بحث:مهدویت (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' وجود امام' به ' وجود امام'
| خط ۱٬۲۴۴: | خط ۱٬۲۴۴: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید عباس میری]]'''، در مقاله ''«[[امام مهدی در آثار شخصیت‌های اسلامی (مقاله)|امام مهدی در آثار شخصیت‌های اسلامی]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید عباس میری]]'''، در مقاله ''«[[امام مهدی در آثار شخصیت‌های اسلامی (مقاله)|امام مهدی در آثار شخصیت‌های اسلامی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
:::::«'''۱. [[کمال الدین و تمام النعمه (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمه]]:''' نوشته: [[ابی جعفر محمد بن علی بن الحسین بن بابویه قمی]]، معروف به [[شیخ صدوق]]. گویا، پس از بازگشت از سفر مشهد، در سال ۲۵۲ ه.ق نگاشته است و انگیزه خود را از نگاشتن آن، چنین اعلام می‌دارد: "آنچه مرا واداشت که به نگارش این کتاب بپردازم چنین بود: از زیارت حضرت [[امام رضا]]{{ع}} به نیشابور برگشتم. دیدم. [[شیعیان]] آن‌جا درباره [[قائم]]{{ع}} مسأله‌دار شده‌اند. سعی کردم، آنان را با بیان روایاتی که از [[پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} رسیده به راه درست، رهنمون گردم. در این روزگار، بزرگی از مشایخ فضل و دانش و [[تقوا]]، از اهالی قم، به نام: [[نجم الدین ابو سعید محمد بن احمد بن علی بن صلت قمی]] در بازگشت از سفر بخارا، بر ما وارد شد. روزی درباره آراء و باورهای برخی از فلاسفه و علمای منطق بخارا گفت: از آنان درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} سخنانی شنیدم که مرا در مورد [[غیبت ]] طولانی حضرت، دچار حیرت و تردید کرده است. من مطالبی در اثبات وجود [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای زدودن تردید از او بیان کردم و روایاتی درباره [[غیبت ]]، بر او خواندم، حیرت او برطرف شد و دلش آرام گرفت. از من خواست، کتابی درباره [[غیبت ]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بنویسم پذیرفتم و به او وعده دادم که ان شاء الله وقتی به وطن خود (ری) برگشتم آن را عملی خواهم ساخت. تا این‌که شبی در خواب دیدم خانه کعبه را طواف می‌کنم و به حجر الاسود رسیدم و آن را استلام کردم ناگاه دیدم، مولی [[صاحب الزمان]]{{ع}}، پهلوی در کعبه ایستاده است. سلام کردم. حضرت جواب دادند. فرمود: چرا کتابی راجع به "[[غیبت ]]" نمی‌نویسی، تا ناراحتی‌ات برطرف شود؟ عرض کردم: یابن رسول الله {{صل}} من کتاب‌ها درباره [[غیبت ]] شما نوشته‌ام. حضرت فرمود: نه، آن موضوعات را نمی‌گویم، کتابی راجع به [[غیبت ]] من بنویس و غیبت‌های پیامبران را در آن نقل کن. سپس از نظرم غایب شد. من با اضطراب از خواب بیدار شدم و تا طلوع فجر، به گریه و زاری پرداختم، چون صبح شد، به منظور انجام امر ولی الله و حجت خدا، آغاز به نوشتن این کتاب کردم"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، مقدمه، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین، قم.