امید در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'نیاز' به 'نیاز'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نیاز' به 'نیاز') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==[[امید]] عامل تلاش [[منتظر]]== | ==[[امید]] عامل تلاش [[منتظر]]== | ||
*[[امید]] محرک [[انسان]] برای رویارویی با [[آینده]] است که برخی آن را [[انگیزه]] و برخی دیگر هم آن را | *[[امید]] محرک [[انسان]] برای رویارویی با [[آینده]] است که برخی آن را [[انگیزه]] و برخی دیگر هم آن را نیاز میدانند. [[آدمی]]، پیوسته و در پی انجام هر کاری، دنبال [[غایت]] و مقصودی مشخص بوده و قبل از [[اقدام]] به آن نیز، [[نیازمند]] انگیزهای برای آغاز عمل است. بر این اساس، [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و [[تحمل]] دشواریها [[نیازمند]] انگیزهای نیرومند است که در پدیدۀ [[امید به آینده]] [[تجلی]] مییابد، آیندهای به مراتب جالبتر، زیباتر و بهتر از امروز ([[امید]] به فردایی بهتر)<ref>ر.ک: [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، [[پیشدرآمدی بر آثار روانشناسی انتظار (مقاله)|پیش درآمدی بر آثار روانشناسی انتظار]]، ص؟؟؟؛ [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۵-۱۱۷؛ [[محمد رضا شرفی|شرفی، محمد رضا]]، [[گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم]]، [[مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار (مقاله)|مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار]]، ص ۱۲۶-۱۲۹.</ref>. [[ناامید]] شدن از [[آینده]]، تن دادن به این [[اندیشه]] است که در [[آینده]] هیچگاه نخواهد توانست از یوغ [[جبر]] و جبّاریت گذشته برهد. بنابراین، [[امید]]، معطوف به [[نجات]] است و [[نجات]] از [[بندگی]] غیر را نیز شامل میشود<ref>ر.ک: [[غلام رسول محسنی ارزگانی|محسنی ارزگانی، غلام رسول]]، [[آسیبشناسی فرهنگ انتظار و مهدیباوری (مقاله)|آسیبشناسی فرهنگ انتظار و مهدیباوری]]، ص؟؟؟</ref>. | ||
*اگر [[انسان]] بتواند تصویرهای ذهنی خود را [[مدیریت]] کند و به جای تصاویر در هم و برهم، آشفته و منفی، تصاویری زیبا از [[آینده]] بسازد، احساسی شادمانه خواهد داشت. [[آینده]] را تصاویر ذهنی [[انسان]] میسازند. یعنی [[انسان]] هر [[انتظار]] و تصویری از [[آینده]] داشته باشد، به نوعی همان [[انتظار]] و تصویر تحقق خواهد یافت. اگر [[انسان]] میخواهد از [[زندگی]] [[لذت]] ببرد، بایستی با [[امید]] [[زندگی]] کند. بنابراین [[انسان]] باید تصویری زیبا از [[آینده]] بسازد و همواره [[امیدوار]] باشد و [[آینده]] را آنگونه که [[دوست]] دارد مجسم نماید و [[باور]] کند که روز به روز، موفقتر، شادتر و خوشبختتر میشود. این موضوع در [[مکتب]] [[انتظار]] به خوبی خود را نمایان میسازد<ref>[[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | *اگر [[انسان]] بتواند تصویرهای ذهنی خود را [[مدیریت]] کند و به جای تصاویر در هم و برهم، آشفته و منفی، تصاویری زیبا از [[آینده]] بسازد، احساسی شادمانه خواهد داشت. [[آینده]] را تصاویر ذهنی [[انسان]] میسازند. یعنی [[انسان]] هر [[انتظار]] و تصویری از [[آینده]] داشته باشد، به نوعی همان [[انتظار]] و تصویر تحقق خواهد یافت. اگر [[انسان]] میخواهد از [[زندگی]] [[لذت]] ببرد، بایستی با [[امید]] [[زندگی]] کند. بنابراین [[انسان]] باید تصویری زیبا از [[آینده]] بسازد و همواره [[امیدوار]] باشد و [[آینده]] را آنگونه که [[دوست]] دارد مجسم نماید و [[باور]] کند که روز به روز، موفقتر، شادتر و خوشبختتر میشود. این موضوع در [[مکتب]] [[انتظار]] به خوبی خود را نمایان میسازد<ref>[[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
