پرش به محتوا

احسان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ فوریهٔ ۲۰۲۰
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[نیکی]] کردن به دیگری، [[نیکوکاری]]، خیررسانی و [[کمک]] به [[نیازمندان]]، عطا و [[بخشش]].
*احسان از ریشه حُسن است و هم [[کار نیک]] انجام دادن است، هم کاری را به نیکویی و [[شایستگی]] انجام دادن. [[خداوند]] [[برترین]] محسنین است و از او به "قدیم الإحسان" یاد می‌شود. [[خداوند]]، هم به بندگانش [[نیکی]] و [[بخشش]] کرده، و هم کاری را که انجام دهد و چیزی را بیافریند، در کمال [[استواری]] و خوبی و بدون [[نقص]] انجام می‌دهد.
*احسان از ریشه حُسن است و هم [[کار نیک]] انجام دادن است، هم کاری را به نیکویی و [[شایستگی]] انجام دادن. [[خداوند]] [[برترین]] محسنین است و از او به "قدیم الإحسان" یاد می‌شود. [[خداوند]]، هم به بندگانش [[نیکی]] و [[بخشش]] کرده، و هم کاری را که انجام دهد و چیزی را بیافریند، در کمال [[استواری]] و خوبی و بدون [[نقص]] انجام می‌دهد.
*احسان به [[پدر]] و [[مادر]]، به [[مردم]] [[فقیر]] و به [[خویشاوندان]] از توصیه‌های [[قرآن]] است. هر کس [[نیکی]] کند به خودش برمی‌گردد و [[خداوند]] هم محسنین را [[دوست]] می‌دارد و به [[عدل]] و احسان [[فرمان]] می‌‌دهد {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ}}<ref>«به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن فرمان می‌دهد» سوره نحل، آیه ۹۰.</ref>. در اصطلاح [[دینی]] به کارهای خوب و پاداش‌های [[شایسته]] "حسنه و [[حسنات]]" گفته می‌شود <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۹.</ref>.
*احسان به [[پدر]] و [[مادر]]، به [[مردم]] [[فقیر]] و به [[خویشاوندان]] از توصیه‌های [[قرآن]] است. هر کس [[نیکی]] کند به خودش برمی‌گردد و [[خداوند]] هم محسنین را [[دوست]] می‌دارد و به [[عدل]] و احسان [[فرمان]] می‌‌دهد {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ}}<ref>«به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن فرمان می‌دهد» سوره نحل، آیه ۹۰.</ref>. در اصطلاح [[دینی]] به کارهای خوب و پاداش‌های [[شایسته]] "حسنه و [[حسنات]]" گفته می‌شود <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۹.</ref>.
۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش