هدایت به امر الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←معنای لغوی
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==چیستی [[امام]] و رابطۀ آن با [[هدایت]]== | ==چیستی [[امام]] و رابطۀ آن با [[هدایت]]== | ||
===معنای لغوی=== | ===معنای لغوی=== | ||
*[[امام]] در لغت به معنای "اصل، | *[[امام]] در لغت به معنای "اصل، [[مرجع]]، [[مقتدا]]، [[پیشوا]]، قصد به همراه توجّه خاص" آمده است<ref>ر.ک. ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۱، ص۲۱ و۳۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۲۴ و حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۳۵</ref>. [[امام]] کسی است که یک [[قوم]] و یا گروه به او [[اقتدا]] می‌کنند و او پیشوای آن [[قوم]] باشد <ref>ر.ک؛ فراهیدی، العین، ج۸: ۴۲۸ـ۴۲۹ و جوهری، الصحاح، ج۵، ص۱۸۶۳ـ۱۸۶۸</ref>. بنابراین، [[امام]] به معنای [[پیشوا]] و مرجعی است که مورد قصد و توجّه [[مردم]] می‌باشد.<ref>ر.ک.فیّومی، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، ج۱۲، ص۲۲</ref><ref>[[علی کربلائی پازوکی|کربلائی پازوکی، علی]]، [[هدایت باطنی و معنوی امام و مسئله امامت در اندیشه علامه طباطبایی و تفسیر المیزان (مقاله)|هدایت باطنی و معنوی امام و مسئله امامت در اندیشه علامه طباطبایی و تفسیر المیزان]]، [[پژوهش‌نامه معارف قرآنی (نشریه)|فصلنامه پژوهش‌نامه معارف قرآنی]].</ref><ref>[[علی سروری مجد|سروری مجد، علی]]، [[نقش جامعه‌ساز هدایت به امر امام در تفسیر المیزان (مقاله)|نقش جامعه‌ساز هدایت به امر امام در تفسیر المیزان]]، [[اندیشه علامه طباطبایی (نشریه)|دوفصلنامه اندیشه علامه طباطبایی]]</ref> | ||
===معنای اصطلاحی=== | ===معنای اصطلاحی=== | ||
*متکلّمان [[شیعه]]، [[امامت]] را به ریاست بالاصاله و غیرنیابتی و عمومی از جانب خداوند بر مکلّفین، در امور دین یا در امور دین و دنیا <ref> ر.ک؛ [[شیخ مفید]]، اوایل المقالات، ص۲۸۰؛ [[شیخ طوسی]]، قواعد العقاید، ص۸۳؛ بحرانی، النجاة فی القیامة، ص۴۱ و سیوری حلّی، الإعتماد فی شرح واجب الإعتقاد، ص۸۷</ref> تعریف کرده‌اند. | *متکلّمان [[شیعه]]، [[امامت]] را به ریاست بالاصاله و غیرنیابتی و عمومی از جانب خداوند بر مکلّفین، در امور دین یا در امور دین و دنیا <ref> ر.ک؛ [[شیخ مفید]]، اوایل المقالات، ص۲۸۰؛ [[شیخ طوسی]]، قواعد العقاید، ص۸۳؛ بحرانی، النجاة فی القیامة، ص۴۱ و سیوری حلّی، الإعتماد فی شرح واجب الإعتقاد، ص۸۷</ref> تعریف کرده‌اند. | ||