پرش به محتوا

آیا سرداب محل غیبت امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،'
جز (جایگزینی متن - 'آن‌ها' به 'آنها')
جز (جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،')
خط ۲۷: خط ۲۷:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«گروهی آغاز [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} را از زمانی می‌دانند که مأموران [[خلیفه]] به منزل [[حضرت]] در [[سامرا]]، هجوم آوردند تا وی را دستگیر کنند و [[حضرت]] در آن هنگام، در [[سرداب]] رفت و همان جا، از دیده‌ها [[پنهان]] شد و تاکنون در آن‌جا بدون [[آب]] و غذا زندگی می‌کند و روزی از آن‌جا [[ظهور]] خواهد کرد. این داستان چنان شهرت یافته که [[حضرت]] را "[[صاحب سرداب]]" [[لقب]] داده‌اند. در پاسخ این سخنان باید گفت: در منابع [[شیعی]]، هیچ نامی از [[سرداب]] نیست. نویسندگان [[اهل سنت]] در نوشته‌های خود بر این نظر اصرار می‌ورزند و متأسفانه این مسأله دستاویز حمله ناآگاهانه برخی از آنان به [[تشیع]] گردیده است<ref>منتخب الاثر، ص ۳۷۲.</ref>. پنداشته‌اند که [[شیعیان]] در میانه [[سرداب]]، [[امام]] خود را می‌جویند و ظهورش را از آن نقطه [[انتظار]] می‌کشند؛ از این‌روی، تهمت‌هایی به [[شیعه]] زده‌اند و زحمت مراجعه به منابع [[شیعی]] را در این زمینه به خود نداده‌اند.
::::::«گروهی آغاز [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} را از زمانی می‌دانند که مأموران [[خلیفه]] به منزل [[حضرت]] در [[سامرا]]، هجوم آوردند تا وی را دستگیر کنند و [[حضرت]] در آن هنگام، در [[سرداب]] رفت و همان جا، از دیده‌ها [[پنهان]] شد و تاکنون در آن‌جا بدون [[آب]] و غذا زندگی می‌کند و روزی از آن‌جا [[ظهور]] خواهد کرد. این داستان چنان شهرت یافته که [[حضرت]] را "[[صاحب سرداب]]" [[لقب]] داده‌اند. در پاسخ این سخنان باید گفت: در منابع [[شیعی]]، هیچ نامی از [[سرداب]] نیست. نویسندگان [[اهل سنت]] در نوشته‌های خود بر این نظر اصرار می‌ورزند و متأسفانه این مسأله دستاویز حمله ناآگاهانه برخی از آنان به [[تشیع]] گردیده است<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۳۷۲.</ref>. پنداشته‌اند که [[شیعیان]] در میانه [[سرداب]]، [[امام]] خود را می‌جویند و ظهورش را از آن نقطه [[انتظار]] می‌کشند؛ از این‌روی، تهمت‌هایی به [[شیعه]] زده‌اند و زحمت مراجعه به منابع [[شیعی]] را در این زمینه به خود نداده‌اند.
::::::البته منشأ خرده‌گیری‌های ناآگاهانه برخی به [[شیعه]]، در این زمینه آن است که [[شیعیان]] به بخشی از [[حرم عسکریین]] در [[سامرا]]، یعنی "[[سرداب]]" [[احترام]] و توجه خاصی دارند و آن را [[زیارت]] می‌کنند و این نه به خاطر آن است که [[امام زمان]] {{ع}} در این‌جا مسکن گزیده است و زندگی می‌کند، بلکه از آن جهت است که زمانی مرکز [[عبادت]] و سکونت چند تن از [[امامان]] [[راستین]] [[تشیع]] بوده است. پس داستان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[سرداب سامرا]] و زندگی کردن [[حضرت]] در آن مکان، بهتان و دروغی بیش نیست و هیچ‌یک از بزرگان [[شیعه]]، چنین باوری نداشته و ندارند<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۳۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۹.</ref>.
::::::البته منشأ خرده‌گیری‌های ناآگاهانه برخی به [[شیعه]]، در این زمینه آن است که [[شیعیان]] به بخشی از [[حرم عسکریین]] در [[سامرا]]، یعنی "[[سرداب]]" [[احترام]] و توجه خاصی دارند و آن را [[زیارت]] می‌کنند و این نه به خاطر آن است که [[امام زمان]] {{ع}} در این‌جا مسکن گزیده است و زندگی می‌کند، بلکه از آن جهت است که زمانی مرکز [[عبادت]] و سکونت چند تن از [[امامان]] [[راستین]] [[تشیع]] بوده است. پس داستان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[سرداب سامرا]] و زندگی کردن [[حضرت]] در آن مکان، بهتان و دروغی بیش نیست و هیچ‌یک از بزرگان [[شیعه]]، چنین باوری نداشته و ندارند<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۳۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
۲۱۸٬۱۴۷

ویرایش