شرط واقعی انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::وجه سوم: آن که در [[مقام]] [[عبادت]] قصد واقعی او جز [[رضای الهی]] چیز دیگری نباشد، و این [[خلوص]] کامل [[حقیقی]] است. ولکن منافات ندارد که [[بنده]] با این درجه [[خلوص]] از کمال رغبت و [[اشتیاق]] به نعمتهای [[الهی]] در [[بهشت]]، و [[ترس]] از [[عذاب الهی]] در [[جهنم]] داشته باشد، به واسطه آن که [[خلوص]] او در [[مقام]] [[عبادت]] و [[بندگی]] است که دراین [[مقام]] جز [[رضای الهی]] هیچ امر دیگری را ملاحظه نمی‌کند.

::::::درجات سه‌گانه [[نیت]] در [[انتظار]] و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}:

:::::#آن که غرض و [[هدف]] او مجرد رسیدن به همین جهات مزبوره است، به گونه‌ای که اگر چنانچه در همین حال از برای او این جهات [[اصلاح]] شود، یعنی [[خداوند]] به او وسعت در نعمت‌های خود عطا فرماید، و از او [[سختی‌ها]] و [[بلاها]] را دفع نماید، پس آن حال [[اشتیاق]] از او زائل می‌‌شود و به کلی از ذکر آن [[حضرت]] و از یاد [[فرج]] و [[ظهور]] ایشان غافل می‌‌گردد. پس اگر چنین باشد، به طور کلی از عنوان [[خلوص]] خارج خواهد شد، و به [[فضیلت انتظار فرج]] فائز نخواهد گردید، و در این انتظارش از اهل [[دنیا]] خواهد بود. چنانچه در کتاب "کافی" از [[ابی بصیر]] [[روایت]] کرده که گفت به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: کی [[فرج]] خواهد شد؟ فرمود: {{متن حدیث|وَ أَنْتَ مِمَّنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا؟}}، "قصد و [[اراده]] تو در طلب این امر [[دنیا]] است؟". سپس فرمود: "هر کس به این امر [[معرفت]] پیدا نماید پس به واسطه [[انتظار فرج]] [[الهی]] به تحقیق از برای او [[فرج]] حاصل شده است"<ref>کافی، ج۱، ص۳۷۲، ح۳.</ref>.

:::::#آن که غرض از [[اشتیاق]] داشتن او به آن جهات مزبوره، به ملاحظه آن است که آن گشایش‌ها و آن [[نعمت‌های فراوان]]، مخصوص آن زمان است، وچیزی است که آن را [[خداوند]] از برای [[اولیاء]] مقربین او [[صلوات]] [[الله]] علیهم اجمعین [[پسندیده]] است، چنین اشتیاقی نزد [[خداوند]] [[محبوب]] است. چنانچه مضمون [[حدیثی]] است که از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} که فرمود: "ما [[اهل بیت]] در [[مقام]] [[رضای الهی]] چنانیم که اگرخداوند [[فقر]] را برما مقدر کند، [[دوست]] می‌‌داریم، و اگر وسعت و [[غنا]] مقدر نماید آن را نیز [[دوست]] می‌‌داریم". و در [[روایت]] دیگری [[نقل]] شده است که: "چون [[خداوند]] عالم برای [[حضرت ایوب]]{{ع}} بعد از برطرف شدن [[بلا]]، ملخ طلا نازل کرد، آن [[حضرت]] تمام ملخها رااز اطراف برمی داشت، [[جبرئیل]]{{ع}} عرض کرد: خوب در جمع آوری آنها اهتمام دارید! چون که عطای [[پروردگار]] من است".

::::::'''۲. [[صبر]] و [[شکیبایی]]:''' [[صبر]] و [[پایداری]] [[مؤمن]] در [[انتظار فرج]] امر مهمی است و همین است که موجب برخورداری او از آن همه [[ثواب]] و [[فضیلت‌های انتظار]] می‌‌شود، چنانچه در روایتی در "بحار" از [[حضرت صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده که فرموده‌اند: "از [[دین]] [[ائمه]] داشتن [[ورع]] و [[عفت]] و [[صلاح]]... و [[انتظار فرج]] به [[صبر]] نمودن است"<ref>بحارالانوار، ج۱۰، ص۳۵۳، ح۱.</ref>. بلکه از این فرمایش استفاده می‌‌شود که [[صبر]] به منزله رکن [[انتظار]] است»<ref>[[محمد باقر فقیه ایمانی|فقیه ایمانی، محمد باقر]]، [[نیم نگاهی به انتظار در آینه و روایات (مقاله)|نیم نگاهی به انتظار در آینه و روایات]].</ref>.