←انتظار و صهیونیسم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: به زودی [[بیت‌المقدس]] را [[بهترین]] مکان [[دنیا]] بدانند و آن را بر [[دنیا]] و تمام آنچه در دنیاست ترجیح می‌دهند<ref>یأتی، ص ۱۳۳.</ref>.شاید این [[حدیث شریف]] نیز اشاره به افراطیان [[یهودی]] دارد که سرزمین [[فلسطین]] را [[هدیه خداوند]] به آنها می‌دانند و خود را نژاد [[برتر]] [[دنیا]] به حساب آورده و از سراسر [[دنیا]] با سختی‌های فراوان به این [[کشور]] [[مهاجرت]] می‌کنند و برای تصاحب این سرزمین حاضر هستند تا با تمام [[افکار]] [[دنیا]] [[مخالفت]] کنند و در پی آن هستند که در [[قدس]] با برپایی معبد [[سلیمان]] و سپس [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]]، [[حکومتی]] جهانی به مرکزیت [[قدس]] برای [[یهودیان]] فراهم شود.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۴۰۲.</ref> | *[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: به زودی [[بیت‌المقدس]] را [[بهترین]] مکان [[دنیا]] بدانند و آن را بر [[دنیا]] و تمام آنچه در دنیاست ترجیح می‌دهند<ref>یأتی، ص ۱۳۳.</ref>.شاید این [[حدیث شریف]] نیز اشاره به افراطیان [[یهودی]] دارد که سرزمین [[فلسطین]] را [[هدیه خداوند]] به آنها می‌دانند و خود را نژاد [[برتر]] [[دنیا]] به حساب آورده و از سراسر [[دنیا]] با سختی‌های فراوان به این [[کشور]] [[مهاجرت]] می‌کنند و برای تصاحب این سرزمین حاضر هستند تا با تمام [[افکار]] [[دنیا]] [[مخالفت]] کنند و در پی آن هستند که در [[قدس]] با برپایی معبد [[سلیمان]] و سپس [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]]، [[حکومتی]] جهانی به مرکزیت [[قدس]] برای [[یهودیان]] فراهم شود.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۴۰۲.</ref> | ||
== | ==انتظار و صهیونیسم== | ||
*در عصر ما که [[یهودیان]] [[صهیونیست]] خود برپای خاسته و با اشغال [[فلسطین]] در صدد برآمده‌اند [[حقارت]] همیشگی [[قوم یهود]] را برافکنند، چیزی از تب‌وتاب [[انتظار]] [[موعود]] کاسته نشده است و [[یهودیان]] در [[انتظار]] [[مسیحا]] لحظه‌شماری می‌کنند. حدود صد سال پیش متفکران [[یهود]] گفتند [[قوم]] ما این‌همه سال در [[انتظار]] [[مسیحا]] خواری‌ها را بر خود هموار کرد، ولی از وی خبری نیامد. دیگر انتظارمان به سر آمد و کاسه صبرمان لبریز شد. جا دارد که خود برای پایان دادن به وضع موجود برخیزیم. انان [[مکتب]] صهیونیسم را تأسیس کردند و گفتند باید خودمان [[فلسطین]] را بگیریم. عموم [[یهودیان]] می‌گفتند این کار درست نیست، زیرا طبق [[باورهای دینی]]، تنها [[مسیحا]] می‌تواند به چنین کاری [[اقدام]] کند. [[صهیونیست‌ها]] گفتند ما برای [[قیام]] [[مسیحا]] پایگاهی در [[فلسطین]] درست می‌کنیم. قانع نمودن قومی که قرن‌ها در خیالات واهی به‌سر برده بود، کاری مشکل بود. اما آنان با [[صبر]] و حوصله فراوان، برای این کار [[تبلیغ]] کردند و مهاجرانی را به [[فلسطین]] بردند و پنجاه سال پیش [[دولت]] [[غاصب]] [[اسرائیل]] را در اراضی اشغالی بنیاد نهادند. البته هنوز هم اقلیتی ناچیز از [[یهودیان]] بر اثر [[دلبستگی]] شدید به امیدهای قدیم، تشکیل [[دولت]] [[صهیونیستی]] را مخالف [[آرمان]] مسیحایی می‌دانند و پیوسته با آن [[مخالفت]] کرده، می‌گویند باید به [[سنت]] [[انتظار]] ادامه داد. | *در عصر ما که [[یهودیان]] [[صهیونیست]] خود برپای خاسته و با اشغال [[فلسطین]] در صدد برآمده‌اند [[حقارت]] همیشگی [[قوم یهود]] را برافکنند، چیزی از تب‌وتاب [[انتظار]] [[موعود]] کاسته نشده است و [[یهودیان]] در [[انتظار]] [[مسیحا]] لحظه‌شماری می‌کنند. حدود صد سال پیش متفکران [[یهود]] گفتند [[قوم]] ما این‌همه سال در [[انتظار]] [[مسیحا]] خواری‌ها را بر خود هموار کرد، ولی از وی خبری نیامد. دیگر انتظارمان به سر آمد و کاسه صبرمان لبریز شد. جا دارد که خود برای پایان دادن به وضع موجود برخیزیم. انان [[مکتب]] صهیونیسم را تأسیس کردند و گفتند باید خودمان [[فلسطین]] را بگیریم. عموم [[یهودیان]] می‌گفتند این کار درست نیست، زیرا طبق [[باورهای دینی]]، تنها [[مسیحا]] می‌تواند به چنین کاری [[اقدام]] کند. [[صهیونیست‌ها]] گفتند ما برای [[قیام]] [[مسیحا]] پایگاهی در [[فلسطین]] درست می‌کنیم. قانع نمودن قومی که قرن‌ها در خیالات واهی به‌سر برده بود، کاری مشکل بود. اما آنان با [[صبر]] و حوصله فراوان، برای این کار [[تبلیغ]] کردند و مهاجرانی را به [[فلسطین]] بردند و پنجاه سال پیش [[دولت]] [[غاصب]] [[اسرائیل]] را در اراضی اشغالی بنیاد نهادند. البته هنوز هم اقلیتی ناچیز از [[یهودیان]] بر اثر [[دلبستگی]] شدید به امیدهای قدیم، تشکیل [[دولت]] [[صهیونیستی]] را مخالف [[آرمان]] مسیحایی می‌دانند و پیوسته با آن [[مخالفت]] کرده، می‌گویند باید به [[سنت]] [[انتظار]] ادامه داد. | ||
*سرانجام، سواد اعظم [[یهودیت]] صهیونیسم را از جان‌ودل پذیرفتند و آن را رهگشای عصر [[مسیحا]] دانستند. از این‌رو، صهیونیست‌های [[غاصب]] [[فلسطین]]، علاوه بر دعاهای مسیحایی مرسوم، در پایان مراسم سالگرد بنیانگذاری رژیم [[غاصب]] (پنجم [[ماه]] ایار عبری) پس از دمیدن در شیپور [[عبادت]]، این‌گونه [[دعا]] می‌کنند: [[اراده خداوند]] ما چنین باد که به [[لطف]] او [[شاهد]] سپیده‌دم [[آزادی]] باشیم و نفخ صور [[مسیحا]]، گوش ما را نوازش دهد<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۲.</ref>. | *سرانجام، سواد اعظم [[یهودیت]] صهیونیسم را از جان‌ودل پذیرفتند و آن را رهگشای عصر [[مسیحا]] دانستند. از این‌رو، صهیونیست‌های [[غاصب]] [[فلسطین]]، علاوه بر دعاهای مسیحایی مرسوم، در پایان مراسم سالگرد بنیانگذاری رژیم [[غاصب]] (پنجم [[ماه]] ایار عبری) پس از دمیدن در شیپور [[عبادت]]، این‌گونه [[دعا]] می‌کنند: [[اراده خداوند]] ما چنین باد که به [[لطف]] او [[شاهد]] سپیده‌دم [[آزادی]] باشیم و نفخ صور [[مسیحا]]، گوش ما را نوازش دهد<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۲.</ref>. | ||