سلطه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نتیجه''': [[فهم]] این همه از [[آیات]] برای نفی [[سلطه]] در [[آیات]] فوق واداشتن [[مردم]] به [[پذیرش]] [[دین]]، خارج از حیطه [[سلطه]] [[پیامبر]] اعلام شده و [[سلطه]] گری [[دینی]] و [[قیم]] شدن در حوزه [[دین]] و [[معنویت]] [[ممنوع]] است؛ زیرا [[وکیل]] از سویی به معنای مدافع و [[یاری]] دهنده است ولی وقتی متعدی به «[[علی]]» می‌شود، مفید معنای [[غلبه]] و [[سلطه]] قاهره و نفی [[اراده]] شخص مقابل معنا می‌دهد: {{متن قرآن|وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ}}<ref>«بگو: ای مردم! حق از سوی پروردگارتان نزد شما آمده است، هر که رهیاب شد به سود خویش رهیاب می‌شود و هر که گمراه گشت بی‌گمان به زیان خویش گمراه می‌گردد و من کارگزار شما نیستم» سوره یونس، آیه ۱۰۸.</ref>.{{متن قرآن|ُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا}}<ref>«آیا آن کس را دیدی که هوای (نفس) خود را خدای خویش گرفته است؟ و آیا تو بر او مراقب می‌توانی بود؟» سوره فرقان، آیه ۴۳.</ref>.... {{متن قرآن|قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ}}<ref>«و قوم تو آن را دروغ شمردند در حالی که آن، حقّ است؛ بگو: من بر (نگهداشت) شما گمارده نیستم» سوره انعام، آیه ۶۶.</ref>. این بحث نیز در ذیل [[آیه]]: {{متن قرآن|وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ}}<ref>«کسانی که مردم به آنان گفتند: مردم در برابر شما هم‌داستان شده‌اند، از آنها پروا کنید! اما بر ایمانشان افزود و گفتند: خداوند ما را بس و او کارسازی نیکوست» سوره آل عمران، آیه ۱۷۳.</ref> هم مطرح شده و تعدیه به ([[علی]]) برای تضمن معنای [[غلبه]] و [[سلطه]] است، یعنی: {{عربی|لست بقیم علیکم یمنعکم من التکذیب}}. ([[ابن عاشور]]، التحریر و التنویر، ج ۶، ص ۱۵۰)<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۷۲۶.</ref>.