جعفر بن علی الهادی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - ':{{متن قرآن' به ': {{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[جعفر]]، یکی از [[فرزندان]] [[امام هادی|حضرت هادی]]{{ع}} است که پس از شهادت برادرش [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، ضمن ادعاهای باطلی چند، ادعای [[امامت]] کرد و از اینرو به [[کذّاب]] "بسیار [[دروغگو]]" شهرت یافت. | *[[جعفر]]، یکی از [[فرزندان]] [[امام هادی|حضرت هادی]]{{ع}} است که پس از شهادت برادرش [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، ضمن ادعاهای باطلی چند، ادعای [[امامت]] کرد و از اینرو به [[کذّاب]] "بسیار [[دروغگو]]" شهرت یافت. | ||
*این شهرت و نیز ادعای او، پیشتر در کلمات [[معصومان]]{{عم}} [[پیشگویی]] شده بود. [[امام سجاد]]{{ع}} به [[نقل]] از [[پیامبر]]{{صل}} فرموده است: "آنگاه که فرزندم [[جعفر بن محمد]] بن [[علی]] بن [[حسین بن ]][[علی بن ابی طالب]] متولد شد، نامش را [[صادق]] بگذارید که پنجمین [[فرزند]] از سلاله او، نامش [[جعفر]] است که از روی تجرّی بر [[خدای تعالی]] و [[دروغ]] بستن بر او، ادعای [[امامت]] میکند! او نزد [[خدا]] [[جعفر]] [[کذّاب]] و مفتری بر [[خدا]] و مدعی مقامی است که اهل آن نیست. وی، مخالف پدر خویش و حسود بر برادر خود و کسی است که میخواهد در هنگام [[غیبت]] [[ولی خدا]] او را برملا سازد. | *این شهرت و نیز ادعای او، پیشتر در کلمات [[معصومان]]{{عم}} [[پیشگویی]] شده بود. [[امام سجاد]]{{ع}} به [[نقل]] از [[پیامبر]]{{صل}} فرموده است: "آنگاه که فرزندم [[جعفر بن محمد]] بن [[علی]] بن [[حسین بن]] [[علی بن ابی طالب]] متولد شد، نامش را [[صادق]] بگذارید که پنجمین [[فرزند]] از سلاله او، نامش [[جعفر]] است که از روی تجرّی بر [[خدای تعالی]] و [[دروغ]] بستن بر او، ادعای [[امامت]] میکند! او نزد [[خدا]] [[جعفر]] [[کذّاب]] و مفتری بر [[خدا]] و مدعی مقامی است که اهل آن نیست. وی، مخالف پدر خویش و حسود بر برادر خود و کسی است که میخواهد در هنگام [[غیبت]] [[ولی خدا]] او را برملا سازد. | ||
*[[امام سجاد]]{{ع}} پس از [[نقل]] فرمایش [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بسیار گریسته و فرمود: گویا [[جعفر]] [[کذّاب]] را میبینم که طاغی زمانش را وادار میکند، تا در امر ولی اللّه و [[غایب]] در حفظ الهی و موکل بر [[حرم]] پدرش، تفتیش کند؛ به سبب جهلی که بر ولادت او و حرصی که بر قتل او دارد؛ اگر به او دسترسی یابد، و طمعی که در [[میراث]] او دارد، تا آن را به ناحق غصب کند<ref> {{عربی|" كَأَنِّي بِجَعْفَرٍ الْكَذَّابِ وَ قَدْ حَمَلَ طَاغِيَةَ زَمَانِهِ عَلَى تَفْتِيشِ أَمْرِ وَلِيِ اللَّهِ وَ الْمُغَيَّبِ فِي حِفْظِ اللَّهِ وَ التَّوْكِيلِ بِحَرَمِ أَبِيهِ جَهْلًا مِنْهُ بِوِلَادَتِهِ وَ حِرْصاً مِنْهُ عَلَى قَتْلِهِ إِنْ ظَفِرَ بِهِ وَ طَمَعاً فِي مِيرَاثِهِ حَتَّى يَأْخُذَهُ بِغَيْرِ حَقِّه"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۲۰، ح ۲</ref>. | *[[امام سجاد]]{{ع}} پس از [[نقل]] فرمایش [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بسیار گریسته و فرمود: گویا [[جعفر]] [[کذّاب]] را میبینم که طاغی زمانش را وادار میکند، تا در امر ولی اللّه و [[غایب]] در حفظ الهی و موکل بر [[حرم]] پدرش، تفتیش کند؛ به سبب جهلی که بر ولادت او و حرصی که بر قتل او دارد؛ اگر به او دسترسی یابد، و طمعی که در [[میراث]] او دارد، تا آن را به ناحق غصب کند<ref> {{عربی|" كَأَنِّي بِجَعْفَرٍ الْكَذَّابِ وَ قَدْ حَمَلَ طَاغِيَةَ زَمَانِهِ عَلَى تَفْتِيشِ أَمْرِ وَلِيِ اللَّهِ وَ الْمُغَيَّبِ فِي حِفْظِ اللَّهِ وَ التَّوْكِيلِ بِحَرَمِ أَبِيهِ جَهْلًا مِنْهُ بِوِلَادَتِهِ وَ حِرْصاً مِنْهُ عَلَى قَتْلِهِ إِنْ ظَفِرَ بِهِ وَ طَمَعاً فِي مِيرَاثِهِ حَتَّى يَأْخُذَهُ بِغَيْرِ حَقِّه"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۲۰، ح ۲</ref>. | ||
*بدون [[شک]] [[انحراف]] [[جعفر]] از خط پدران معصومش، نه به علت کوتاهی و سستی پدر در [[تربیت]] وی بود و نه به سبب محیطی که در آن میزیست. این [[انحراف]] به علت همنشینی با بدکاران و [[منحرفان]] برای وی پدید آمد و شکی نیست همنشین در [[انسان]] تأثیر فراوانی دارد. همانگونه که [[قرآن کریم]] از ماجرای [[نافرمانی]] همسر [[حضرت لوط]]{{ع}} سخن میگوید. [[فاطمه]]، دختر [[محمد بن هیثم]] معروف به [[ابن سیابه]] گوید: هنگام ولادت [[جعفر]]، من در خانه [[امام هادی]]{{ع}} بودم و اهل خانه به این ولادت شادمان شدند. نزد [[امام هادی]]{{ع}} رفتم و او را شاد نیافتم. گفتم: ای سرورم! چرا شما را به واسطه این مولود شادان نمیبینم؟ فرمود: این امر بر تو آسان خواهد شد؛ زیرا به زودی او گروه پرشماری را [[گمراه]] میسازد<ref> {{عربی|" يَهُونُ عَلَيْكَ أَمْرُهُ فَإِنَّهُ سَيُضِلُ خَلْقاً كَبِيراً"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۲۱</ref>. | *بدون [[شک]] [[انحراف]] [[جعفر]] از خط پدران معصومش، نه به علت کوتاهی و سستی پدر در [[تربیت]] وی بود و نه به سبب محیطی که در آن میزیست. این [[انحراف]] به علت همنشینی با بدکاران و [[منحرفان]] برای وی پدید آمد و شکی نیست همنشین در [[انسان]] تأثیر فراوانی دارد. همانگونه که [[قرآن کریم]] از ماجرای [[نافرمانی]] همسر [[حضرت لوط]]{{ع}} سخن میگوید. [[فاطمه]]، دختر [[محمد بن هیثم]] معروف به [[ابن سیابه]] گوید: هنگام ولادت [[جعفر]]، من در خانه [[امام هادی]]{{ع}} بودم و اهل خانه به این ولادت شادمان شدند. نزد [[امام هادی]]{{ع}} رفتم و او را شاد نیافتم. گفتم: ای سرورم! چرا شما را به واسطه این مولود شادان نمیبینم؟ فرمود: این امر بر تو آسان خواهد شد؛ زیرا به زودی او گروه پرشماری را [[گمراه]] میسازد<ref> {{عربی|" يَهُونُ عَلَيْكَ أَمْرُهُ فَإِنَّهُ سَيُضِلُ خَلْقاً كَبِيراً"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۲۱</ref>. |