فلسفه دین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فرمان‌های الهی' به 'فرمان‌های الهی'
جز (جایگزینی متن - 'فرمان‌های الهی' به 'فرمان‌های الهی') |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
*[[فیلسوفان]] [[دین]] معتقدند که [[گوهر دین]] یکی است و آن، [[اسلام]]، به معنای [[تسلیم]] در برابر [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ}}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۹.</ref> و چنین نیست که هر یک از [[پیامبران]]، با [[ابلاغ]] [[دین]] خود، [[دین]] پیشین را به کمال رسانده باشند؛ زیرا [[خداوند]] [[دین ناقص]] به [[بشر]] نمی‌دهد. آنچه به کمال می‌رسد، ظهورات [[دین]] است. [[دین]]، یگانه و جاودانه است و برمبنای [[توحید]]؛ اما [[شریعت]] و منهاج [[دین]] است که تغییر می‌پذیرد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 365.</ref>. | *[[فیلسوفان]] [[دین]] معتقدند که [[گوهر دین]] یکی است و آن، [[اسلام]]، به معنای [[تسلیم]] در برابر [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ}}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۹.</ref> و چنین نیست که هر یک از [[پیامبران]]، با [[ابلاغ]] [[دین]] خود، [[دین]] پیشین را به کمال رسانده باشند؛ زیرا [[خداوند]] [[دین ناقص]] به [[بشر]] نمی‌دهد. آنچه به کمال می‌رسد، ظهورات [[دین]] است. [[دین]]، یگانه و جاودانه است و برمبنای [[توحید]]؛ اما [[شریعت]] و منهاج [[دین]] است که تغییر می‌پذیرد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 365.</ref>. | ||
==[[زبان دین]]== | ==[[زبان دین]]== | ||
*همه [[آدمیان]] [[زبان دین]] را می‌فهمند و هر [[پیامبری]] به زبان [[مردم]] خویش سخن گفته است<ref>{{متن قرآن| وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ }}؛ سوره ابراهیم، آیه ۴.</ref>. | *همه [[آدمیان]] [[زبان دین]] را می‌فهمند و هر [[پیامبری]] به زبان [[مردم]] خویش سخن گفته است<ref>{{متن قرآن| وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ }}؛ سوره ابراهیم، آیه ۴.</ref>. [[فرمان‌های الهی]] در هر روزگاری به گونه روشن و صریح و بی ابهام به گوش [[مردم]] رسیده‌اند و کسی نمی‌تواند مدعی شود که زبان [[دین]] را نفهمیده است<ref>ده‌گفتار، ۲۰۱ و ۲۰۲؛ روش دعوت محمد، ۴۶- ۴۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 365.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||