فتنه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#معنای دیگر واژه “فتنه” در [[حق]] [[پیامبر]] است که در [[آیات]] مختلف به کار رفته است. معنایش این است که [[مشرکین]] نزدیک بود تو را بفریبند و تو را از آن‌چه [[وحی]] کردیم [[منحرف]] نمایند {{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ}} تا مرامی مخالف [[حق]]، در پیش‌گیری و اعمالی بر خلاف آن انجام دهی و بدین [[وسیله]] به ما [[افتراء]] ببندی {{متن قرآن|لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ}} و این معنای [[فتنه]] [[فریب دادن]] است که یکی از آثار یا [[علل]] آن می‌باشد؛

# [[خداوند]] به [[پیامبر]] دستوری میدهد که در [[حقیقت]] منظور از آن عموم [[مسلمانان]] است و می‌گوید: و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادی که به گروه‌هایی از آنها - [[کفار]] و [[مخالفان]] - داده‌ایم میفکن {{متن قرآن|وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ}} آری! این نعمت‌های ناپایدار، شکوفه‌های [[زندگی]] دنیاست {{متن قرآن|زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا}} شکوفه‌هایی که زود می‌شکفد و پژمرده می‌شود و پرپر می‌گردد و بر روی [[زمین]] می‌ریزد، و چند صباحی بیشتر پایدار نمی‌ماند. در عین حال اینها همه برای آن است که ما آنان را در آن بیازماییم {{متن قرآن|لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ}} دراین جا [[فتنه]] به معنای [[آزمایش]] به کار رفته است؛

== جستارهای وابسته ==

==منابع==

==پانویس==

{{یادآوری پانویس}}