رابطه انتظار با گرفتاری‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره ۲|رابطه انتظار با گرفتاری‌ها|اطلاع از مباحث کلی این موضوع، مدخل|صبر بر مصیبت| }}

[[بهترین]] مثال برای این مسئله وقتی است که [[فرزند]] کوچک [[انسان]] ریض می‌شود. در این حالت، هر چند که پدر یا مادر خودشان مریض نشده‌اند، ولی در بسیاری موارد گرفتاری ایشان در بیماری فرزندشان بیش از زماین است که خود آنها [[بیمار]] می‌شوند. مادر که عاطفه و محبتش به [[فرزند]] معمولاً بیش از پدر می‌باشد، بیماری خودش را بسیار راحت‌تر [[تحمل]] می‌کند تا بیماری فرزندش را.  

این مسئله، مخصوص اطرافیان [[انسان]] که رابطه نسبی نزدیک با او دارند، نمی‌باشد، بلکه نزدیکی عاطفی و روحی مهم است. چه بسا کسی از لحاظ ارتباط نسبی، رابطه نزدیکی با [[انسان]] نداشته باشد، ولی چون وابستگی شدید روحی با او دارد، در سختی‌ها و گرفتاری‌های او، ناراحت و گرفتار می‌شود<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۴۹-۵۳.</ref>.  

با این مقدمه می‌توانیم به سراغ مقصود اصلی خود برویم، در بحث "[[انتظار فرج]] [[امام عصر]] {{ع}}" مهمترین عامل این است که ببینیم [[غیبت]] آن [[حضرت]] چقدر [[انسان]] را گرفتار کرده است. اگر دوری از [[امام]] {{ع}} کسی را گرفتار کرده باشد، [[انتظار فرج]] برای او معنا دار می‌شود و هر چقدر این گرفتاری شدیدتر باشد، [[انتظار فرج]] شدیدتری خواهد داشت. هر کس به تناسب ارتباط معرفتی و روحی خود با [[امام]] زمانش، می‌تواند [[میزان]] گرفتاری‌اش در [[غیبت]] ایشان را بسنجد. ممکن است کسانی باشند که از [[غیبت امام]] خود، هیچ گونه احساس گرفتاری نکند و اصلاً برایشان مسئله آن [[قدر]] مهم نباشد که ذره‌ای فکرشان را مشغول سازد و آنها را به [[فکر]] چاره این درد بیندازد! آیا برای این گونه افراد، [[انتظار فرج]] [[امام عصر]] {{ع}} مطرح می‌شود؟! همین افراد، اگر یک اسکناس هزار تومانی از جیب [[لباس]] یا کیف دستی آنها بدزدند، چه بسا ناراحت و نگران می‌شوند و فکرشان مشغول می‌شود که چه کار کنند، از چه کسی کمک بگیرند، دزد را چگونه پیدا کنند و... این نگرانی و [[دل]] مشغولیس حداقل دقایقی طول می‌کشد، ولی آیا تاکنون دوری از [[امام زمان]] {{ع}} به همان اندازه آنها را گرفتار و مشغول کرده است؟! آیا برای چند لحظه [[فکر]] کرده‌اند که چه کاری از دست ایشان برای رفع این گرفتاری بر می‌آید؟!  

هر چیزی که برای [[انسان]] اهمیت بیشتری داشته باشد، گرفتاری نسبت به آن برایش سخت‌تر است و [[فکر]] و [[قلب]] [[انسان]] را بیشتر به خودش مشغول می‌سازد. [[تحمل]] بعضی گرفتاری‌ها، چنان برای [[انسان]] مشکل می‌شود که [[خواب]] و [[آسایش]] را از او می‌گیرد و [[عیش و نوش]] زندگانی را برایش تلخ می‌سازد. شاید هر کس در زندگی خود کمابیش این مسئله را چشیده باشد و درگیری با آن را این گونه تجربه نموده باشد. ولی جای این سؤال وجود دارد که: درد دوری از [[امام]] {{ع}} چند درصد [[شیعیان]] را چنین گرفتار ساخته است؟ چند نفر هستند که در این [[مصیبت]]، راحتی و [[آسایش]] خویش را – هر چند موقت و محدود – از دست داده‌اند؟ برای کدا یک از ما اتفاق افتاده که حتی برای چند دقیقه از درد فراق [[حضرت]] {{ع}} نتوانسته باشیم به [[خواب]] برویم؟ البته این را نمی‌توان از همه [[انتظار]] داشت، ولی آیا هر یک از ما تاکنون [[فکر]] کرده‌ایم که چرا اماممان [[غایب]] شده‌اند و چرا این [[مصیبت]] تاکنون بیش از ۱۱۷۰ سال طول کشیده است؟ به [[راستی]] این موضوع چقدر ما را به خود مشغول ساخته است؟ اگر متوجه شویم که خدای ناکرده به بیماری سرطان گرفتار شده ایم، ناگهان همه غم‌ها و غصه‌های عالم بر دلمان می‌نشیند و به [[فکر]] فرو می‌رویم که برای خلاصی از این درد چه باید بکنیم. ولی از وقتی شنیده‌ایم که [[امام زمان]] ما {{ع}} به امر [[خدا]] و خواست او از ما دور شده و [[غیبت]] کرده‌اند، چقدر غصه خورده ایم؟ چقدر اندیشیده‌ایم که این بلا از کجا به سرمان آمد و راه [[نجات]] و خلاصی از آن چیست؟ فرمایش [[امام باقر]] {{ع}} را شنیده‌ایم که فرمودند: {{متن حدیث|"إِذَا غَضِبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ"}}<ref>اصول کافی، کتاب الحجة، باب فی الغیبة، ح ۳۱.</ref>. هر وقت [[خدای تبارک و تعالی]] بر خلق خود [[غضب]] فرماید، ما ([[امامان]]) را از کنار ایشان دور می‌سازد.  

معنای این سخن آن است که دوری از [[امام]] {{ع}} نتیجه [[غضب]] و ناخشنودی [[خداوند]] از [[مردم]] است. اگر چنین است، باید بیندیشیم که چرا به چنین تنبیهی گرفتار آمده‌ایم و برای رفع آن چه کاری از دست ما ساخته است<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۴۹-۵۳.</ref>.

* [[رابطه انتظار با شدت گرفتاری‌ها چیست؟ (پرسش)]]

* [[پرونده:152096.jpg|22px]] [[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|'''انتظار فرج''']]

[[رده:امام مهدی]]