آیا علم غیب معصوم قابلیت افزایش دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیا علم غیب معصوم قابلیت افزایش دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۹
، ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'در کتاب خود با عنوان' به 'در کتاب'
جز (جایگزینی متن - 'حیات' به 'حیات') |
جز (جایگزینی متن - 'در کتاب خود با عنوان' به 'در کتاب') |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
{{جمع شدن|۱۰. حجت الاسلام و المسلمین اوجاقی؛}} | {{جمع شدن|۱۰. حجت الاسلام و المسلمین اوجاقی؛}} | ||
[[پرونده:1073589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی]]]] | [[پرونده:1073589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی]]]] | ||
حجت الاسلام و المسلمین '''[[ناصرالدین اوجاقی]]''' در کتاب | حجت الاسلام و المسلمین '''[[ناصرالدین اوجاقی]]''' در کتاب ''«[[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
:::::«همانطور که ملاحظه شد یک نوع از علم امام حادث بود روایات دیگری نیز حادث را به عنوان عجیبترین و کاملترین علم به ائمه نسبت دادهاند. [[شیخ کلینی|مرحوم کلینی]] در این مورد سه روایت نقل میکند: '''روایت اول''' را [[مفضل بن عمر]] از [[امام صادق]]{{ع}} روایت میکند و دو روایت دیگر را ابوبصیر. در روایت مفضل بعد از اینکه امام بیان میکند [[ائمه]]{{عم}} وارث علم انبیاء هستند و کتب پیشینان در نزد ائمه است؛ راوی میپرسد آیا این همان علم است؟ پاسخ حضرت منفی است و بعد میفرمایند: "علم کامل آن است که روز به روز و ساعت به ساعت حادث میشود". '''روایت دوم''' شبیه روایت اول است. ولی در اینجا که [[ابوبصیر]] است که سؤال را مطرح میکند و امام پاسخ میدهند: "علم کامل آن است که شب و روز و ساعت به ساعت حادث میشود". در '''روایت سوم''' راوی از [[صحت حدیث]] "[[الف باب]]" سؤال میکند و سپس در ادامه [[امام]] در مورد [[صحیفه]] و [[جفر]] و [[جامعه]] و [[مصحف فاطمه]] توضیح میدهند و محتوای آنها را بیان میکنند بعد از بیان هرکدام راوی میپرسد آیا این همان علم است؟ حضرت جواب میدهند که این علم است ولی آن علم نیست. سپس امام میفرمایند {{عربی|«ان عندنا علم ماکان و ما هو کائن الی لن تقوم الساعة»}} راوی میگوید: {{عربی|«والله هو العالم»}}؛ امام میفرماید:{{عربی|«انه لعلم و لیس بذلک»}} بعد امام میفرماید: {{عربی|«العلم ما یحدث باللیل و النهار الأمر بعد الأمر و الشيء بعد الشيء إلی یوم القیامة»}}. علاوه بر اینها در [[اصول کافی]] روایات دیگری نیز وجود دارد که مبین آن است که علم ائمه افزایش می یابد و اگر این افزایش نباشد علم ایشان پایان خواهد یافت. سه روایت در مورد [[آیا علم غیب در شب جمعه نازل میشود؟ (پرسش)|افزایش علم در شب جمعه]] است. متن یکی از روایات چنین است: "ابویحیی گوید امام صادق به من فرمود برای ما در شبهای جمعه شأن بزرگی است. عرض کردم آن شأن چیست؟ فرمود به ارواح [[انبیا|پیامبران]] و اوصیاء در گذشته و روح و وصی که در میان شماست اجازه داده میشود که به آسمان بالا بروند تا به عرش پروردگارشان برسند در آنجا هفت دور طواف کنند و نزد هر رکنی از ارکان عرش دو رکعت نماز گزارند پس به کالبدهای پیشین خود برگردند چون صبح شود آن وصی که در میان شماست مقدار زیادی به علمش افزوده شده باشد". (...) [[محمد صالح مازندرانی]] در تفسیر این روایات مطالبی را بیان کرده که شاید مراد وی برطرف کردن تعارض بوده باشد. وی میگوید: "علم خداوند سه نوع است؛ علمی که مستأثر است و اختصاص به خدا دارد، علمی که محتوم است و همه انبیا و اولیا از آن باخبرند و علم سوم علمی غیر محتوم است. این علم هرگاه محتوم شود ائمه از آن آگاهی می یابند و این معنای افزایش علم امام است"»<ref>[[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص۴۷ الی ۴۹.</ref>. | :::::«همانطور که ملاحظه شد یک نوع از علم امام حادث بود روایات دیگری نیز حادث را به عنوان عجیبترین و کاملترین علم به ائمه نسبت دادهاند. [[شیخ کلینی|مرحوم کلینی]] در این مورد سه روایت نقل میکند: '''روایت اول''' را [[مفضل بن عمر]] از [[امام صادق]]{{ع}} روایت میکند و دو روایت دیگر را ابوبصیر. در روایت مفضل بعد از اینکه امام بیان میکند [[ائمه]]{{عم}} وارث علم انبیاء هستند و کتب پیشینان در نزد ائمه است؛ راوی میپرسد آیا این همان علم است؟ پاسخ حضرت منفی است و بعد میفرمایند: "علم کامل آن است که روز به روز و ساعت به ساعت حادث میشود". '''روایت دوم''' شبیه روایت اول است. ولی در اینجا که [[ابوبصیر]] است که سؤال را مطرح میکند و امام پاسخ میدهند: "علم کامل آن است که شب و روز و ساعت به ساعت حادث میشود". در '''روایت سوم''' راوی از [[صحت حدیث]] "[[الف باب]]" سؤال میکند و سپس در ادامه [[امام]] در مورد [[صحیفه]] و [[جفر]] و [[جامعه]] و [[مصحف فاطمه]] توضیح میدهند و محتوای آنها را بیان میکنند بعد از بیان هرکدام راوی میپرسد آیا این همان علم است؟ حضرت جواب میدهند که این علم است ولی آن علم نیست. سپس امام میفرمایند {{عربی|«ان عندنا علم ماکان و ما هو کائن الی لن تقوم الساعة»}} راوی میگوید: {{عربی|«والله هو العالم»}}؛ امام میفرماید:{{عربی|«انه لعلم و لیس بذلک»}} بعد امام میفرماید: {{عربی|«العلم ما یحدث باللیل و النهار الأمر بعد الأمر و الشيء بعد الشيء إلی یوم القیامة»}}. علاوه بر اینها در [[اصول کافی]] روایات دیگری نیز وجود دارد که مبین آن است که علم ائمه افزایش می یابد و اگر این افزایش نباشد علم ایشان پایان خواهد یافت. سه روایت در مورد [[آیا علم غیب در شب جمعه نازل میشود؟ (پرسش)|افزایش علم در شب جمعه]] است. متن یکی از روایات چنین است: "ابویحیی گوید امام صادق به من فرمود برای ما در شبهای جمعه شأن بزرگی است. عرض کردم آن شأن چیست؟ فرمود به ارواح [[انبیا|پیامبران]] و اوصیاء در گذشته و روح و وصی که در میان شماست اجازه داده میشود که به آسمان بالا بروند تا به عرش پروردگارشان برسند در آنجا هفت دور طواف کنند و نزد هر رکنی از ارکان عرش دو رکعت نماز گزارند پس به کالبدهای پیشین خود برگردند چون صبح شود آن وصی که در میان شماست مقدار زیادی به علمش افزوده شده باشد". (...) [[محمد صالح مازندرانی]] در تفسیر این روایات مطالبی را بیان کرده که شاید مراد وی برطرف کردن تعارض بوده باشد. وی میگوید: "علم خداوند سه نوع است؛ علمی که مستأثر است و اختصاص به خدا دارد، علمی که محتوم است و همه انبیا و اولیا از آن باخبرند و علم سوم علمی غیر محتوم است. این علم هرگاه محتوم شود ائمه از آن آگاهی می یابند و این معنای افزایش علم امام است"»<ref>[[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص۴۷ الی ۴۹.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |