ویژگی‌های علم امام: تفاوت میان نسخه‌ها

به [[بیان]] دیگر [[امام]] و [[هادی]] [[الهی]] نسبت به [[شئون]] و مسؤولیت‌هایی که بر عهده دارد ابزار و توانایی‌هایی لازم را- که یکی از اصلی‌ترین آنها [[علم]] و [[دانایی]] خاص می‌‌باشد- در [[اختیار]] نداشته باشد، تحقق غرض و [[هدف]] از [[جعل]] [[امامت]] و [[جانشینی]] برای [[رسول خدا]]{{صل}} ممکن نخواهد شد و این مستلزم [[نقض غرض]] است که از [[حکیم]]، قبیح و محال است.

این [[دانش]] و [[دانایی]] خاص [[امام]] دارای ویژگی‌هایی است؛ از جمله:

تحقق و انجام [[مسؤولیت]] مهم [[امامت]] در امر [[هدایت]] به سوی [[حق]] و آشنا کردن [[مردم]] به [[معارف الهی]] و [[احکام]] و بایدها و نبایدهای شرعی که از [[آیه کریمه]]: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۳ و نیز سوره سجده، آیه ۲۴.</ref> به معنای {{عربی| یدعون الناس الی امرنا}} فهمیده می‌‌شود. بدون داشتن [[علم]] مطابق با واقع، قابل تحقق نیست؛ زیرا ممکن نیست فردی که [[معارف]] حقه الهیه را نشناخته و به [[احکام واقعی]] و [[تکالیف]] و بایدها و نبایدهای شرعی به درستی آشنایی نداشته باشد. بتواند [[راهنمایی]] دیگران را به گونه درست و صحیح عهده دار شود.

چنین فردی- حتی گاه از روی [[ناآگاهی]] به قصد [[فساد]]- [[مردم]] را از راه راست دور کرده و مطالب [[باطل]] و [[نادرست]] را به آنان [[القا]] و آنان را از [[سعادت]] دور و به [[شقاوت]] سوق می‌‌دهد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۸۱-۸۶</ref>.

==[[دانش]] [[خالص]]==

[[امام]] و زعیم [[اسلامی]] زمانی می‌‌تواند در انجام [[مسؤولیت]] [[هدایت]] [[مقید]] باشد که [[دانش]] و آگاهی‌اش [[خالص]] بوده و آمیخته با [[جهل]] نباشد یعنی دانشی که از سرچشمه اصلی گرفته شده باشد.