انتظار در امت‌های پیشین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه '
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی') |
جز (جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه ') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[پیامبران]] گذشته {{عم}} در میان امت‌های خویش از [[اصلاح]] اساسی و [[اجرای عدالت]] [[عامه]] سخن گفتند و به [[پیروان]] خود [[وعده]] دادند که [[مصلح بزرگ]] خواهد آمد و شما و [[مردم]] [[جهان]] را از [[شرک]] و [[ضلالت]] و [[ستم]] و [[مظلومیت]] [[نجات]] می‌بخشد؛ در حالی که خود در این راستا با تمام وجود کوشیدند و شهدای فراوانی را تقدیم داشتند و گرفتاری‌های زیادی را در جهت [[اصلاح]] [[جوامع]] [[تحمل]] نمودند، لکن [[اصلاح]] اساسی فراگیر و جهان‌شمول تحقق پیدا نکرد. | *[[پیامبران]] گذشته {{عم}} در میان امت‌های خویش از [[اصلاح]] اساسی و [[اجرای عدالت]] [[عامه]] سخن گفتند و به [[پیروان]] خود [[وعده]] دادند که [[مصلح بزرگ]] خواهد آمد و شما و [[مردم]] [[جهان]] را از [[شرک]] و [[ضلالت]] و [[ستم]] و [[مظلومیت]] [[نجات]] می‌بخشد؛ در حالی که خود در این راستا با تمام وجود کوشیدند و شهدای فراوانی را تقدیم داشتند و گرفتاری‌های زیادی را در جهت [[اصلاح]] [[جوامع]] [[تحمل]] نمودند، لکن [[اصلاح]] اساسی فراگیر و جهان‌شمول تحقق پیدا نکرد. | ||
*[[ابراهیم خلیل]] [[الرحمان]] {{ع}} بعد از [[طوفان]] [[نوح]] به [[ارشاد]] پرداخت تا | *[[ابراهیم خلیل]] [[الرحمان]] {{ع}} بعد از [[طوفان]] [[نوح]] به [[ارشاد]] پرداخت تا آنکه بسیاری از افراد [[پاک]] مجذوب وی گشتند و سر [[تسلیم]] فرود آوردند. او با نمرودیان در افتاد و [[مشقت]] زیادی را [[تحمل]] کرد ولکن [[نمرود]] - حمورابی - با [[انحراف]] [[مردم]] و ساختن [[بهشت]] و [[دوزخ]] [[دنیایی]] و سوق دادن آنان به سوی [[مادیت]]، [[افکار شیطانی]] خود را گسترش داد و در نهایت با [[مانع]] تراشی او، [[عدالت]] عمومی تحقق پیدا نکرد و [[وعده]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} [[اجرا]] نشد و به جای خود باقی ماند. | ||
*[[حضرت موسی]] {{ع}} با کوشش زیاد، [[قوم]] خویش را [[نجات]] داد، ولی آنان فریاد برآوردند: {{متن قرآن|يَا مُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ}}<ref>«ای موسی! برای ما خدایی بگمار چنان که آنان خدایانی دارند» سوره اعراف، آیه ۱۳۸.</ref>. پس در زمان موسای کلیم {{ع}} هم [[مدینه فاضله]] [[الهی]] تشکیل نگردید و [[انتظار]] [[عدالت]] عمومی در اعماق وجود [[انسان‌ها]] باقی ماند. | *[[حضرت موسی]] {{ع}} با کوشش زیاد، [[قوم]] خویش را [[نجات]] داد، ولی آنان فریاد برآوردند: {{متن قرآن|يَا مُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ}}<ref>«ای موسی! برای ما خدایی بگمار چنان که آنان خدایانی دارند» سوره اعراف، آیه ۱۳۸.</ref>. پس در زمان موسای کلیم {{ع}} هم [[مدینه فاضله]] [[الهی]] تشکیل نگردید و [[انتظار]] [[عدالت]] عمومی در اعماق وجود [[انسان‌ها]] باقی ماند. | ||
*[[عیسی مسیح]] {{ع}} تلاش گسترده‌ای را آغاز کرد. [[دشمنان]] او را به صورت ظاهر به دار آویختند تا جلو عدالت‌خواهی او را بگیرند و به چپاول سرمایه‌های مادی و [[معنوی]] [[مردم]] بپردازند. البته این ظاهر داستان غم‌انگیز [[حضرت عیسی]] {{ع}} بود و در واقع [[خداوند سبحان]]، [[عیسی]] {{ع}} را از [[شر]] آنان محفوظ داشت و برای روز دیگر که همان [[وقت ظهور]] است به [[آسمان]] برد. او از [[آسمان]] فرود می‌آید و پشت سر [[حضرت مهدی]] {{ع}} قرار می‌گیرد. [[قرآن]] می‌گوید: {{متن قرآن|وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا}}<ref>«و (این) گفتارشان که «ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم» در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد و آنان که در این (کار) اختلاف کردند نسبت بدان در تردیدند، هیچ دانشی بدان ندارند، جز پیروی از گمان و به یقین او را نکشت * بلکه خداوند او را نزد خویش فرا برد و خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره نساء، آیه ۱۵۷-۱۵۸.</ref>؛ [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر]] [[آیه]] فوق نوشته است: درباره اینکه [[عیسی بن مریم]] به [[هنگام ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} فرود خواهد آمد و پشت سر او [[نماز]] خواهد گزارد، [[روایات]] زیادی را [[راویان]] [[اهل سنت]] و [[شیعه]] از [[پیامبر]] و [[ائمه]] {{عم}} [[نقل]] کرده‌اند که یقین‌آور است و جایی برای [[تردید]] باقی نمی‌گذارد . | *[[عیسی مسیح]] {{ع}} تلاش گسترده‌ای را آغاز کرد. [[دشمنان]] او را به صورت ظاهر به دار آویختند تا جلو عدالت‌خواهی او را بگیرند و به چپاول سرمایه‌های مادی و [[معنوی]] [[مردم]] بپردازند. البته این ظاهر داستان غم‌انگیز [[حضرت عیسی]] {{ع}} بود و در واقع [[خداوند سبحان]]، [[عیسی]] {{ع}} را از [[شر]] آنان محفوظ داشت و برای روز دیگر که همان [[وقت ظهور]] است به [[آسمان]] برد. او از [[آسمان]] فرود می‌آید و پشت سر [[حضرت مهدی]] {{ع}} قرار می‌گیرد. [[قرآن]] می‌گوید: {{متن قرآن|وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا}}<ref>«و (این) گفتارشان که «ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم» در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد و آنان که در این (کار) اختلاف کردند نسبت بدان در تردیدند، هیچ دانشی بدان ندارند، جز پیروی از گمان و به یقین او را نکشت * بلکه خداوند او را نزد خویش فرا برد و خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره نساء، آیه ۱۵۷-۱۵۸.</ref>؛ [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر]] [[آیه]] فوق نوشته است: درباره اینکه [[عیسی بن مریم]] به [[هنگام ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} فرود خواهد آمد و پشت سر او [[نماز]] خواهد گزارد، [[روایات]] زیادی را [[راویان]] [[اهل سنت]] و [[شیعه]] از [[پیامبر]] و [[ائمه]] {{عم}} [[نقل]] کرده‌اند که یقین‌آور است و جایی برای [[تردید]] باقی نمی‌گذارد . | ||