آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام صادق]]{{ع}} ذریّۀ [[محمّد]] را آل او دانسته و [[امامان]] را اهل او شمرده است.<ref>معانى الأخبار، ص ۹۴ ح ۱،۲ و ۳</ref> آل، دربارۀ کسانى به‌کار برده مى‌شود که مخصوص و متّصل به یک شخص‌اند، یا از روى [[قرابت]] و خویشاوندى، یا از روى [[موالات]]. آل [[پیامبر]]، [[خویشاوندان]] اویند. هرآل نبى، [[امت]] نبى هست، امّا هرامّت نبى، آل او نیست.<ref>مفردات، راغب اصفهانى</ref> {{عربی|آل الرّجل، اهله و عیاله و اتباعه}}<ref>معجم الألفاظ و الأعلام القرآنيه، محمّد اسماعيل ابراهيم</ref> به گروه، [[خاندان]] و [[فرزندان]] هرکس آل او گفته مى‌شود. در [[قرآن]] نیز آل موسى، [[آل فرعون]]، آل [[ابراهیم]]، آل [[داود]]، آل [[یعقوب]] و. . . به‌کار رفته است. وقتى آل [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} گفته مى‌شود، [[عترت]] [[پاک]] [[پیامبر]] و [[خاندان]] آن [[حضرت]] مورد نظر است که از آنان به [[اهل بیت]]{{عم}} هم تعبیر شده است. آل [[محمّد]] و [[عترت]] و [[اهل بیت]]، شامل [[همسران]] آن [[حضرت]] نمى‌شود. وقتى آیۀ [[تطهیر]] دربارۀ [[اهل بیت]]{{عم}} نازل شد، [[امّ سلمه]] [[همسر]] [[پیامبر]] پرسید: آیا من از اهل تو نیستم؟ فرمود: تو به سوى نیکى و خیرى، لکن [[اهل بیت]]{{عم}} من اینان [[امام علی|على]]، [[حضرت زهرا|فاطمه]]، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]] {{عم}} هستند.<ref>كافى، ج ۱ ص ۲۸۷</ref> وقتى [[پیامبر]] دربارۀ [[اهل بیت]] خویش سفارش مى‌کرد، پرسیدند: [[اهل بیت]] تو کیانند؟ فرمود: [[اهل بیت]] من [[امام علی|على]] و دو نواده‌ام و نه [[امام]] از [[فرزندان]] [[امام حسین|حسین]] {{عم}}اند، [[امامان]] [[امین]] و [[معصوم]]، اینان [[اهل بیت]] و [[عترت]] منند، از گوشت و [[خون]] من.<ref>{{عربی|علىّ و سبطاى و تسعة من ولد الحسین أئمّة امناء معصومون، الا انّهم اهل بیتى و عترتى من لحمى و دمى}}؛ اهل البيت فى الكتاب و السنّه، ص ۵۱</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۵.</ref>

*[[امامان]] [[شیعه]]، پیوسته تأکید داشتند که [[آل محمد]] را مطرح کنند و بر آنان [[درود]] بفرستند. این نوعى خط سیاسى در مقابل شیوۀ [[امویان]] و [[عباسیان]] نیز به‌شمار مى‌رفت که تلاش بر محو نام این [[خاندان]] داشتند. [[صلوات]] بر [[پیامبر]] و آل [[محمّد]]، ازاین‌رو مورد تأکید است. اینکه [[پیامبر]] فرمود: هرکس بر من [[صلوات]] بفرستد ولى بر آل من نفرستد، بوى [[بهشت]] به مشامش نمى‌رسد،<ref>وسائل الشيعه، ج ۴ ص ۱۲۱۹، نيز به مدخل صلوات در همين كتاب مراجعه شود</ref> براى توجّه دادن به این مسیر نورانى و [[صراط]] حقّى است که منتهى به [[خدا]] مى‌شود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}}، اساس [[اسلام]] را حبّ [[اهل بیت]] دانسته است: {{عربی|اساس الإسلام حبنّا اهل البیت}}<ref>وسائل الشيعه، ج ۱۱ ص ۱۴۱</ref> و از [[معارف]] دینى هرچه از این خانه و [[خاندان]] بیرون نیامده  باشد، قابل [[اطمینان]] نیست و به تعبیر [[امام باقر]]{{ع}} [[مکتب]] غیر آل [[محمّد]] [[باطل]] و [[بیراهه]] است:{{عربی|کلّ ما لم یخرج من هذا البیت فهو باطل}}<ref>وسائل الشيعه، ج ۸ ص ۵۰</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۵.</ref>