|
|
| خط ۳۱: |
خط ۳۱: |
| # این امید مبتنی بر [[محبّت]] و مؤدّت [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} و [[نجات]] [[بشریت]] توسط [[فرزندی]] از [[نسل]] [[پاک]] آن [[حضرت]] است: {{متن حدیث|حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا...}}. | | # این امید مبتنی بر [[محبّت]] و مؤدّت [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} و [[نجات]] [[بشریت]] توسط [[فرزندی]] از [[نسل]] [[پاک]] آن [[حضرت]] است: {{متن حدیث|حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا...}}. |
| *بنابراین، امیدی که از [[مکتب انتظار]] ریشه می‌گیرد امید راستین و [[حقیقی]] و یک [[آرمان]] واقعی است و با دیگر [[امیدها]] تفاوت اساسی دارد. امید و آرزوهای [[آدمی]]، گاهی واهی و بی‌پایه و اساس است و ریشه در جای مستحکمی ندارد. اما امیدی که از [[انتظار]] سرچشمه می‌یابد ریشه در [[فطرت]] کمال‌گرا و [[عدالت‌خواه]] [[انسان]] دارد؛ تمام [[کتاب‌های آسمانی]] و [[ادیان توحیدی]] آن [[تصدیق]] کرده و برای تحقّق [[یقینی]] و وقوع قطعی آن، می‌توان ده‌ها مدرک [[عقلی]] و صدها [[سند]] [[نقلی]] ارائه کرد<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، [[بلاغ (نشریه)|فصلنامه بلاغ]]، [[نقش انتظار در بهداشت روانی (مقاله)| نقش انتظار در بهداشت روانی]] ۹۲، ص۱۱۳.</ref>. | | *بنابراین، امیدی که از [[مکتب انتظار]] ریشه می‌گیرد امید راستین و [[حقیقی]] و یک [[آرمان]] واقعی است و با دیگر [[امیدها]] تفاوت اساسی دارد. امید و آرزوهای [[آدمی]]، گاهی واهی و بی‌پایه و اساس است و ریشه در جای مستحکمی ندارد. اما امیدی که از [[انتظار]] سرچشمه می‌یابد ریشه در [[فطرت]] کمال‌گرا و [[عدالت‌خواه]] [[انسان]] دارد؛ تمام [[کتاب‌های آسمانی]] و [[ادیان توحیدی]] آن [[تصدیق]] کرده و برای تحقّق [[یقینی]] و وقوع قطعی آن، می‌توان ده‌ها مدرک [[عقلی]] و صدها [[سند]] [[نقلی]] ارائه کرد<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، [[بلاغ (نشریه)|فصلنامه بلاغ]]، [[نقش انتظار در بهداشت روانی (مقاله)| نقش انتظار در بهداشت روانی]] ۹۲، ص۱۱۳.</ref>. |
|
| |
| == گستره [[امیدواری]] در [[مکتب انتظار]]==
| |
| *ابعاد و گستره [[امیدواری]] در [[مکتب انتظار]] را می‌توان در چهار محور کلی بررسی کرد:
| |
| # امید به شکل‌گیری و استقرار [[مدینه فاضله]]: ایجاد [[جامعه آرمانی]] و رسیدن به [[مدینه فاضله]]، [[گرایش فطری]] بشری است؛ [[بشر]] از ابتدای [[آفرینش]] همواره به امید برپایی جامعه‌ای سرشار از [[قسط و عدل]] روزگار سپری کرده است و برای تحقّق این [[آرمان]] سترگ تلاش نموده است، اگر چه روز به روز بر ابعاد [[ظلم]] در [[زندگی]] او افزوده شده است، واین [[هدف]]، به [[آرمان]] [[دست]] نیافتنی برای او درآمده است. [[شهید صدر]] در باب [[گرایش]] همگانی به [[حکومت]] جهان‌گستر [[عدل]] می‌گوید: "[[اعتقاد به مهدی]]{{ع}} تنها نشانه یک [[باور اسلامی]] با رنگ خاص [[دینی]] نیست، بلکه افزون برآن، عنوانی است بر [[خواسته‌ها]] و آرزوهای همه [[انسان‌ها]] با [[کیش‌ها]] و آیین‌های گوناگون؛ و نیز بازدِه [[الهام]] [[فطری]] [[مردم]] است که با همه اختلاف‌هایشان در [[عقیده]] و [[مذهب]] در یافته‌اند که برای [[انسانیت]] در روی [[زمین]]، روز موعودی خواهد بود که با فرا رسیدن آن، [[هدف]] نهایی و مقصد بزرگ رسالت‌های آسمانی تحقق می‌یابد..."<ref>[[سید محمدباقر صدر|صدر، سید محمدباقر]]، [[بحث حول المهدی (کتاب)|بحث حول المهدی]]، ص۷-۸.