اسراء در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[هدف]] از این سیر شبانه را با بیان این جمله: {{متن قرآن|لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> فرموده که نتیجه آن این سیر دادن در شب و از [[مسجد الحرام]] تا [[بیت المقدس]] گشتن است که پاره‌ای از [[آیات]] و نشانه‌های خود را به وی نشان دهد. و جمله: {{متن قرآن|إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> بیان [[علت]] سیر دادن او به منظور نشان دادن [[آیات]] در باره شخصیتی خاص است، یعنی [[خدا]] چون شنوا به گفته‌های [[بندگان]] و بینای به [[افعال]] آنان است و تقاضای حال [[رسول]] خود را دید که چنین اکرامی را اقتضاء می‌کرد، لذا او را برای نشان دادن پاره‌ای از [[آیات]] و نشانه‌هایش شبانه سیر داد. به همین جهت شاید بتوان گفت چنین سیری برای شخص [[پیامبر]] از اختصاصات [[پیامبر]] باشد، که با ذکر [[تسبیح]]: {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> آمده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۰۳.</ref>.