عقیده اهل سنت در رابطه با «ولایت فقیه» چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

عقیده اهل سنت در رابطه با «ولایت فقیه» چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۳

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲ ژوئن ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'امامت الهی' به 'امامت الهی'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 ::::::«بعد از [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]، [[مسلمانان]] به دو گروه تقسیم شدند. عدّه‌ای [[معتقد]] بودند [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} [[جانشینی]] برای خود تعیین نکرده، و این امر را به عهده [[امّت]] گذارده که آنها بنشینند و از میان خود [[رهبری]] برگزینند. این گروه را [[اهل سنت]] می‌نامند.
 ::::::گروه دیگری [[معتقد]] بودند که [[جانشین]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} همچون خود او باید [[معصوم]] از [[خطا]] و [[گناه]] باشد و دارای [[علم]] وافری که بتواند [[رهبری]] معنوی و مادّی [[مردم]] را به عهده بگیرد و اساس [[اسلام]] را حفظ کرده و تداوم بخشد. و آنها [[معتقد]] بودند تعیین چنین کسی تنها از سوی [[خدا]] و به وسیله [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}}‏ امکان‌پذیر است. و این گروه را [[امامیه]] یا [[شیعه]] می‌نامند<ref>آیت اللّه مکارم شیرازى، ۵۰ درس اصول عقاید براى جوانان، قم، انتشارات نسل جوان، صفحه ۲۳۸- ۲۳۷.</ref>.
-::::::نقطه اصلی [[اختلاف]] بین [[شیعه]] و [[سنی]] این است که [[شیعیان]] معتقدند که [[امامت]] منصبی است [[الهی]] که باید از طرف [[خدای متعال]] به کسانی که صلاحیت آن را دارند داده شود و [[خدای متعال]] به وسیله [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} این کار را انجام داده و [[امیرالمؤمنین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را [[جانشین]] قرار داده... اما [[اهل سنت]] معتقدند که [[امامت]] [[الهی]] همانند [[نبوت]] و [[رسالت]] با [[رحلت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] خاتمه یافت و از آن پس، تعیین [[امام]] به [[مردم]] واگذاشته شد. و حتّی بعضی از بزرگان [[اهل سنت]]، تصریح کرده‌اند که اگر کسی به [[زور]] اسلحه، بر [[مردم]] مسلّط شد [[اطاعت]] وی بر دیگران لازم خواهد بود<ref>مصباح یزدى، آموزش عقاید، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل، سازمان تبلیغات اسلامى، ج ۲، ص ۱۳۲، الاحکام السلطانیه،؟ و ترجمه السواد الاعظم از ابو القاسم سمرقندى، ص ۳۲- ۳۰.</ref>.
+::::::نقطه اصلی [[اختلاف]] بین [[شیعه]] و [[سنی]] این است که [[شیعیان]] معتقدند که [[امامت]] منصبی است [[الهی]] که باید از طرف [[خدای متعال]] به کسانی که صلاحیت آن را دارند داده شود و [[خدای متعال]] به وسیله [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} این کار را انجام داده و [[امیرالمؤمنین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را [[جانشین]] قرار داده... اما [[اهل سنت]] معتقدند که [[امامت الهی]] همانند [[نبوت]] و [[رسالت]] با [[رحلت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] خاتمه یافت و از آن پس، تعیین [[امام]] به [[مردم]] واگذاشته شد. و حتّی بعضی از بزرگان [[اهل سنت]]، تصریح کرده‌اند که اگر کسی به [[زور]] اسلحه، بر [[مردم]] مسلّط شد [[اطاعت]] وی بر دیگران لازم خواهد بود<ref>مصباح یزدى، آموزش عقاید، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل، سازمان تبلیغات اسلامى، ج ۲، ص ۱۳۲، الاحکام السلطانیه،؟ و ترجمه السواد الاعظم از ابو القاسم سمرقندى، ص ۳۲- ۳۰.</ref>.
 ::::::[[شیعه]] [[معتقد]] است [[ائمه]] {{عم}}، اسلام‌شناسانی هستند که هرگز [[خطا]] و اشتباه در آنها متصوّر نیست، [[علوم اسلامی]] را از [[پیامبر خاتم|پیغمبر اسلام]] {{صل}} گرفته‌اند از یک راه رمزی و عینی که بر ما مجهول است، ولی [[اهل سنت]] در هیچ‌کدام از [[صحابه]] [[مصونیت]] از [[خطا]] و اشتباه را قائل نیستند، بلکه هزاران اشتباه را از [[خلفا]] در مسائل [[دینی]] [[نقل]] می‌نمایند<ref>استاد شهید مطهرى، امامت و رهبرى، قم، انتشارات صدرا، ۱۳۶۴، ص ۵۱ و ۵۲.</ref>.
 ::::::[[مذاهب چهارگانه]] [[اهل سنت]] بر این معنی اتفاق دارند که [[امام]] باید [[مسلمان]]، مکلّف، آزاد، قرشی، [[عادل]]، [[مجتهد]]، [[شجاع]]، دارای [[رأی]] و نظر صائب، و از نظر [[شنوایی]] و گویایی و [[بینایی]] سالم باشد. امّا آنچه از کلمات بزرگان استفاده می‌شود این است که [[ولایت]] و [[حاکمیت]] [[فقیه]] امر جدیدی نیست که فقهای [[شیعه]] در این زمان‌ها [[بدعت]] گذارده باشند بلکه بین مشهور علمای [[اهل سنت]] نیز [[اجتهاد]] و فقاهت از دیرباز جزو شرایط [[امام]] و [[والی]] محسوب شده است<ref>دراسات فى ولایة الفقیه، قم، المرکز العالمى للدراسات الاسلامیة، ج ۱، ص ۲۷۳، چاپ ۱۴۰۸ﻫ. ق.</ref>.