</ref>. بنابراین [[فرهنگ انتظار]] و [[پیام]] [[مهدویت]] در دنیای امروز یک صدای آشنا و یک [[آرمان]] مفهوم، معقول، و مطلوب است. مفهوم [[آرمان]] [[شهر]] که روزگاری با مفهوم "اتوپیا" یعنی ناکجا و لامکان گِرِه خورده بود که در آن، شخص [[منتظِر]] وخواستار آن را، [[فرد]] از [[جهان]] گسسته و خیال‌باف می‌نامیدند، به هم ریخته است<ref>اتوپیا یا یوتوپیا یک واژه جدید است که از ریشه یونانی یوتوپیس ساخته شده و مفهوم نفی زمان و مکان را در بردارد. می‌گفتند: هر کس از «مدینه فاضله» صحبت می‌کند؛ معادل این است که از لامکان و ناکجا آباد صحبت کرده باشد.</ref>. امروز "[[آرمان‌شهر]]" و ناکجا آباد در حال تشخیص و تعریف شدن است. در [[منابع اسلامی]] آمده است که او روزی خواهد آمد که [[جهان]] لبریز از [[ستم]] شده باشد، و می‌آید تا [[جهان]] را سرشار از [[عدالت]] کند<ref>رسول اعظم{{صل}}: {{متن حدیث|يَمْلَأَ اللَّهُ الْأَرْضَ بِهِ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}} (ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۱۹، باب ۳۱، ح۲).</ref>. در [[بینش]] [[انتظار]]، امروز آن زمان نزدیک به نظر می‌رسد، همان‌طور که [[قرآن]] [[بشارت]] داده است: {{متن قرآن|أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ}}<ref>«آیا پگاه نزدیک نیست؟» سوره هود، آیه ۸۱.</ref><ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، [[بلاغ (نشریه)|فصلنامه بلاغ]]، [[نقش انتظار در بهداشت روانی (مقاله)| نقش انتظار در بهداشت روانی]] ۹۲، ص۱۰۹-۱۱۰.</ref>.
| |
| # امید به [[همراهی]] [[محبوب]]:امید [[همراهی]] و [[مصاحبت]] با [[آخرین حجت]] [[خداوند متعال]]، شوق‌آفرین و حرکت‌زاست که در [[منابع اسلامی]] به [[منتظران]]، مژده [[همراهی]] و [[درک]] حضور داده شده است: {{متن حدیث|طُوبَى لِشِيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكِينَ بِحَبْلِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِينَ عَلَى مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِينَا بِهِمْ شِيعَةً فَطُوبَى لَهُمْ ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ وَ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمۀ، ج۲، ص۳۶۱.</ref>؛ "خوشا بر احوال [[شیعیان]] ما که به ریسمان ما در [[دوران غیبت]] [[قائم]] ما، تمسّک جسته‌اند، آنان از ما و ما از ایشانیم، آنان از ما به عنوان [[پیشوایان دین]] [[رضایت]] دارند و ما از آنان به عنوان [[شیعیان]]، خوشا بر احوال آنان و خوشا بر احوال آنان، [[سوگند]] به [[خدا]] آنان در [[روز قیامت]] همراه ما در درجات ما هستند".
| |
| # امید به [[پاداش اخروی]]:امید به [[پاداش]] [[آخرت]] یکی دیگر از ابعاد [[امیدواری]] [[مکتب انتظار]] است. در [[تبیین]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}<ref>«در زندگی این جهان و در جهان واپسین نوید آنان راست. هیچ دگرگونی در کلمات خداوند نیست، این است که رستگاری سترگ است» سوره یونس، آیه ۶۴.</ref>، [[حضرت]] [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ الْإِمَامُ يُبَشِّرُهُمْ بِقِيَامِ الْقَائِمِ وَ بِظُهُورِهِ وَ بِقَتْلِ أَعْدَائِهِمْ وَ بِالنَّجَاةِ فِي الْآخِرَةِ وَ الْوُرُودِ عَلَى مُحَمَّدٍ{{صل}} وَ آلِهِ الصَّادِقِينَ عَلَى الْحَوْضِ}}<ref>نهاوندی، محمد، نفحات الرحمن فی تفسیر القرآن، ص١٩۴-١٩۵؛ و نیز: نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص١٩۵.</ref>؛ "مراد از [[بشارت]] در [[حیات]] [[دنیا]] و [[آخرت]] این است که [[امام]]، [[مؤمنین]] را به [[قیام قائم آل محمد]]{{ع}} و به [[ظهور]] او و به [[قتل]] دشمنان‌شان و به [[نجات]] در [[آخرت]] و وارد شدن بر [[محمد]] و [[آل صادقین]] او در کنار [[حوض کوثر]] با خیر و [[نیکی]] و [[پاداش اخروی]] مژدگانی می‌دهد".
