معراج: تفاوت میان نسخه‌ها

===چیستی معراج===

*معراج به معنای بالا رفتن، نردبان و سفر آسمانی است و اصطلاحاً به سفر آسمانی [[حضرت محمد]]{{صل}} گفته می‌‌شود. به معراج، "اِسراء" هم گفته می‌‌شود که به معنای سیرِ در شب است<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۸.</ref>. در [[منابع اسلامی]] این رویداد از [[معجزات پیامبر]]<ref>مجلسی، محمد باقر، حق الیقین‌، ص ۳۰؛  لاهیجی، عبدالرزاق، گوهر مراد، ۴۵۳؛ رفیعی قزوینی، رجعت و معراج‌، ص ۶۲ ؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۸.</ref> و از [[ضروریات دین]]<ref>المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، ج ۱ ص ۲۲۹.</ref> به شمار می‌آید. از [[امام رضا]] {{ع}} [[نقل]] شده است: «هر کس معراج را دورغ پندارد، [[رسول خدا]] {{صل}} را [[انکار]] کرده است»<ref>{{متن حدیث|لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ أَنْکَرَ أَرْبَعَةَ أَشْیَاءَ الْمِعْرَاجَ}}؛ صفات الشیعه ص ۵۰ </ref>.<ref>ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۴۲۰.</ref> [[قرآن کریم]] در دو [[سوره]] با تعبیر «إسراء» به معنای سیر در شب از معراج یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}؛ سوره اسراء، آیه ۱؛ {{متن قرآن|عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى  وَهُوَ بِالأُفُقِ الأَعْلَى ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَى عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى أَفَرَأَيْتُمُ اللاَّتَ وَالْعُزَّى}}؛ سوره نجم، آیه ۱۹- ۵.</ref>.<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۸؛ فرهنگ شیعه، ص ۴۲۰.</ref> وجود [[روایات]] [[متواتر]] [[شیعه]] و [[سنی]] نیز آن را [[انکار]] ناپذیر کرده است<ref>اثبات الهداة، ج ۱ ص ۴۲۱.</ref>.

*روایاتی که به موضوع معراج پرداخته‌اند، به روشنی از [[عروج پیامبر]] {{صل}} سخن می‌گویند و تنها در [[بیان]] جزئیات با یکدیگر تفاوت دارند. از مجموعه این [[روایات]] استفاده می‌‌شود [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در سفری آسمانی از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]] رفته و میان راه، همراه [[جبرئیل]] به [[مدینه]] [[نزول]] کرده و در آنجا [[نماز]] گزارده است<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار ج ۱۸ ص ۳۱۹.</ref>. آنگاه به [[مسجد الاقصی]] رفته و در آنجا نیز همراه [[انبیای بزرگ]] همانند [[ابراهیم]] و [[موسی]] {{ع}} [[نماز]] گزارده و این [[نماز]] به [[امامت]] او بوده است. سفر به [[آسمان‌ها]] از [[مسجد الاقصی]] آغاز گشته و [[پیامبر]] {{صل}} [[آسمان‌ها]] را پیموده است و به هفتمین [[آسمان]] و سدرةالمنتهی و جنةالمأوی رسیده و حجاب‌ها را درنوردیده است و بدین‌سان، به اوج [[شهود]] [[باطنی]] و [[قرب]] [[خدای متعال]] نیل یافته و [[قرآن]] از این [[مقام]] با تعبیر «قاب قوسین او ادنی» یاد می‌کند. [[خدای متعال]] با [[پیامبر]] [[محبوب]] خویش در سفر معراج سخن گفت. برخی از [[احادیث]] قدسی دستاورد این سفر آسمانی‌اند<ref>طبرسی، مجمع البیان‌، ج ۶- ۵ ص ۳۹۵؛ جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه‌، ج ۲۲ ص ۵۰۵- ۵۰۳.</ref>.<ref>ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۴۲۲</ref>

===معراج جسمانی و [[روحانی]]===

*اکثر [[دانشمندان]] [[مسلمان]] معتقدند معراج [[پیامبر]] با جسم و [[روح]] آن [[حضرت]] بوده و ایشان از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد]] الأقصی و از آنجا به آسمان‌ها‌ رفته است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الأمالی، ص ۵۱۱؛ شبر، عبدالله، حق الیقین، ج ۱ـ ۲ ص ۱۲۶؛ معراج در آینه استدلال ص ۳۴۰ ـ ۳۶۱ </ref> البته برخی از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] بر آنند که معراج [[پیامبر]] تا [[بیت المقدس]] با [[روح]] و جسم بوده ولی عروج به [[آسمان‌ها]] تنها با [[روح]] بوده است<ref>روح المعانی ج ۱۵ ص ۷</ref>.

===معراج و [[مهدویت]]===

*یکی از گزارش‌های [[پیامبر]] از معراج این است که [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[عرش]] نسبت به [[انوار]] سایر [[ائمه]] {{ع}} ممتاز بود. درخشندگی [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج و امتیاز او بر سایر [[ائمه]] {{ع}} بیانگر [[عظمت]] آن [[حضرت]] است<ref>ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۴.</ref>.