پرش به محتوا

اقتدا به سنت و سیره امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی'
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی')
خط ۲۰: خط ۲۰:
##همچنین فرمودند: «سعادتمند‌ترین [[مردم]] کسانی هستند که با [[مهرورزی]] و الگوپذیری از [[امام]] خویش به سوی [[خدا]] نزدیکی جویند و نسبت به آنچه سفارش کرده ایم، پای بند و آنچه بر حذر داشته ایم، دوری گزینند. چنین کسانی از ما بوده و در [[بهشت]] نیز کنار ما خواهند بود»<ref>غرر الحکم، ص۱۱۵؛ {{متن حدیث|"أسعَدُ الناسِ مَن عَرَفَ فَضلَنا، وَ تَقَرَّبَ إلی اللّهِ بِنا، وَ أخلَصَ حُبَّنا، وَ عَمِلَ بما إلَیهِ نَدَبنا، وَ انتَهی عَمّا عَنهُ نَهَینا، فذاک مِنّا وَ هُو فِی دَارِ المُقامَةِ مَعَنا"}}.</ref>.<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۴.</ref>
##همچنین فرمودند: «سعادتمند‌ترین [[مردم]] کسانی هستند که با [[مهرورزی]] و الگوپذیری از [[امام]] خویش به سوی [[خدا]] نزدیکی جویند و نسبت به آنچه سفارش کرده ایم، پای بند و آنچه بر حذر داشته ایم، دوری گزینند. چنین کسانی از ما بوده و در [[بهشت]] نیز کنار ما خواهند بود»<ref>غرر الحکم، ص۱۱۵؛ {{متن حدیث|"أسعَدُ الناسِ مَن عَرَفَ فَضلَنا، وَ تَقَرَّبَ إلی اللّهِ بِنا، وَ أخلَصَ حُبَّنا، وَ عَمِلَ بما إلَیهِ نَدَبنا، وَ انتَهی عَمّا عَنهُ نَهَینا، فذاک مِنّا وَ هُو فِی دَارِ المُقامَةِ مَعَنا"}}.</ref>.<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۴.</ref>
##[[امام موسی بن جعفر]]{{ع}} فرمودند: «خوشا بر [[شیعیان]] ما که در [[غیبت]] [[قائم]] ما به رشتۀ [[ولایت]] ما چسبیده‌اند و بر [[دوستی]] ما پا برجا هستند و از [[دشمنان]] ما بیزارند. آنان از مایند و ما از آنهاییم. آنها ما را برای [[امامت]] پسندیده‌اند و ما هم [[پیروی]] آنان را پسندیده‌ایم. خوشا بر آنها و خوشا بر آنها. ایشان به [[خدا]] در [[روز قیامت]] هم درجۀ ما هستند»<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۶۱: {{متن حدیث|"طُوبَی لِشِیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکِینَ بِحَبْلِنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِینَ عَلَی مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِکَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُم"}}</ref>.<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۴.</ref>
##[[امام موسی بن جعفر]]{{ع}} فرمودند: «خوشا بر [[شیعیان]] ما که در [[غیبت]] [[قائم]] ما به رشتۀ [[ولایت]] ما چسبیده‌اند و بر [[دوستی]] ما پا برجا هستند و از [[دشمنان]] ما بیزارند. آنان از مایند و ما از آنهاییم. آنها ما را برای [[امامت]] پسندیده‌اند و ما هم [[پیروی]] آنان را پسندیده‌ایم. خوشا بر آنها و خوشا بر آنها. ایشان به [[خدا]] در [[روز قیامت]] هم درجۀ ما هستند»<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۶۱: {{متن حدیث|"طُوبَی لِشِیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکِینَ بِحَبْلِنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِینَ عَلَی مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِکَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُم"}}</ref>.<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۴.</ref>
##[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[نامه]] ایی به [[عثمان بن حنیف]] نوشت: «توجه کنید هر مأمومی را [[امامی]] [و هر رهروی را راهبری] است که به او إقتدا می‌کند و از [[نور]] علمش برخوردار می‌گردد..».<ref>{{متن حدیث|"إِنَّ لِکُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً یَقْتَدِی بِهِ وَ یَسْتَضِی‏ءُ بِنُورِ عِلْمِه‏"}}؛ نهج البلاغه، نامه ۴۵، ص ۴۱۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۵۰۰ و ۵۰۱.</ref>
##[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[نامه]] ایی به [[عثمان بن حنیف]] نوشت: «توجه کنید هر مأمومی را امامی [و هر رهروی را راهبری] است که به او إقتدا می‌کند و از [[نور]] علمش برخوردار می‌گردد..».<ref>{{متن حدیث|"إِنَّ لِکُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً یَقْتَدِی بِهِ وَ یَسْتَضِی‏ءُ بِنُورِ عِلْمِه‏"}}؛ نهج البلاغه، نامه ۴۵، ص ۴۱۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۵۰۰ و ۵۰۱.</ref>
##در روایتی آمده است: «ما کسی را [[مؤمن]] نمی‌شماریم تا اینکه نسبت به تمام امر ما ([[امامت]] و [[رهبری]]) [[پیروی]] علاقه‌مند و [[مطیع]] دستورهای ما که [[فرمان]] خداست باشد<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۸۶.</ref>.
