محل سکونت امام مهدی در غیبت کبری کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

محل سکونت امام مهدی در غیبت کبری کجاست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۶

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰

←‏پاسخ‌های دیگر

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش

@@ خط ۶۸: / خط ۶۸: @@
 ::::::و همچنین اخباری که خبر می‌‌دهد آن [[حضرت]] همه‌جا حاضر می‌‌شود، مثل خبری که [[نعمانی]] در کتاب خود از [[سدیر صیرفی]] [[نقل]] کرده، منافاتی با آن اخباری که گفته شد، ندارد؛ زیرا آن [[حضرت]]، [[ انسان]] است، هم اسکان دارد و هم سیر و سیاحت و هر کدام در وقتی جداگانه وگرنه کسی که همیشه در همه‌جا بوده و مکان نداشته باشد، تنها ذات [[اقدس]] [[حضرت]] احدیت می‌‌باشد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: برای [[صاحب]] این امر، خانه‌ای است که به آن بیت‌الحمد گفته می‌‌شود در آن [[خانه]] چراغی است که از روز ولادت آن [[حضرت]] روشن است این چراغ همچنان روشن است تا روزی که به [[شمشیر]] [[قیام]] نماید<ref>غیبت نعمانی، ص۱۲۶.</ref>.
 ::::::آری، همین مطالب از فقرات [[دعای ندبه]] نیز استفاده می‌‌شود آنجا که می‌‌خوانیم: {{متن حدیث|لَيْتَ شَعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوَى بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}"<ref>کاش می‌‌دانستم که کجا [[دل‌ها]] به [[ظهور]] تو قرار و آرام خواهد یافت، آیا در کدامین سرزمین اقامت داری در [[زمین]] [[رضوی]] یا غیر آن در دیار [[ذی طوی]] متمکن گردیده‌ای؟"</ref>.
-::::::بعضی از عبارات دعای [[شریف]] [[ندبه]] دلالت دارد بر اینکه ایشان در بین [[مردم]] می‌‌باشند مثل این جمله:
+::::::بعضی از عبارات دعای [[شریف]] [[ندبه]] دلالت دارد بر اینکه ایشان در بین [[مردم]] می‌‌باشند مثل این جمله:{{متن حدیث|بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا، بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ عَنَّا}}<ref>جانم به قربانت! ای [[حقیقت]] پنهانی که از ما دور نیستی، و ای دور از وطن که کنار از ما نیستی</ref>.
-{{متن حدیث|بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا، بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ عَنَّا}}<ref>جانم به قربانت! ای [[حقیقت]] پنهانی که از ما دور نیستی، و ای دور از وطن که کنار از ما نیستی</ref>.
 ::::::پس، از مجموع روایاتی که در این‌باره وارد شده معلوم می‌‌شود که محل سکونت آن [[حضرت]] معین نشده و به طور ناشناس در بین [[مردم]] [[زندگی]] می‌‌کند، در موسم [[حج]] حاضر می‌‌شود و در [[اعمال]] [[حج]] شرکت می‌‌جوید، او [[مردم]] را می‌‌شناسد اما [[مردم]] او را نمی‌شناسند، و طبق بعضی نقل‌ها بیشتر محل آمد و رفت و تردد آن [[حضرت]] در [[مکه]] و [[مدینه]] و [[عتبات عالیات]] و سایر [[اماکن مقدسه]] می‌‌باشد، و از مواضع دیگر استفاده می‌‌شود که او در هر کجاست، محل او مانند خودش از انظار مخفی و [[پنهان]] است و کسی او و مکانش را نمی‌بیند. چنان‌که علمای [[عامه]] درباره [[بهشت]] شداد چنین عقیده‌ای دارند. و نیز از بررسی [[روایات]] استفاده می‌‌شود که [[امام عصر]]{{ع}} در محل اقامت خود تنها نیست بلکه عده‌ای از [[اوتاد]] در محضر آن [[حضرت]] هستند که در این دوران [[عزلت]]، [[وسیله]] رفع غبار [[غربت]] از چهره آن وجود [[مبارک]] می‌‌باشند، [[امام صادق]]{{ع}} تعداد آنان را سی نفر فرموده‌اند<ref>غیبت شیخ طوسی، ص۱۰۲؛ نعمانی، ص۹۹.</ref>.
 ::::::[[مرحوم مجلسی]] در ذیل همین [[روایت]] می‌‌گوید: این [[روایت]] دلالت می‌کند بر اینکه همواره سی تن از [[شیعیان]] و [[نزدیکان]] در حضور آن بزرگوار هستند که هرگاه یکی از آنها از [[دنیا]] رفت کسی دیگر جای او را پر می‌‌کند<ref>بحار، ج۵۲، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref>.