انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مبارزه با ظلم' به 'مبارزه با ظلم'
جز (جایگزینی متن - 'مبارزه با ظلم' به 'مبارزه با ظلم') |
|||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|} | |} | ||
===[[معنای انتظار]] عملی=== | ===[[معنای انتظار]] عملی=== | ||
*[[انتظار عملی]]؛ یعنی فراهم آوردن [[زمینههای ظهور]] و مقدمات تحقق آنچه مورد [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[ انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، ص؟؟؟؛ [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>، یعنی مثل کسی که [[منتظر]] است مسافرش از راه برسد، باید علاوه بر [[انتظار قلبی]] و درونی، خانه را برای [[پذیرایی]] از میهمان آماده و مقدمات عملی [[پذیرایی]] از میهمان مورد [[انتظار]] را فراهم سازد و انتظارش را در صحنۀ عمل مجسم نماید<ref>ر.ک. [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>. [[انتظار عملی]] یعنی اینکه [[منتظر واقعی]] دارای اوصافی نظیر، [[یقین]]، [[ایمان]]، [[معرفت]] و [[شناخت]]، [[تقوا]]، [[ورع]] و [[حسن خلق]] گردد<ref>ر.ک. غیبت نعمانی، باب۱۰و۱۱؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۴۵؛ بحارالانوار، ج۵۲، باب ۲۲؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی؛ مجتبی گودرزی]]، [[فلسفه امنیت و آموزه انتظار (مقاله)|فلسفه امنیت و آموزه انتظار]]، ص ۳۱۶ -۳۱۷.</ref> و در تمامی عرصهها، زندگیِ [[امام زمان]] پسند داشته باشد و [[عصر غیبت]] را عصر [[تکلیف]] بداند و به وظیفۀ خود در [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[مبارزه | *[[انتظار عملی]]؛ یعنی فراهم آوردن [[زمینههای ظهور]] و مقدمات تحقق آنچه مورد [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[ انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، ص؟؟؟؛ [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>، یعنی مثل کسی که [[منتظر]] است مسافرش از راه برسد، باید علاوه بر [[انتظار قلبی]] و درونی، خانه را برای [[پذیرایی]] از میهمان آماده و مقدمات عملی [[پذیرایی]] از میهمان مورد [[انتظار]] را فراهم سازد و انتظارش را در صحنۀ عمل مجسم نماید<ref>ر.ک. [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>. [[انتظار عملی]] یعنی اینکه [[منتظر واقعی]] دارای اوصافی نظیر، [[یقین]]، [[ایمان]]، [[معرفت]] و [[شناخت]]، [[تقوا]]، [[ورع]] و [[حسن خلق]] گردد<ref>ر.ک. غیبت نعمانی، باب۱۰و۱۱؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۴۵؛ بحارالانوار، ج۵۲، باب ۲۲؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی؛ مجتبی گودرزی]]، [[فلسفه امنیت و آموزه انتظار (مقاله)|فلسفه امنیت و آموزه انتظار]]، ص ۳۱۶ -۳۱۷.</ref> و در تمامی عرصهها، زندگیِ [[امام زمان]] پسند داشته باشد و [[عصر غیبت]] را عصر [[تکلیف]] بداند و به وظیفۀ خود در [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[مبارزه با ظلم]]، تلاش در [[گسترش عدالت]] و [[دینداری]] عمل نماید<ref>ر.ک. [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[ انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، ص؟؟؟.</ref> که [[امام سجاد]]{{ع}} میفرمایند: «معتقدان به [[مهدی]] و [[منتظران ظهور]] او در [[عصر غیبت]]... در [[پنهان]] و [[آشکار]] [[مردمان]] را به [[دین خدا]] فراخوانند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ... وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً}}؛ کمال الدین، ج۱، ص۳۲۰.</ref>. آنچه در تسریع [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} مؤثر است، [[انتظار عملی]] است؛ هر چه بر تعداد [[منتظران]] عملی [[حضرت]] افزوده میشود، [[ظهور]] آن [[حضرت]] نزدیک تر میشود و موفقیت در [[دعوت]] را شدیدتر میسازد<ref>ر.ک: [[سید رضا صدر|صدر، سید رضا]]، [[راه مهدی (کتاب)|راه مهدی]]، ج ۱، ص ۹۸۷.</ref>. | ||
===[[علائم]] و [[آثار انتظار]] عملی=== | ===[[علائم]] و [[آثار انتظار]] عملی=== | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
::::::[[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند:"هرکس [[منتظر ظهور]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} باشد و در این حال بمیرد، چون کسی است که در [[خیمه]] [[حضرت]] و [[یاور]] ایشان باشد. سپس لحظهای درنگ کرد و فرمود: "نه، بلکه بسان کسی است که با آن [[حضرت]] [[شمشیر]] زند و سپس فرمود نه به [[خدا]] به حتم مانند کسی است که در رکاب [[رسول خدا]] [[شهید]] شده باشد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}}؛ مکیال المکارم، موسوی اصفهانی، ترجمه سیدمهدی حائری، ج ۲، ص ۲۱.</ref>. | ::::::[[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند:"هرکس [[منتظر ظهور]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} باشد و در این حال بمیرد، چون کسی است که در [[خیمه]] [[حضرت]] و [[یاور]] ایشان باشد. سپس لحظهای درنگ کرد و فرمود: "نه، بلکه بسان کسی است که با آن [[حضرت]] [[شمشیر]] زند و سپس فرمود نه به [[خدا]] به حتم مانند کسی است که در رکاب [[رسول خدا]] [[شهید]] شده باشد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}}؛ مکیال المکارم، موسوی اصفهانی، ترجمه سیدمهدی حائری، ج ۲، ص ۲۱.</ref>. | ||