</ref>. این اثر نفیس، در دو نوبت به گونه سنگی در ایران و یک نوبت به گونه حروفی در نجف و یک مرتبه با ترجمه چاپ شده است ولی، این چاپ‌ها، افتادگی، تحریف و اشتباه فراوان دارد. | :::::«'''۱. [[کمال الدین و تمام النعمه (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمه]]:''' نوشته: [[ابی جعفر محمد بن علی بن الحسین بن بابویه قمی]]، معروف به [[شیخ صدوق]]. گویا، پس از بازگشت از سفر مشهد، در سال ۲۵۲ ه.ق نگاشته است و انگیزه خود را از نگاشتن آن، چنین اعلام می‌دارد: "آنچه مرا واداشت که به نگارش این کتاب بپردازم چنین بود: از زیارت حضرت [[امام رضا]]{{ع}} به نیشابور برگشتم. دیدم. [[شیعیان]] آن‌جا درباره [[قائم]]{{ع}} مسأله‌دار شده‌اند. سعی کردم، آنان را با بیان روایاتی که از [[پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} رسیده به راه درست، رهنمون گردم. در این روزگار، بزرگی از مشایخ فضل و دانش و [[تقوا]]، از اهالی قم، به نام: [[نجم الدین ابو سعید محمد بن احمد بن علی بن صلت قمی]] در بازگشت از سفر بخارا، بر ما وارد شد. روزی درباره آراء و باورهای برخی از فلاسفه و علمای منطق بخارا گفت: از آنان درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} سخنانی شنیدم که مرا در مورد [[غیبت ]] طولانی حضرت، دچار حیرت و تردید کرده است. من مطالبی در اثبات وجود [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای زدودن تردید از او بیان کردم و روایاتی درباره [[غیبت ]]، بر او خواندم، حیرت او برطرف شد و دلش آرام گرفت. از من خواست، کتابی درباره [[غیبت ]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بنویسم پذیرفتم و به او وعده دادم که ان شاء الله وقتی به وطن خود (ری) برگشتم آن را عملی خواهم ساخت. تا این‌که شبی در خواب دیدم خانه کعبه را طواف می‌کنم و به حجر الاسود رسیدم و آن را استلام کردم ناگاه دیدم، مولی [[صاحب الزمان]]{{ع}}، پهلوی در کعبه ایستاده است. سلام کردم. حضرت جواب دادند. فرمود: چرا کتابی راجع به "[[غیبت ]]" نمی‌نویسی، تا ناراحتی‌ات برطرف شود؟ عرض کردم: یابن رسول الله {{صل}} من کتاب‌ها درباره [[غیبت ]] شما نوشته‌ام. حضرت فرمود: نه، آن موضوعات را نمی‌گویم، کتابی راجع به [[غیبت ]] من بنویس و غیبت‌های پیامبران را در آن نقل کن. سپس از نظرم غایب شد. من با اضطراب از خواب بیدار شدم و تا طلوع فجر، به گریه و زاری پرداختم، چون صبح شد، به منظور انجام امر ولی الله و حجت خدا، آغاز به نوشتن این کتاب کردم"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، مقدمه، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین، قم.</ref>. این اثر نفیس، در دو نوبت به گونه سنگی در ایران و یک نوبت به گونه حروفی در نجف و یک مرتبه با ترجمه چاپ شده است ولی، این چاپ‌ها، افتادگی، تحریف و اشتباه فراوان دارد. | ||
:::::'''۲. [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. این اثر، مجموعه بسیار گرانبهایی است که به زندگانی [[امامان]] [[شیعه]]، از ابعاد گوناگون پرداخته شده است. این اثر در دو جزء تنظیم شده: جزء اول به حیات [[امام علی]]{{ع}} اختصاص دارد و جزء دوم به زندگانی دیگر [[ائمه]]{{عم}}. و بخش پایان کتاب (از صفحه ۳۳۹ تا آخر) ویژه [[امام مهدی]] {{ع}} است. در این بخش، پس از بیان نام، کنیه و ولادت [[حضرت مهدی]]، به دلائل عقلی بر | :::::'''۲. [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. این اثر، مجموعه بسیار گرانبهایی است