*[[انتظار]] حالتی روحی و روانی است که از ناخرسندی [[انسان]] از وضعیت موجود و [[امید]] به مرتفع شدن این حالت و رسیدن به وضعیت مطلوب حکایت میکند، لذا حالت [[حاکم]] بر تمام فعالیتهای ذهنی، روحی و [[رفتاری]] شخص [[منتظر]]، [[امید]] است. آنچه این نوع [[انتظار]] را از دیگر [[انواع انتظار]] مخرب و ویرانگر متمایز میکند، همین نکته و بخش مفهمومی واژۀ [[انتظار]] است. در کنار تمام ناملایمات، تلخیها، ناهنجاریها و تشویشها، [[امید به آینده]] روشن است که از عمق [[جان]] [[انسانها]] سرچشمه میگیرد و آنها را به تکاپو وامی دارد. اصل [[انتظار فرج]]، از یک اصل کلی [[اسلامی]] و [[قرآنی]] دیگر [[استنتاج]] میشود و آن اصل "[[حرمت]] [[یأس از روح الله]]" است یعنی اگر افراد خود را در این شرایط ببینند که [[منتظر]] [[دادگستر]] و عدلگستر [[جهان]] هستند، مسلماً در راستای تحقق اهداف این [[موعود]] تلاش خواهند کرد و نگرش منفی و یأسآور نسبت به [[جهان]] نخواهند داشت. نگرش مثبت به [[آینده]]، انگیزۀ حرکت و [[پویایی]] به [[انسان]] میدهد و باعث [[تقویت اراده]]، [[استقامت]] و [[پایداری]] در برابر مشکلات و ناگواریها میگردد و همچنین [[توانمندی]] افراد را در ابعاد مختلف مضاعف میگرداند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۵-۱۱۷؛ [[سوسن کشاورز|کشاورز، سوسن]]، [[مفاهیم آیندهنگر در اسلام و آثار تربیتی آنها (مقاله)|مفاهیم آیندهنگر در اسلام و آثار تربیتی آنها]]، ص۱۴۷-۱۴۸؛ [[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[گفتمان مهدویت سخنرانی و مقالههای گفتمان نهم ج۲ (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانی و مقالههای گفتمان نهم ج۲]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص۲۹۸؛ [[حامد پوررستمی|پوررستمی، حامد]]، [[بایستههای علمی در آیندهپژوهی مهدوی (مقاله)|بایستههای علمی در آیندهپژوهی مهدوی]]»، ص۳۵؛ [[ناصر محمدی|محمدی، ناصر]] و [[احمد رضا مفتاح|مفتاح، احمد رضا]]، [[نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی (مقاله)|نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی]]، ص۲۲۵؛ [[اسماعیل دانش|دانش، اسماعیل]]، [[نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی (مقاله)|نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی]]، ص؟؟</ref>. | *[[انتظار]] حالتی روحی و روانی است که از ناخرسندی [[انسان]] از وضعیت موجود و [[امید]] به مرتفع شدن این حالت و رسیدن به وضعیت مطلوب حکایت میکند، لذا حالت [[حاکم]] بر تمام فعالیتهای ذهنی، روحی و [[رفتاری]] شخص [[منتظر]]، [[امید]] است. آنچه این نوع [[انتظار]] را از دیگر [[انواع انتظار]] مخرب و ویرانگر متمایز میکند، همین نکته و بخش مفهمومی واژۀ [[انتظار]] است. در کنار تمام ناملایمات، تلخیها، ناهنجاریها و تشویشها، [[امید به آینده]] روشن است که از عمق [[جان]] [[انسانها]] سرچشمه میگیرد و آنها را به تکاپو وامی دارد. اصل [[انتظار فرج]]، از یک اصل کلی [[اسلامی]] و [[قرآنی]] دیگر [[استنتاج]] میشود و آن اصل "[[حرمت]] [[یأس از روح الله]]" است یعنی اگر افراد خود را در این شرایط ببینند که [[منتظر]] [[دادگستر]] و عدلگستر [[جهان]] هستند، مسلماً در راستای تحقق اهداف این [[موعود]] تلاش خواهند کرد و نگرش منفی و یأسآور نسبت به [[جهان]] نخواهند داشت. نگرش مثبت به [[آینده]]، انگیزۀ حرکت و [[پویایی]] به [[انسان]] میدهد و باعث [[تقویت اراده]]، [[استقامت]] و [[پایداری]] در برابر مشکلات و ناگواریها میگردد و همچنین [[توانمندی]] افراد را در ابعاد مختلف مضاعف میگرداند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۵-۱۱۷؛ [[سوسن کشاورز|کشاورز، سوسن]]، [[مفاهیم آیندهنگر در اسلام و آثار تربیتی آنها (مقاله)|مفاهیم آیندهنگر در اسلام و آثار تربیتی آنها]]، ص۱۴۷-۱۴۸؛ [[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[گفتمان مهدویت سخنرانی و مقالههای گفتمان نهم ج۲ (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانی و مقالههای گفتمان نهم ج۲]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص۲۹۸؛ [[حامد پوررستمی|پوررستمی، حامد]]، [[بایستههای علمی در آیندهپژوهی مهدوی (مقاله)|بایستههای علمی در آیندهپژوهی مهدوی]]»، ص۳۵؛ [[ناصر محمدی|محمدی، ناصر]] و [[احمد رضا مفتاح|مفتاح، احمد رضا]]، [[نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی (مقاله)|نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی]]، ص۲۲۵؛ [[اسماعیل دانش|دانش، اسماعیل]]، [[نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی (مقاله)|نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی]]، ص؟؟</ref>. |