کاربر:Smsherafat: تفاوت میان نسخه‌ها
←احادیث روح ایمان
Smsherafat (بحث | مشارکتها) (خنثی‌سازی ویرایش 26992 توسط Smsherafat (بحث)) |
Smsherafat (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۱۷: | خط ۴۱۷: | ||
| | | | ||
| | | | ||
| | |||
۶-۱. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ]]''' عَنْ أَبِي حَمْزَةَ<ref>سند حدیث: محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد بن عيسى عن علي بن الْحكم در حدیث ۵ همین صفحه آمده: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى بن عبيد عن يونس عن جميل</ref> عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: «سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿{{متن قرآن|وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ}}﴾. قَالَ: هُوَ الْإِيمَانُ»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج۲، ص۱۵، ح ۱ و ۵ و كافي (ط - دار الحديث)، ج۳، ص: ۴۲، ح ۱۴۷۷/ ۱ و كافي (ط - دار الحديث)، ج۳، ص: ۴۳ ح ۱۴۸۱/ ۵.</ref>}}. | |||
| | |||
ابو حمزه گويد: «از امام باقر (ع) راجع بقول خداى عزوجل: سكينه را در دل مؤمنين نازل كرد پرسيدم، فرمود: سكينه ايمانی است و باز در باره قول خداى عز وجل: با روحى از جانب خود ايشان را تأييد كرد پرسيدم، فرمود: آن روح ايمان است». | |||
| | |||
۶-۳. {{عربی|اندازه=155%|'''[[المحاسن (کتاب)| المحاسن ]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref> سند حدیث: عنه عن ابن فضال</ref> قَالَ: «قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ الْإِيمَانِ. قَالَ: قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَ ﴿{{متن قرآن|وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُم}}﴾»<ref>المحاسن: ج۱، ص: ۱۰۶، ح ۹۰ و الكافي (ط - الإسلامية): ج۲، ص ۲۸۰، ح ۱۱ و كافي (ط - دار الحديث): ج۳، ص ۶۹۲ ، ح ۲۴۵۳/ ۱۲.</ref>}}. | |||
| | |||
ابن بكير گويد: «به امام باقر (ع) عرض كردم: چه می‌فرمائى درباره قول رسول خدا (ص) كه: چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود. فرمود: اين همان فرموده خدا است كه فرمايد: و آنها را به روحى از جانب خود تقويت كرد اين است روحى كه از او جدا میشود». | |||
| | |||
۶-۴. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الكافی (کتاب)| الكافي ]]''' عَنْ دَاوُدَ<ref>سند حدیث: علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى عن يونس</ref>قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ( ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ الْإِيمَانِ. قَالَ: فَقَالَ هُوَ مِثْلُ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿{{متن قرآن|وَلا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ}}﴾. ثُمَّ قَالَ غَيْرُ هَذَا أَبْيَنُ مِنْهُ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: ﴿{{متن قرآن|وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ هُوَ الَّذِي فَارَقَهُ}}﴾.»<ref> الكافي (ط - الإسلامية): ج۲، ص ۲۸۴، ح ۱۷ و كافي (ط - دار الحديث): ج۳، ص ۶۹۹، ح ۲۴۵۹/ ۱۸.</ref>}}. | |||
| | |||
داود گويد: «از امام صادق (ع) درباره قول رسول خدا (ص): چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود پرسيدم. فرمود: آن مانند قول خداى عزوجل است: در آنچه انفاق می‌كنيد قصد بد و پست آن را نكنيد. سپس فرمود: آيه ديگر روشنتر از اين است و آن قول خداى عزوجل است: و آنها را بروحى از خود تقويت فرمود اين روح است كه از او جدا شود». | |||
| | |||
۶-۵. {{عربی|اندازه=155%|'''[[ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (کتاب)| ثواب الأعمال وعقاب الأعمال ]]''' عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ<ref>سند حدیث: عن أحمد بن أبي عبد الله عن ابن فضال</ref>قَالَ: «قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ (ص): إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ الْإِيمَانِ قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَى: ﴿{{متن قرآن|وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ذَلِكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ}}﴾»<ref> ثواب الأعمال و عقاب الأعمال: ص ۲۶۳.</ref>}}. | |||
| | |||
عبداللَّه بن بكير گويد: «از امام باقر (ع) درباره سخن پيامبر خدا (ص) پرسيدم كه فرموده بود: چون مردى زنا كند روح ايمان از او جدا گردد، امام (ع) فرمود: اين روح همان است كه در سخن خداى فرازمند آمده است كه: ايشان را با روحى از جانب خويش تأييد نموديم اين همان روحى است كه از او جدا میگردد». | |||
| | |||
1. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الاختصاص (کتاب)| الإختصاص ]]''' عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ الْكِنْدِيِّ قَالَ: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع): إِنَّ رُوحَ الْإِيمَانِ وَاحِدَةٌ خَرَجَتْ مِنْ عِنْدِ وَاحِدٍ وَتَتَفَرَّقُ فِي أَبْدَانٍ شَتَّى فَعَلَيْهِ ائْتَلَفَتْ وَبِهِ تَحَابَّتْ وَسَتَخْرُجُ مِنْ شَتَّى وَيَعُودُ وَاحِداً وَيَرْجِعُ عِنْدَ وَاحِد» <ref>الإختصاص: ص ۲۴۹</ref>}}. | 1. {{عربی|اندازه=155%|'''[[الاختصاص (کتاب)| الإختصاص ]]''' عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ الْكِنْدِيِّ قَالَ: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع): إِنَّ رُوحَ الْإِيمَانِ وَاحِدَةٌ خَرَجَتْ مِنْ عِنْدِ وَاحِدٍ وَتَتَفَرَّقُ فِي أَبْدَانٍ شَتَّى فَعَلَيْهِ ائْتَلَفَتْ وَبِهِ تَحَابَّتْ وَسَتَخْرُجُ مِنْ شَتَّى وَيَعُودُ وَاحِداً وَيَرْجِعُ عِنْدَ وَاحِد» <ref>الإختصاص: ص ۲۴۹</ref>}}. | ||
| | | | ||