بحث:رابطه علم غیب با روشن‌بینی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بحث:رابطه علم غیب با روشن‌بینی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۳۰
، ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست'
جز (جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست') |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==پاسخ اجمالی== | ==پاسخ اجمالی== | ||
==چیستی روشن بینی و مراتب آن و تفاوت با [[علم]] غیب== | ==چیستی روشن بینی و مراتب آن و تفاوت با [[علم]] غیب== | ||
*روشن بینی به حدسی گفته میشود که گاهی درست است و گاهی | *روشن بینی به حدسی گفته میشود که گاهی درست است و گاهی نادرست و معمولاً به گونه ایی بیان میشود که دو پهلو باشد و به طور قطع و جزم گفته نمیشود و در بسیاری از اوقات با قدری [[اختلاف]] محقق میشود و مشمول [[علم غیب]] نیست؛<ref>ر.ک. نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، صفحه ؟؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟</ref> مانند [[مرتاضان]] که با ریاضت و [[تحمل]] سختی‌های غیر معمول، [[نفس]] و [[روح]] خود را [[قوت]] و [[بصیرت]] زیادی میبخشند که میتوانند از جاهای دور دست و از [[آینده]] خبر دهند.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟</ref> همچنین [[دانشمندان]] میگویند انسان‌های فوقالعاده در پرتو [[حس]] روشن بینی وقایع [[آینده]] را [[کشف]] می‌کنند. یکی از نمونههای روشن‌بینی دیدن اشیا یا اشخاص به صورت خارقالعاده است.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵، صفحه؟؟؟</ref> در مورد روشن بینی باید گفت انسان‌های [[مؤمن]] نیز [[غیب]] را مشاهده نمی‌کنند؛ ولی به سبب وجود [[نفس]] [[پاک]]، چنان حالتی به آنها دست می‌دهد که گویا نادیده‌ها را می‌بینند. از این نوع [[ادراک]]، تعبیر به کیاست و [[فراست]] ایمانی میشود که خود این حالت نیز مراتبی دارد که دایر مدار مراتب تقواست از جمله [[کشف]] و [[شهود]] و [[روح القدس]] که تنها [[معصومین]] از آن برخوردار هستند.<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن‌ها</ref> البته امروزه نام روشن بینی را تله پاتی گذاشته‌اند اما باید توجه داشت این دو جدای از همدیگر هستند.<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸</ref> | ||
==دسته بندی چگونگی اطلاع از [[امور غیبی]] از جانب روشن بینان== | ==دسته بندی چگونگی اطلاع از [[امور غیبی]] از جانب روشن بینان== | ||
*برخی<ref>ابن خلدون، ابوزید عبدالرحمان</ref> روشن بینان و رازبینان را برای استخراج [[امور غیبی]] به سه دسته تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: | *برخی<ref>ابن خلدون، ابوزید عبدالرحمان</ref> روشن بینان و رازبینان را برای استخراج [[امور غیبی]] به سه دسته تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*باید توجه داشت عالِم به [[غیب]] که [[آینده]] و حال برای او یکسان است، فقط [[خداوند]] می‌‌باشد و اولیای او هم از راه [[تعلیم]] او بر [[غیب]] [[جهان]] [[آگاه]] می‌شوند. بنابراین [[مرتاضان]] و جادوگران و فالبینان و امثال آنها گرچه [[خبر از غیب]] می‌‌دهند ولی [[علم]] به آن ندارند و [[قرآن]] [[علم به غیب]] را منحصر در [[خدا]] دانسته است نه حدس و [[گمان]] را.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵</ref> | *باید توجه داشت عالِم به [[غیب]] که [[آینده]] و حال برای او یکسان است، فقط [[خداوند]] می‌‌باشد و اولیای او هم از راه [[تعلیم]] او بر [[غیب]] [[جهان]] [[آگاه]] می‌شوند. بنابراین [[مرتاضان]] و جادوگران و فالبینان و امثال آنها گرچه [[خبر از غیب]] می‌‌دهند ولی [[علم]] به آن ندارند و [[قرآن]] [[علم به غیب]] را منحصر در [[خدا]] دانسته است نه حدس و [[گمان]] را.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵</ref> | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