::::::در روایتی دیگر [[مولی]] [[علی]]{{ع}} میفرمایند:"[[منتظر]] امر ما بسان کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود غلتیده باشد" <ref>{{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸.</ref>»<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار سازنده ۱ (مقاله)|انتظار سازنده]].</ref>. | ::::::در روایتی دیگر [[مولی]] [[علی]]{{ع}} میفرمایند:"[[منتظر]] امر ما بسان کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود غلتیده باشد" <ref>{{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸.</ref>»<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار سازنده ۱ (مقاله)|انتظار سازنده]].</ref>. | ||
:::::*«[[انتظار عملی]] و آن فراهم کردن [[زمینههای ظهور]] [[حضرت]] است. [[انتظار عملی]] آن است که در تمامی عرصهها [[زندگی]] [[امام]] زمانپسند داشته باشیم. [[عصر غیبت]]، عصر کنار نهادن [[وظایف مسلمانان]] در [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[مبارزه | :::::*«[[انتظار عملی]] و آن فراهم کردن [[زمینههای ظهور]] [[حضرت]] است. [[انتظار عملی]] آن است که در تمامی عرصهها [[زندگی]] [[امام]] زمانپسند داشته باشیم. [[عصر غیبت]]، عصر کنار نهادن [[وظایف مسلمانان]] در [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[مبارزه با ظلم]] و تلاش در راه [[گسترش عدالت]] نیست، بلکه عصر تلاش بیشتر برای [[دینداری]] و گسترش [[دین]] است و این کار سخت و پررنجی است. | ||
::::::در روایتی در مورد [[سختی]] [[دینداری در عصر غیبت]] دو تعبیر آمده است: [[نبی اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|... لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِيَّةً عَلَى دِينِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِي اللَّيْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ كَالْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا...}}؛ هر کدام از آنها بر [[دین خدا]] پایدارتر از کسی است که در شب تاریک شاخه پرتیغ [[قتاد]] (مغیلان درختچهای است که شاخه آن تیغهای بسیار تیزی دارد) را صاف و تهی از خار کند یا مانند کسی که [[آتش]] غضا (درخت گز درختی است که چوب آن محکم و بادوام و [[آتش]] آن دیرپا و پرحرارت است) به دست گرفته است<ref>بصائر الدرجات، ص ۸۴، بحارالانوار، ۵۲، ص ۱۲۳.</ref>. واژههای {{متن حدیث|خَرْطِ الْقَتَادِ}} و {{متن حدیث|الْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا}} نشاندهنده [[سختی]] [[دینداری در عصر غیبت]] است. | ::::::در روایتی در مورد [[سختی]] [[دینداری در عصر غیبت]] دو تعبیر آمده است: [[نبی اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|... لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِيَّةً عَلَى دِينِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِي اللَّيْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ كَالْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا...}}؛ هر کدام از آنها بر [[دین خدا]] پایدارتر از کسی است که در شب تاریک شاخه پرتیغ [[قتاد]] (مغیلان درختچهای است که شاخه آن تیغهای بسیار تیزی دارد) را صاف و تهی از خار کند یا مانند کسی که [[آتش]] غضا (درخت گز درختی است که چوب آن محکم و بادوام و [[آتش]] آن دیرپا و پرحرارت است) به دست گرفته است<ref>بصائر الدرجات، ص ۸۴، بحارالانوار، ۵۲، ص ۱۲۳.</ref>. واژههای {{متن حدیث|خَرْطِ الْقَتَادِ}} و {{متن حدیث|الْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا}} نشاندهنده [[سختی]] [[دینداری در عصر غیبت]] است. | ||
::::::[[سختی انتظار]] مسئولانه:تعابیر ذیل درباره [[منتظران]] گویای آن است که [[انتظار]] تنها "زبان قال" نیست، بلکه زبان عمل است آن هم در سختترین شرایط آن: منتظر [[حضرت ولیعصر]]{{ع}} مانند رزمنده رکاب [[رسول الله]]{{صل}} است... مانند شمشیرزن در کنار [[پیامبر]]{{صل}} است<ref>{{متن حدیث| بَلْ كَانَ كَالضَّارِبِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} بِالسَّيْفِ...}}؛ کمال الدین، ص ۳۳۸، بحارالانوار، ج ۵۲، ص۱۴۱.</ref>. | ::::::[[سختی انتظار]] مسئولانه:تعابیر ذیل درباره [[منتظران]] گویای آن است که [[انتظار]] تنها "زبان قال" نیست، بلکه زبان عمل است آن هم در سختترین شرایط آن: منتظر [[حضرت ولیعصر]]{{ع}} مانند رزمنده رکاب [[رسول الله]]{{صل}} است... مانند شمشیرزن در کنار [[پیامبر]]{{صل}} است<ref>{{متن حدیث| بَلْ كَانَ كَالضَّارِبِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} بِالسَّيْفِ...}}؛ کمال الدین، ص ۳۳۸، بحارالانوار، ج ۵۲، ص۱۴۱.</ref>. |