رضایت: تفاوت میان نسخه‌ها

*از مؤلفه‌های [[سلامت روان]] در [[خانواده]]، احساس رضایت و ارزیابی مثبت معطوف به عملکرد [[انسان]] در [[خانواده]] است، از نظرگاه [[دین]] این نگرش به [[زندگی]] منحصر در رضامندی [[انسان]] نسبت به تحقق خواسته‌های مادی و [[دنیوی]] نبوده و با رضایت [[معنوی]]، به معنای دست‌یابی به افق کمال‌گرای [[انسان]] عجین شده است. در [[فرهنگ انتظار]] هر دو مؤلفه به خوبی مورد توجه بوده و [[خانواده منتظر]] می‌‌تواند در رویکرد مادی و [[معنوی]] خود به احساس رضایت از [[زندگی]] دست یابد، از یک سو در [[امور مادی]] می‌‌توان بروز این احساس را معطوف به [[گشایش]] در امور و رهایی از تنگناهای [[زندگی]] دانست؛ انتظارمدارانی که احیای امر [[پروردگار]] را بر خواسته‌های شخصی خود که می‌‌تواند [[سلامت روان]] خود و [[خانواده]] را با تهدید مواجه سازد ترجیح می‌‌دهند، به [[گشایش]] و [[نجات]] از بن بست‌های روزمره نوید داده شده‌اند. همچنین در بُعد فرا مادّی، نائل آمدن به یکی از آرزوهای همیشگی [[انسان]] [[دیندار]] و [[معتقد]] به [[ولایت]] [[اهل بیت]]{{عم}} در راستای [[توفیق]] معیت و [[همراهی]] با راهبران آسمانی قابل تأمل است. دست‌یابی به این مهم در افزایش [[میزان]] رضایت [[معنوی]] مؤثر و [[شادی]] زاید الوصفی را به سبب [[حسن]] عملکرد به همراه دارد. در [[روایات اسلامی]] این معیت به افرادی که با عمل به [[وظایف]] خود در [[دوران غیبت]] در زمره [[منتظران حقیقی]] قرار گرفته‌اند داده شده و [[رضایتمندی]] آنان را به دنبال دارد. تحدید کامل اولویت‌های [[زندگی]] براساس ارکان اساسی [[انتظار]]، [[خانواده]] را از پرداختن به امور و مسائلی که در [[بینش]] [[انتظار]] فاقد ارزشند دور کرده و [[خانواده منتظر]] را قرین شادکامی و احساس رضایت از [[زندگی]] دین‌مدارانه می‌‌کند»<ref>[[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص ؟؟</ref>.