| |
| # امید به [[حسن عاقبت]]: [[اطمینان]] به [[هدایت]] یافتن و نیز [[حسن عاقبت]] و تداوم [[هدایت]] در [[روایات اسلامی]] بیان شده که این موجبات [[امیدواری]] و [[سلامت]] [[دینی]] [[فرد]] [[منتظر]] است. [[امام صادق]]{{ع}} در این خصوص می‌فرماید: {{متن حدیث|طُوبَى لِمَنْ تَمَسَّكَ بِأَمْرِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ يَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَايَةِ... وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: {{متن قرآن|طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ}}<ref>«خوشا بر آنان و آنان را فرجام نیکوست» سوره رعد، آیه ۲۹.</ref>}}<ref>بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۵۴؛ و نیز: حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین، تفسیر اثنی‌عشری، ج۶، ص۳۸۳.</ref>؛ "خوش بر احوال کسی که در [[زمان غیبت]] به امر ما ملتزم باشد، [[قلب]] چنین شخصی از امر [[هدایت]] روی‌گردان نمی‌شود، و این قول [[خداوند]] است: خوشا بر آنان و آنان را فرجام نیکوست"<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت</ref>.
| |
|
| |
| ==امید یکی از دستاوردهای دولت مهدوی==
| |
| *با [[تأمّل]] در شاخصه‌های امید راستین، به خوبی در می‌یابیم که امید برخاسته از [[مکتب انتظار]]، مبنی بر [[پیروزی]] نهایی [[حق]] بر [[باطل]] و [[چیرگی]] [[مستضعفان]] و [[مظلومان]] [[تاریخ]] بر [[مستکبران]] و ستم‌کاران و [[قدرت]] یافتن [[صالحان]] در [[زمین]]، یک امید حقیقی و [[راستین]] است و تمام ویژگی‌های آن را دارد:
| |
| # مبتنی بر [[اراده]] حتمی [[خداوند]] است: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.
| |
| # در تمام [[ادیان آسمانی]] این [[وعده]] و نوید به [[بشریت]] داده شده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>.
| |
| # [[فرصت‌ساز]] و مبتنی بر [[آینده]] سرشار از [[عدالت]] و [[صلح]] و [[دوستی]] و [[امنیت]] و [[معنویت]] برای تمام [[بشریت]]، با [[ظهور]] و حضور [[حجت خدا در زمین]] است: [[پیامبر اعظم]]{{صل}}: {{متن حدیث|وَ لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً}}<ref>خزاز رازی، علی بن محمد، کفایة الأثر، ص۱۶۵.</ref>؛ "اگر از [[دنیا]] جز روزی باقی نماند، [[خداوند]] آن روز آن چنان طولانی گرداند تا [[قائم]] ما [[ظهور]] کند، پس [[جهان]] را سرشار از [[قسط]] و [[عدالت]] گرداند، چنان‌که از [[ظلم و ستم]] پر شده بود".
| |
| # این امید مبتنی بر [[محبّت]] و مؤدّت [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} و [[نجات]] [[بشریت]] توسط [[فرزندی]] از [[نسل]] [[پاک]] آن [[حضرت]] است: {{متن حدیث|حَتَّى يَخْرُجَ قَائِمُنَا فَيَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا...}}.
| |
| *بنابراین، امیدی که از [[مکتب انتظار]] ریشه می‌گیرد امید راستین و [[حقیقی]] و یک [[آرمان]] واقعی است و با دیگر [[امیدها]] تفاوت اساسی دارد. امید و آرزوهای [[آدمی]]، گاهی واهی و بی‌پایه و اساس است و ریشه در جای مستحکمی ندارد. اما امیدی که از [[انتظار]] سرچشمه می‌یابد ریشه در [[فطرت]] کمال‌گرا و [[عدالت‌خواه]] [[انسان]] دارد؛ تمام [[کتاب‌های آسمانی]] و [[ادیان توحیدی]] آن [[تصدیق]] کرده و برای تحقّق [[یقینی]] و وقوع قطعی آن، می‌توان ده‌ها مدرک [[عقلی]] و صدها [[سند]] [[نقلی]] ارائه کرد<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، [[بلاغ (نشریه)|فصلنامه بلاغ]]، [[نقش انتظار در بهداشت روانی (مقاله)| نقش انتظار در بهداشت روانی]] ۹۲، ص۱۱۳.</ref>.
| |
|
| |
|
| |
|
| ==پرسش مستقیم== | | ==پرسش مستقیم== |
