وظایف علما در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مهدویت/بالا}}

==[[جایگاه علمای اسلام]]==

*[[علمای اسلام]] و [[رهبران]] [[فکری]] [[فرهنگی]] [[جامعۀ اسلامی]] مکرر در [[روایات]] مورد تعریف و [[تمجید]] قرار گرفته و [[شأن]] والای آنان گوشزد شده است. [[پیامبر خاتم]]{{صل}} فرمودند<ref>{{متن حدیث|"مَنْزِلَةُ الْفَقِیهِ فِی هَذَا الْوَقْتِ کَمَنْزِلَةِ الْأَنْبِیَاءِ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ"}} بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۴۶. </ref>: «[[جایگاه فقیه در وقت غیبت|جایگاه]] و [[منزلت فقیه در وقت غیبت]] مانند [[جایگاه انبیای بنی‌اسرائیل|جایگاه]] و [[منزلت انبیای بنی‌اسرائیل]] است. [[علما]] [[ورثه انبیا]] و [[دژ اسلام]] و [[حجت‌های ائمه بر مردم]] هستند».<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۲۵ و ۳۲۶.</ref> بیان این [[مقام]] حکایت‌گر [[رسالت]] ویژه و [[تکلیف]] حساس و خطیر [[علماء]] به عنوان سکان‌داران [[دین]]، سنگربانان [[عقیده]] و [[ایمان]] و پرچم‌داران [[هدایت مردم]] است. آنان در [[عصر غیبت]] باید جای خالی حضور [[امام غایب]] را به خوبی پر کنند. [[علمای عصر غیبت]] باید [[مردم]] را به سوی [[امام]] بخوانند و بر وجود آن [[امام]] [[راهنمایی]] کنند و از [[دین]] آن [[حضرت]] [[دفاع]] نموده، [[ضعیفان]] از [[بندگان خدا]] را از تورهای‌ شیاطین‌ و [[شبهات]] گمراهان‌ [[نجات]] دهند<ref>ر.ک: [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن (مقاله)|فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن]]، ص ۲۴۵</ref>. همچنین [[علما]] تجسم الگوی [[جامعۀ منتظران]] و [[منتظران]] تجسم [[پیروان]] آنان هستند و  این [[الگو]] بودن برای [[ارزش]] دادن به عادت‌ها و [[اعتقادات]] [[اسلامی]] [[منتظران]] است که در غالب‌های مختلفی از جمله [[خطبه]] ها، [[سخنرانی]] ها، تألیف کتاب، تولید وسایل آموزشی و [[فرهنگی]] [[نقل]] متون [[اسلامی]] و انتشار و رواج آن در میان [[منتظران]] است<ref>ر.ک: [[یوسف مدن]]، [[روان‌شناسی انتظار ۱ (کتاب)|روان‌شناسی انتظار]]، ص ۲۱۷-۲۲۱.</ref>.