردند؛ مانند بیماری [[حضرت رسول]] {{صل}}<ref>شیخ صدوق، خصال، ج۲، ص۴۱۲.</ref> و [[بیماری]] [[امام علی]] {{ع}} در [[جنگ خیبر]]<ref>مفید، امالی، ص۵۷، مجلس ۷.</ref> و [[امام سجاد]] {{ع}} در [[کربلا]]<ref>ابو مخنف، وقعه الطف، ص۱۹۷.</ref> و موارد دیگر.

# وجود [[ظلم]] وستم فراوان در عالم، مصیبت‌هایی که بر آباء و اجداد طاهرین [[امام مهدی]] {{ع}} وارد شده، به ویژه مصیبت‌های حضرت [[صدیقه طاهره]] {{س}} و [[امام حسین]] {{ع}} و از سوی دیگر [[اعمال ناشایست]] ما و [[غفلت]] و کوتاهی هایمان، همه و همه، [[غم]] و [[اندوه]] فراوانِ [[امام]] را به دنبال دارد، آن چنان که اگر عنایت و استمداد [[خداوند]] نبود، ایشان تا به حال از شدت [[مصیبت]] [[جان]] داده بود. در نتیجه داشتن دغدغه [[سلامتی]] برای [[امام زمان]] {{ع}} و [[دعا]] برای این مهم، از [[ویژگی‌های منتظران]] است.

# دعایِ ما برای [[سلامتی]] [[امام]] نشانگر علاقه و اردات ما به اوست. که طبعاً اگر درباره حال [[امام]] زمانِ خود بی‌توجه باشیم، باید در [[ایمان]] و علاقه خود تجدید نظر کنیم.

# از همه مهمتر این که خود [[اهل بیت]] {{عم}} از ما خواستهاند تا برای [[سلامتی]] [[امام]] زمانِ خود [[دعا]] کنیم. در همین [[دعا]] و در دعای [[زمان غیبت]] که از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده، [[سلامتی]] حضرت را از [[خداوند]] درخواست می‌‌کنیم<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَك‏...وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ بِحِفْظِكَ الَّذِي لَا يَضِيعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ}}؛ (شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۳).</ref>.

 

نتیجه سخن اینکه گرچه [[خداوند متعال]] از [[حجت]] خود نگهداری می‌‌کند؛ اما از آنجایی که [[اراده]] [[خدای حکیم]] بر این تعلق گرفته است که [[نظام]] اسباب و مسببات در این عالم [[حاکم]] باشد، قطعاً دعای [[منتظران]] و عاشقان حضرتش دارای اثر و فایده خواهد بود.

 

۷. در این [[دعا]] ابتدا از [[خداوند]]، شش مسأله برای [[امام زمان]] {{ع}} درخواست می‌‌کنیم و می‌‌گوییم خدایا! در این لحظه و در هر لحظهای؛ [[سرپرست]]، نگهدار، [[پیشوا]]، [[یاور]]، [[راهنما]] و دیدبانِ ولیّت، [[حضرت مهدی]] باش که [[درود]] تو بر او و پدرانش باد. سپس این [[خواسته‌ها]] را افزون بر دوران غیبت، برای دوران ظهورِ [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز می‌‌خواهیم.

 

۸. در تعبیر {{متن حدیث|كُنْ لِوَلِيِّك‏...وَلِيّاً}} [[ولیّ]] اول به معنای عهده‌دار کار<ref>واژه «ولیّ» معانی زیادی دارد؛ از جمله به معنای {{متن حدیث| کلُّ من وَلِیَ امراً }} و همچنین به معنای ناصر و... می‌‌باشد.</ref> و [[ولیّ]] دوم به معنای [[یاری]] کننده است. پس عبارت را باید به این ترتیب معنا کرد: "بار خدایا درباره کسی که از سوی تو عهده دار امور است، ناصر و [[یاور]] باش".

 

 

۱۰. {{متن حدیث|طَوْعاً}} مصدر و به معنای اسم فاعل است. در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن| فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِين‏}}<ref>سوره فصلت: ۱۱.</ref> و به معنای [[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]] است؛ بنابراین حال برای {{متن حدیث|أَرْضَكَ}} است نه برای ضمیر فاعلی یا ضمیر مفعولی؛ آن چنان که برخی [[گمان]] کرده‌اند<ref>احمدی جلفائی، فصل نامه علمی – ترویجی انتظار موعود، شماره ۱۸، ص۲۵۷.</ref>. آن چه مفقود است، [[مطیع]] بودن [[خداوند]] یا [[امام زمان]] نیست؛ بلکه [[مطیع]] بودن [[امت]] است که سبب [[غیبت امام]] نیز گردیده است. پس در این فراز از [[خداوند]] می‌‌خواهیم که (اهل) [[زمین]] [[مطیع]] و فرمانبردار [[حضرت مهدی]] {{ع}} شوند که قطعاً در این صورت [[ظهور]] واقع خواهد شد.

 

۱۱. در فراز پایانی از [[خداوند]] می‌‌خواهیم که دوران [[اقتدار]] و [[حاکمیت]] ایشان، دورهای طولانی باشد تا [[بشر]] طعم شیرین [[عدالت]] و [[حاکمیت]] [[توحید]] را به خوبی بچشد و در راه [[عبودیت]] خالصانه [[خداوند]] نهایت بهره را ببرد<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۳۷ ـ ۴۱.</ref>.

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:دعاهای مرتبط با امام مهدی]]