که به زندگانی [[امامان]] [[شیعه]]، از ابعاد گوناگون پرداخته شده است. این اثر در دو جزء تنظیم شده: جزء اول به حیات [[امام علی]]{{ع}} اختصاص دارد و جزء دوم به زندگانی دیگر [[ائمه]]{{عم}}. و بخش پایان کتاب (از صفحه ۳۳۹ تا آخر) ویژه [[امام مهدی]] {{ع}} است. در این بخش، پس از بیان نام، کنیه و ولادت [[حضرت مهدی]]، به دلائل عقلی بر [[وجود امام]] اشاره می‌شود، سپس سخنان [[پیامبر]]{{صل}} درباره [[غیبت ]] و قیام حضرت که از سوی [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]]، پذیرفته شده‌اند و احادیث [[امامان معصوم]]{{عم}} آورده می‌شود. آن‌گاه نویسنده محترم، با بهره‌گیری از آیات [[قرآن]] و روایات پیشوایان دین، ویژگی‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} را برمی‌شمرد و از بشارت [[پیامبر]]{{صل}} به ظهور حضرت در [[آخر الزمان]] یاد می‌کند. | ||
:::::'''۳. [[الفصول العشره فی الغیبه (کتاب)|الفصول العشره فی الغیبه]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. [[شیخ مفید]] در آغاز این رساله اشاره می‌کند: "در دیگر نوشته‌های خود، به مسائلی چون: وجوب [[امامت]]، [[عصمت امام]]، ویژگی‌های [[امام]]، دلائل [[امامت]] [[ائمه]]{{عم}} نقد ادعای مخالفان، [[فلسفه غیبت ]] و... پرداخته‌ام. در این نوشته، به ده پرسش درباره [[مهدی]]، پاسخ می‌دهم". [[شیخ مفید]] در مورد اهمیت و جایگاه این رساله می‌نویسد: "در این اثر، آنچه تمامی خردمندان بدان نیاز دارند، آورده شده و به گونه ساده، در دسترس همگان قرار گرفته است". [[شیخ مفید]] بر این نظر است که اگر کسی از محتوای این رساله، آگاهی یابد، از نوشته‌های دیگر وی، در این‌باره، بی‌نیاز خواهد بود. | :::::'''۳. [[الفصول العشره فی الغیبه (کتاب)|الفصول العشره فی الغیبه]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. [[شیخ مفید]] در آغاز این رساله اشاره می‌کند: "در دیگر نوشته‌های خود، به مسائلی چون: وجوب [[امامت]]، [[عصمت امام]]، ویژگی‌های [[امام]]، دلائل [[امامت]] [[ائمه]]{{عم}} نقد ادعای مخالفان، [[فلسفه غیبت ]] و... پرداخته‌ام. در این نوشته، به ده پرسش درباره [[مهدی]]، پاسخ می‌دهم". [[شیخ مفید]] در مورد اهمیت و جایگاه این رساله می‌نویسد: "در این اثر، آنچه تمامی خردمندان بدان نیاز دارند، آورده شده و به گونه ساده، در دسترس همگان قرار گرفته است". [[شیخ مفید]] بر این نظر است که اگر کسی از محتوای این رساله، آگاهی یابد، از نوشته‌های دیگر وی، در این‌باره، بی‌نیاز خواهد بود. | ||
:::::'''۴. [[رسالة ثانیة فی الغیبة (کتاب)|رسالة ثانیة فی الغیبة]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. این رساله کم‌حجم نیز، پاسخ به پرسش‌هایی است که از سوی شخصی درباره [[غیبت ]] و [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} مطرح شده و [[شیخ مفید]] به آنها پاسخ داده است. | :::::'''۴. [[رسالة ثانیة فی الغیبة (کتاب)|رسالة ثانیة فی الغیبة]]:''' نوشته: [[محمد بن محمد بن نعمان عکبری]]، معروف به [[شیخ مفید]]. این رساله کم‌حجم نیز، پاسخ به پرسش‌هایی است که از سوی شخصی درباره [[غیبت ]] و [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} مطرح شده و [[شیخ مفید]] به آنها پاسخ داده است. | ||