بنی‌اسرائیل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

===[[ترس از خدا]]===

*گویا [[بنی‌اسرائیل]] با [[نافرمانی]] و [[پیمان]] شکنی‌های مکررِ خود بدون هیچ هراسی از [[عذاب الهی]] بر شیوه پیشین خویش [[مداومت]] می‌‌کردند، برای همین [[خدا]] آنان را از [[عذاب]] خود برحذر می‌‌دارد:{{متن قرآن|يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ}}<ref>«ای بنی اسرائیل! نعمت مرا که ارزانی شما داشتم به یاد آورید و به پیمان من وفا کنید تا به پیمان شما وفا کنم و تنها از من بهراسید» سوره بقره، آیه۴۰.</ref>. شاید این [[آیه]] از [[بنی‌اسرائیل]] می‌‌خواهد به [[دلیل]] [[ترس]] از [[ظالمان]] [[عهد]] خویش با [[خدا]] را در [[مخالفت]] با [[پیامبر‌‌ خاتم]]{{صل}}<ref>تفسیر منسوب به امام عسکری{{ع}}، ج ۱، ص ۲۲۷ـ۲۲۸؛ تفسیر‌‌ابن کثیر، ج ۱، ص ۸۶؛ البرهان، ج ۱، ص ۱۹۹.</ref> یا [[ارتکاب گناهان]]<ref>التبیان، ج ۱، ص ۱۸۳؛ مجمع البیان، ج ۱، ص ۲۰۸.</ref>، نقض نکنند و تنها از او بترسند، چنان که این نکته از {{متن قرآن|إِيَّايَ}} مفید حصر است استفاده می‌‌شود؛ همچنین در [[آیه]] دیگری [[بنی‌اسرائیل]] از [[عذاب]] روز جزا [[پرهیز]] داده شده‌‌اند:{{متن قرآن|وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ}}<ref>«و از روزی پروا کنید که هیچ کاری از کسی برای دیگری برنمی‌آید و از کسی  میانجیگری پذیرفته نمی‌گردد و از او جایگزینی گرفته نمی‌شود و آنان یاری نخواهند شد» سوره بقره، آیه۴۸.</ref>.

*بنابراین {{متن قرآن|ثَمَنًا قَلِيلًا}} ثمن [[دنیایی]] است که [[احبار]] برای دستیابی به آن، [[آخرت]] خویش را فروختند؛ همچنین [[مفسران]] بر این باورند که با توجه به [[پیشی گرفتن]] [[قریش]] بر [[یهود]] در [[کفر]] به [[پیامبر]] و [[کتمان]] [[نبوت]] او، مراد از {{متن قرآن|وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ}} می‌‌تواند اول بودن در میان [[اهل کتاب]]<ref>مجمع البیان، ج ۱، ص ۲۱۰؛ تفسیر صدرالمتالهین، ج ۳، ص‌‌۲۱۵.</ref>، [[امام]] و پیشوای [[کافران]] بودن<ref>تفسیر صدرالمتالهین، ج ۳، ص ۲۱۵.</ref>، اولین [[کافر]] اهل [[معرفت]] و [[آگاهی]]<ref>جامع البیان، مج ۱، ج ۱، ص ۳۶۱؛ تفسیر صدرالمتالهین، ج ۳، ص ۲۱۶.</ref> یا سابق بودن بر دیگران برای [[پیروی]] آنان<ref>کنزالدقایق، ج ۱، ص ۳۹۷.</ref> باشد. برخی نیز [[آیه]] را درباره [[کتمان]] [[حقانیت]] [[علی]]{{ع}} به سبب [[منافع دنیوی]] قلمداد کرده‌‌اند<ref>ر.ک: البرهان، ج ۱، ص ۲۰۱؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۷۳.</ref>. که در این صورت [[آیه]] خطاب به [[بنی‌اسرائیل]] نخواهد‌‌بود.

===عدم خلط [[حق و باطل]] و [[کتمان حق]]===

*{{متن قرآن|وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref> و حق را با باطل میامیزید و آگاهانه حقپوشی مکنید؛ سوره بقره، آیه:۴۲.</ref> به [[نقل]] از [[امام حسن عسکری]]{{ع}} این [[آیه]] درباره یهودیانی است که با [[پذیرش]] اصل [[نبوت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[جانشینی علی]]{{ع}}، بر این [[باور]] بودند که این رخدا