هویت اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

*اگرچه در نتیجۀ [[فتوحات اسلامی]] بعد از عصر [[رسول خدا]]{{صل}}[[رفاه]] مادی چشمگیری نصیب [[جامعۀ اسلامی]] شد و وضع [[زندگی]] [[مردم]] در بعد مادی رونق گرفت و [[علم]] و [[صنعت]] [[پیشرفت]] قابل ملاحظه‌ای کرد، ولی از آنجا که بنیاد [[جامعۀ اسلامی]] -که [[حکومت]] بود- [[فاسد]] و [[منحرف]] بود، به محض آنکه قومی به نام مغول از [[شرق]] بر [[جامعۀ اسلامی]] تاخت و قومی دیگر که اروپاییان بودند، در [[طی]] [[جنگ‌های صلیبی]]، از [[غرب]] [[جامعۀ اسلامی]] را مورد [[هجوم]] قرار دادند، شیرازۀ [[قدرت]] در [[جامعۀ اسلامی]] از هم گسست و آثار [[ضعف]] و انحلال، در بنیۀ [[امت اسلامی]] ظاهر گشت.

*در همین اثنا، اروپا [[ترقی]] [[علمی]] و صنعتی خود را آغاز کرد و به تدریج، همراه با [[رشد]] [[علمی]] و صنعتی، [[قوت]] و [[قدرت سیاسی]] و [[وحدت]] و [[اقتدار]] مستحکمی یافت. رفته‌رفته از یکسو اروپاییان [[قدرت سیاسی]] و ملّی بیشتری می‌یافتند و از سوی دیگر، بر [[ضعف]] و انحلال [[جامعۀ اسلامی]] افزوده می‌شد تا به تدریج کاربه جایی رسید که [[امّت اسلامی]]، [[هویت]] خود را به عنوان یک [[جامعه]] از دست داد؛ مشخصه‌های [[قدرت]] و [[قوت]] آن از بین رفت و به مجموعه‌های پراکنده‌ای از [[انسان‌ها]] تبدیل شد که از یکسو به [[دلیل]] [[مسلمان]] بودن و عمق [[نفوذ]] باورهای [[اسلامی]]، [[فرهنگ]] [[الحادی]] و [[تمدن]] آلودۀ اروپا را نمی‌توانست کاملاً [[باور]] کند و در آن ذوب شود و [[روابط]] [[اعتقادی]] و پیوندهای عمیق [[فرهنگی]] خود را با [[اسلام]] و ارزش‌های [[اسلامی]] فراموش کند و از سوی دیگر، همۀ مقومات [[قدرت]] و [[اقتدار]] [[اجتماعی]] خود را که به وسیلۀ آن می‌توانست [[هویت]] مستقل [[اسلامی]] خویش را در برابر غول [[فرهنگ]] و [[تمدن]] [[الحادی]] [[اروپا]] [[پاسداری]] کند، از دست داد و در برابر [[هجوم]] نظامی و [[سیاسی]] و [[فرهنگی]] [[تمدن]] [[الحادی]] [[غرب]] از هماوردی و رقابت، و حتی [[ایستادگی]] و [[مقاومت]] باز ماند.

*این [[ذلّت]] و خفّت شرم‌آور، این [[تفرقه]] و پراکندگی بنیان‌برانداز و این عقب‌ماندگی و [[انحطاط]] فراگیر و گسترده که دامن‌گیر [[جامعۀ اسلامی]] امروز ما گردیده است، عاملی جز [[فساد]] [[تاریخی]] دستگاه [[حکومتی]] [[جامعۀ اسلامی]] ندارد.

*گذشتۀ [[تاریخ]] [[مسلمین]] و اوضاع فعلی [[جامعۀ اسلامی]]، [[بهترین]] [[گواه]] این [[حقیقت]] است.