##در روایتی آمده است: «ما کسی را [[مؤمن]] نمی‌شماریم تا اینکه نسبت به تمام امر ما ([[امامت]] و [[رهبری]]) [[پیروی]] علاقه‌مند و [[مطیع]] دستورهای ما که [[فرمان]] خداست باشد<ref>ر.ک: [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۸۶.</ref>.
##[[امام زین العابدین ]]{{ع}} فرمودند: «برای هیچ قُرَشی و عَرَبی حسب [و افتخاری] نیست مگر به [[تواضع]]،... [[آگاه]] باشید مبغوض‌ترین [[مردم]] نزد [[خداوند]] کسی است که به [[سنت]] و [[مذهب]] [[امامی]] بوده باشد و به اعمالش إقتدا نکند»<ref>{{متن حدیث|"لَا حَسَبَ لِقُرَشِیٍّ وَ لَا لِعَرَبِیٍّ إِلَّا بِتَوَاضُعٍ وَ لَا کَرَمَ إِلَّا بِتَقْوَی وَ لَا عَمَلَ إِلَّا بِالنِّیَّةِ وَ لَا عِبَادَةَ إِلَّا بِالتَّفَقُّهِ أَلَا وَ إِنَّ أَبْغَضَ النَّاسِ إِلَی اللَّهِ مَنْ یَقْتَدِی بِسُنَّةِ إِمَامٍ وَ لَا یَقْتَدِی بِأَعْمَالِه"}}‏؛ کافی، ج ۸، ص ۲۳۴، ح ۳۱۲.</ref>. [[دلیل]] مبغوضیت این است، هرگاه [[مؤمن]] در [[کارها]] و اخلاقش بر خلاف امامش [[رفتار]] نماید، ننگ و عار [[امام]] {{ع}} و مایۀ طعنه و [[عیب]] جویی [[دشمنان]] بر او خواهد بود و این [[گناه]] بزرگی است و چنانچه در [[اعمال]] و [[اخلاق]] خود به او إقتدا نماید سبب [[عظمت]] یافتن ایشان در نظر آنها و رغبت کردن مخالفین به شیوۀ [[امامان]] و راهیابی [[مردم]] با [[اعمال]] ایشان به سوی امامشان می‌گردد<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۵۰۰ و ۵۰۱.</ref>.
##[[امام زین العابدین ]]{{ع}} فرمودند: «برای هیچ قُرَشی و عَرَبی حسب [و افتخاری] نیست مگر به [[تواضع]]،... [[آگاه]] باشید مبغوض‌ترین [[مردم]] نزد [[خداوند]] کسی است که به [[سنت]] و [[مذهب]] امامی بوده باشد و به اعمالش إقتدا نکند»<ref>{{متن حدیث|"لَا حَسَبَ لِقُرَشِیٍّ وَ لَا لِعَرَبِیٍّ إِلَّا بِتَوَاضُعٍ وَ لَا کَرَمَ إِلَّا بِتَقْوَی وَ لَا عَمَلَ إِلَّا بِالنِّیَّةِ وَ لَا عِبَادَةَ إِلَّا بِالتَّفَقُّهِ أَلَا وَ إِنَّ أَبْغَضَ النَّاسِ إِلَی اللَّهِ مَنْ یَقْتَدِی بِسُنَّةِ إِمَامٍ وَ لَا یَقْتَدِی بِأَعْمَالِه"}}‏؛ کافی، ج ۸، ص ۲۳۴، ح ۳۱۲.</ref>. [[دلیل]] مبغوضیت این است، هرگاه [[مؤمن]] در [[کارها]] و اخلاقش بر خلاف امامش [[رفتار]] نماید، ننگ و عار [[امام]] {{ع}} و مایۀ طعنه و [[عیب]] جویی [[دشمنان]] بر او خواهد بود و این [[گناه]] بزرگی است و چنانچه در [[اعمال]] و [[اخلاق]] خود به او إقتدا نماید سبب [[عظمت]] یافتن ایشان در نظر آنها و رغبت کردن مخالفین به شیوۀ [[امامان]] و راهیابی [[مردم]] با [[اعمال]] ایشان به سوی امامشان می‌گردد<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۵۰۰ و ۵۰۱.</ref>.
#[[آشنایی با قرآن]] و آموزه‌هایش و [[آشنایی با سیره معصومان]]<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۸۹ـ۱۹۳.</ref>.
#[[آشنایی با قرآن]] و آموزه‌هایش و [[آشنایی با سیره معصومان]]<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۸۹ـ۱۹۳.</ref>.
#[[پیشه سازی تقوای الهی]]<ref>ر.ک: [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۱.</ref>.   
#[[پیشه سازی تقوای الهی]]<ref>ر.ک: [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۱.</ref>.   
۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش