توسل در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←شبهه شرک و توسل
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==[[شبهه]] [[شرک]] و [[توسل]]== | ==[[شبهه]] [[شرک]] و [[توسل]]== | ||
*برخی از [[فرقه‌ها]] از جمله [[وهابیت]]، [[توسل]] به واسطه‌های [[الهی]]، از جمله [[ائمۀ اطهار]]{{ع}} را [[حرام]] دانسته و معتقدند چنین توسلی مصداق اصلی [[شرک]] به [[خداوند]] است، چراکه [[توسل]] از نگاه آنان به این معناست که واسطه‌ها در [[جایگاه]] [[خداوند]] قرار گرفته و مستقلا می‌‌توانند امور [[بندگان]] را اداره کنند<ref>توسل یا استمداد از ارواح مقدسه، ۸۳- ۸۴. </ref>. | *برخی از [[فرقه‌ها]] از جمله [[وهابیت]]، [[توسل]] به واسطه‌های [[الهی]]، از جمله [[ائمۀ اطهار]]{{ع}} را [[حرام]] دانسته و معتقدند چنین توسلی مصداق اصلی [[شرک]] به [[خداوند]] است، چراکه [[توسل]] از نگاه آنان به این معناست که واسطه‌ها در [[جایگاه]] [[خداوند]] قرار گرفته و مستقلا می‌‌توانند امور [[بندگان]] را اداره کنند<ref>توسل یا استمداد از ارواح مقدسه، ۸۳- ۸۴. </ref>. | ||
چنین [[فکر]] و بدعتی از سوی ابن‌تیمیه در [[قرن هشتم هجری]] پایه‌گذاری شد و سپس [[محمد]] بن عبدالوهاب آن را [[گسترش داد]]، این عده معتقدند هرگونه [[توسل]] و کمک گرفتن از غیر [[خداوند]] گناهی نابخشودنی است و مرتکبین این عمل باید از آن [[توبه]] کنند، در غیر این صورت خونشان [[حلال]] و مالشان [[مباح]] شمرده می‌‌شود<ref>سبحانی، آیین وهابیت؛ حسینی قزوینی، وهابیت از منظر عقل و شرع، بحث توسل </ref>.<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۹۰. </ref> | *چنین [[فکر]] و بدعتی از سوی ابن‌تیمیه در [[قرن هشتم هجری]] پایه‌گذاری شد و سپس [[محمد]] بن عبدالوهاب آن را [[گسترش داد]]، این عده معتقدند هرگونه [[توسل]] و کمک گرفتن از غیر [[خداوند]] گناهی نابخشودنی است و مرتکبین این عمل باید از آن [[توبه]] کنند، در غیر این صورت خونشان [[حلال]] و مالشان [[مباح]] شمرده می‌‌شود<ref>سبحانی، آیین وهابیت؛ حسینی قزوینی، وهابیت از منظر عقل و شرع، بحث توسل </ref>.<ref>ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۹۰. </ref> | ||
*این [[شبهه]] با توجه به [[ادله عقلی]] و [[نقلی]] قابل [[پذیرش]] نیست. | *این [[شبهه]] با توجه به [[ادله عقلی]] و [[نقلی]] قابل [[پذیرش]] نیست. | ||
'''[[ادله عقلی]]''': | '''[[ادله عقلی]]''': | ||