*در نتیجه روشن بینی [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دورِ زمانی و مکانی که آن هم بدون وسایل حسی به دست می‌‌آید و [[علم غیب]] و روشن بینی از چیزی خبر می‌‌دهند که مربوط به [[آینده]] و چیزی است که از [[عقل]] دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه | *در نتیجه روشن بینی [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دورِ زمانی و مکانی که آن هم بدون وسایل حسی به دست می‌‌آید و [[علم غیب]] و روشن بینی از چیزی خبر می‌‌دهند که مربوط به [[آینده]] و چیزی است که از [[عقل]] دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه نادرست است و مخصوص افرادی است که با ریاضت و [[سختی]] [[روح]] خود را قوی کرده‌اند اما [[علم غیب]] مختص [[خداوند]] است و [[معصومین]]{{ع}} به [[اذن]] او از آن بهره مندند و به طور قطعی است و در آن [[خطا]] صورت نمی‌گیرد.<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸؛ سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵، صفحه؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟</ref> | ||
==پاسخ تفصیلی== | ==پاسخ تفصیلی== | ||
==چیستی روشن بینی و مراتب آن و تفاوت با [[علم]] غیب== | ==چیستی روشن بینی و مراتب آن و تفاوت با [[علم]] غیب== | ||
*روشن بینی به حدسی گفته میشود که گاهی درست است و گاهی | *روشن بینی به حدسی گفته میشود که گاهی درست است و گاهی نادرست و معمولاً طوری بیان میشود که دو پهلو است و به طور قطع و جزم گفته نمیشود و در بسیاری از اوقات با قدری [[اختلاف]] محقق میشود و مشمول [[علم غیب]] نیست. حدس، ممکن است برای افراد عادی هم در بعضی موارد، حاصل شود؛ در موارد زیادی [[انسان]] به طور مرموزی آیندهای را پیشبینی می‌کند و اینرا [[فراست]] میگویند و معمولاً این گونه فراست‌ها هم با قدری کم و زیاد محقق میشود ولی هیچ‌کدام از اینها [[علم به غیب]] نیست بلکه حدس است؛ مانند [[مرتاضان]] که با ریاضت و [[تحمل]] سختی‌های غیر معمول، [[نفس]] و [[روح]] خود را [[قوت]] و [[بصیرت]] زیادی میبخشند که میتوانند از جاهای دور دست و از [[آینده]] خبر دهند.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵</ref> و نیز [[دانشمندان]] میگویند انسان‌های فوقالعاده در پرتو [[حس]] روشن بینی وقایع [[آینده]] را [[کشف]] می‌کنند. یکی از نمونههای روشن‌بینی دیدن اشیا یا اشخاص به صورت خارقالعاده است.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵</ref> | ||
*در مورد روشن بینی باید گفت انسان‌های [[مؤمن]] نیز [[غیب]] را مشاهده نمی‌کنند؛ ولی به سبب وجود [[نفس]] [[پاک]]، چنان حالتی به آنها دست می‌دهد که گویا نادیده‌ها را می‌بینند. از این نوع [[ادراک]]، تعبیر میشود به کیاست و [[فراست]] ایمانی که خود این حالت نیز مراتبی دارد که دائر مدار مراتب تقواست یعنی هر چه [[تقوا]] بالا رود، این حالت نیز شدّت می‌یابد؛ تا جایی که شخص حقیقتاً برخی [[امور غیبی]] را مشاهده می‌کند که از آن تعبیر میشود به [[کشف]] و [[شهود]]. فراتر از این مرتبه از [[روح]]، روحی است موسوم به [[روح القدس]]، که تنها [[معصومین]]{{ع}} از آن برخوردار می‌باشند. [[صاحب]] این مرتبه از [[نفس]]، نه تنها [[غیب]] را [[شهود]] می‌کند بلکه غیبِ [[غیب]] را هم [[شهود]] می‌نماید.<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن‌ها</ref> | *در مورد روشن بینی باید گفت انسان‌های [[مؤمن]] نیز [[غیب]] را مشاهده نمی‌کنند؛ ولی به سبب وجود [[نفس]] [[پاک]]، چنان حالتی به آنها دست می‌دهد که گویا نادیده‌ها را می‌بینند. از این نوع [[ادراک]]، تعبیر میشود به کیاست و [[فراست]] ایمانی که خود این حالت نیز مراتبی دارد که دائر مدار مراتب تقواست یعنی هر چه [[تقوا]] بالا رود، این حالت نیز شدّت می‌یابد؛ تا جایی که شخص حقیقتاً برخی [[امور غیبی]] را مشاهده می‌کند که از آن تعبیر میشود به [[کشف]] و [[شهود]]. فراتر از این مرتبه از [[روح]]، روحی است موسوم به [[روح القدس]]، که تنها [[معصومین]]{{ع}} از آن برخوردار می‌باشند. [[صاحب]] این مرتبه از [[نفس]]، نه تنها [[غیب]] را [[شهود]] می‌کند بلکه غیبِ [[غیب]] را هم [[شهود]] می‌نماید.<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن‌ها</ref> | ||