*و در جای دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«آیا پنداشته‌اید که به خود واگذاشته می‌شوید در حالی که هنوز خداوند کسانی از شما را که جهاد کرده‌اند و جز خداوند و پیامبرش و مؤمنان همرازی نگزیده‌اند معلوم نداشته است؟! و خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره توبه، آیه ۱۶.</ref>.

*این [[آیه]] ضمن اشاره به مضمون آیۀ قبل و تأکید بر [[لزوم]] [[پیروی]] از [[راه خدا]] و [[رسول]] و [[امام علی|امیرالمؤمنین علی]]{{ع}}<ref>برای اطلاع بر مدارک مربوط به تعیین امیرالمؤمنین علی{{ع}}، و یازده فرزندش برای امامت از سوی خدای متعال، به وسیلۀ رسول اکرم{{صل}}، به منابع مربوط نظیر المراجعات و الغدير رجوع کنید.</ref> و سایر اوصیای [[رسول خدا]] که با کنایه و عبارت {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا}} در آیۀ قبل و {{متن قرآن|الْمُؤْمِنِينَ}} در این [[آیه]] به ایشان اشاره شده، از این مطلب خبر داده است که [[امتحان]] بزرگی در [[انتظار]] [[مسلمین]] است که در آن استواران در [[ایمان]] که همان [[پیروان]] صادق [[خدا]] و [[رسول]] و امامند معلوم خواهند شد. در [[قرآن کریم]] مراحل [[تاریخی]] آیندۀ [[جامعۀ اسلامی]] و علت پیشامدهای [[آینده]] نیز ذکر شده است. [[خدای متعال]] در این زمینه فرموده است: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَوْا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}<ref>«و ما در هیچ دیاری پیامبری نفرستادیم مگر آنکه مردمش را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند سپس به جای خشکسالی، فراوانی  آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم و اگر مردم آن شهرها ایمان می‌آوردند و پرهیزگاری می‌ورزیدند بر آنان از آسمان و زمین برکت‌هایی می‌گشودیم اما (پیام ما را) دروغ شمردند بنابراین برای آنچه می‌کردند آنان را فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۴-۹۶.</ref>.

*آنان کسانی جز [[علی]] و یازده [[فرزند]] معصومش نیستند که آخرینشان [[مهدی]] [[آل]] محمد است و فرد فرد آنان به [[دستور خدا]] و به وسیلۀ [[رسول اکرم]]{{صل}} برای [[رهبری]] و [[امامت]] [[جامعۀ اسلامی]] [[تعیین]] شده‌اند<ref>در حال حاضر به عقیدۀ ما که مستند به آیات و روایات بسیاری است که از رسول خدا روایت شده است، امامت، از آن دوازدهمین امام معصوم و یازدهمین فرزند امیرالمؤمنین - علی{{ع}} - یعنی امام زمان، مهدی منتظر{{ع}} است. امام{{ع}} به دستور خدای متعال از دیدگان پنهان است و برای ادارۀ امور جامعۀ اسلامی در عصر غیبت، فقهای عادل را به جانشینی خود منصوب کرده است. رهبری نیابتی به وسیلۀ فقهای عادل در عصر غیبت صورت می‌گیرد، تا ظهور امام{{ع}} ادامه خواهد داشت. دانشمندان، کتاب‌های فراوانی دربارۀ دلیل امامت امامان دوازده‌گانه، غیبت امام دوازدهم و نیز فقیهان جانشین نگاشته‌اند که علاقه‌مندان برای اطلاع بیشتر می‌توانند به منابع مربوط رجوع کنند. برای نمونه، دربارۀ امام زمان{{ع}} می‌توانید به کتاب منتخب الأثر تألیف آیت الله العظمی صافی و دربارۀ رهبری فقیهان در عصر غیبت به کتاب ولايت فقيه تألیف حضرت امام خمینی و اساس الحکومة الاسلامية آیت‌الله العظمی سید کاظم حائری رجوع فرمایید.</ref><ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۶۰-۶۸.</ref>.