*مبادله افکار و احساسات از راه دور به واسطه [[حس]] مخصوص کاملاً یک امر عملی است هرچند از طریق وسایل فنی نوین از قبیل: تلویزیون، رادیو، تلفن، فکس و غیره افکار را مبادله می‌کنند ولی [[دانش]]، برای چنین مبادله‌ای راه دیگری به نام "تله پاتی" و یا [[حس]] روشن بینی [[معتقد]] است. اما می‌دانیم تله پاتی با روشن بینی فرق می‌کند از جمله اینکه روشن بینی همان [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دور زمانی و مکانی، آن هم بدون وسایل حسی، ولی "تله پاتی" کیفیتی است که به وسیلۀ آن افکار و هیجانات و احساسات از مغزی به مغز دیگر بدون وسیله حسی منتقل میشود و در [[حقیقت]] روشن بینی و تله پاتی دو روی یک سکه هستند و هر دو نام مناسبی هستند برای دید دوم [[انسان]]، چه در [[خواب]] و چه در [[بیداری]] باشد. در نتیجه آزمایشات مکرر ثابت شده که مدیوم‌های تله پاتی بعضی اوقات موفق می‌شوند و گاهی هم موفق نمی‌شوند، حتی با نزدیک بودن مسافت، مدیوم نمی‌تواند افکار طرف را بخواند ولی گاهی از مسافت دور هم می‌تواند بخواند، [[آگاهی از غیب]] هرگز این گونه نیست که همچون تله پاتی گاهی موفق نشود و یا مثل روشن بینی [[قدرت]] درک، اتفاقی نیست.<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸</ref> | *مبادله افکار و احساسات از راه دور به واسطه [[حس]] مخصوص کاملاً یک امر عملی است هرچند از طریق وسایل فنی نوین از قبیل: تلویزیون، رادیو، تلفن، فکس و غیره افکار را مبادله می‌کنند ولی [[دانش]]، برای چنین مبادله‌ای راه دیگری به نام "تله پاتی" و یا [[حس]] روشن بینی [[معتقد]] است. اما می‌دانیم تله پاتی با روشن بینی فرق می‌کند از جمله اینکه روشن بینی همان [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دور زمانی و مکانی، آن هم بدون وسایل حسی، ولی "تله پاتی" کیفیتی است که به وسیلۀ آن افکار و هیجانات و احساسات از مغزی به مغز دیگر بدون وسیله حسی منتقل میشود و در [[حقیقت]] روشن بینی و تله پاتی دو روی یک سکه هستند و هر دو نام مناسبی هستند برای دید دوم [[انسان]]، چه در [[خواب]] و چه در [[بیداری]] باشد. در نتیجه آزمایشات مکرر ثابت شده که مدیوم‌های تله پاتی بعضی اوقات موفق می‌شوند و گاهی هم موفق نمی‌شوند، حتی با نزدیک بودن مسافت، مدیوم نمی‌تواند افکار طرف را بخواند ولی گاهی از مسافت دور هم می‌تواند بخواند، [[آگاهی از غیب]] هرگز این گونه نیست که همچون تله پاتی گاهی موفق نشود و یا مثل روشن بینی [[قدرت]] درک، اتفاقی نیست.<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸</ref> | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
*باید توجه داشت عالِم به [[غیب]] که [[آینده]] و حال برای او یکسان است، فقط [[خداوند]] می‌‌باشد و اولیای او هم از راه [[تعلیم]] او بر [[غیب]] [[جهان]] [[آگاه]] می‌شوند. بنابراین [[مرتاضان]] و جادوگران و فالبینان و امثال آنها گرچه [[خبر از غیب]] می‌‌دهند ولی [[علم]] به آن ندارند و [[قرآن]] [[علم به غیب]] را منحصر در [[خدا]] دانسته است نه حدس و [[گمان]] را.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵</ref> | *باید توجه داشت عالِم به [[غیب]] که [[آینده]] و حال برای او یکسان است، فقط [[خداوند]] می‌‌باشد و اولیای او هم از راه [[تعلیم]] او بر [[غیب]] [[جهان]] [[آگاه]] می‌شوند. بنابراین [[مرتاضان]] و جادوگران و فالبینان و امثال آنها گرچه [[خبر از غیب]] می‌‌دهند ولی [[علم]] به آن ندارند و [[قرآن]] [[علم به غیب]] را منحصر در [[خدا]] دانسته است نه حدس و [[گمان]] را.<ref>ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵</ref> | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
*در نتیجه روشن بینی [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دورِ زمانی و مکانی که آن هم بدون وسایل حسی به دست می‌‌آید و [[علم غیب]] و روشن بینی از چیزی خبر می‌‌دهند که مربوط به [[آینده]] و چیزی است که از [[عقل]] دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه | *در نتیجه روشن بینی [[قدرت]] [[درک]] اتفاقی است از فاصله‌های دورِ زمانی و مکانی که آن هم بدون وسایل حسی به دست می‌‌آید و [[علم غیب]] و روشن بینی از چیزی خبر می‌‌دهند که مربوط به [[آینده]] و چیزی است که از [[عقل]] دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه نادرست است و مخصوص افرادی است که با ریاضت و [[سختی]] [[روح]] خود را قوی کرده‌اند اما [[علم غیب]] مختص [[خداوند]] است و [[معصومین]]{{ع}} به [[اذن]] او از آن بهره مندند و به طور قطعی است و در آن [[خطا]] صورت نمی‌گیرد.<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸؛ سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵، صفحه؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||