سلمان فارسی در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها
←سلمان و دفاع از ولایت امیرمؤمنان{{ع}}
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==[[سلمان]] و [[دفاع از ولایت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}}== | ==[[سلمان]] و [[دفاع از ولایت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}}== | ||
*[[سلمان]] که خود از اولیای [[خداوند متعال]] و از [[اصحاب]] بزرگ [[پیامبر اسلام]]{{صل}} به شمار می‌آمد و سن بالایی هم داشت، در عین حال یکی از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و از ارکان اربعه است<ref>رجال طوسی، ص۴۲، ش۱.</ref>. وی در برابر [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} پس از [[رحلت پیامبر خدا]]{{صل}} سر [[تسلیم]] فرود آورد، و او را [[جانشین]] و [[خلیفه بلافصل]] [[رسول خدا]]{{صل}} دانست و در [[اثبات]] این [[حقیقت]] تمام تلاش و [[همت]] خود را به کار گرفت و تا هنگام وفاتش بر این [[اعتقاد]] باقی بود. و از این رو با [[خلافت ابوبکر]] صریحاً [[مخالفت]] نمود و تا زمانی هم که [[حضرت علی]]{{ع}} با [[اجبار]] و [[اکراه]] با [[ابوبکر]] [[دست]] [[بیعت]] نداد، او نیز چون تعدادی از [[شیعیان]] [[مخلص]] آن [[حضرت]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکرد، در این باره احادیثی است دو [[حدیث]] آن را [[نقل]] می‌کنیم: | *[[سلمان]] که خود از اولیای [[خداوند متعال]] و از [[اصحاب]] بزرگ [[پیامبر اسلام]]{{صل}} به شمار می‌آمد و سن بالایی هم داشت، در عین حال یکی از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و از ارکان اربعه است<ref>رجال طوسی، ص۴۲، ش۱.</ref>. وی در برابر [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} پس از [[رحلت پیامبر خدا]]{{صل}} سر [[تسلیم]] فرود آورد، و او را [[جانشین]] و [[خلیفه بلافصل]] [[رسول خدا]]{{صل}} دانست و در [[اثبات]] این [[حقیقت]] تمام تلاش و [[همت]] خود را به کار گرفت و تا هنگام وفاتش بر این [[اعتقاد]] باقی بود. و از این رو با [[خلافت ابوبکر]] صریحاً [[مخالفت]] نمود و تا زمانی هم که [[حضرت علی]]{{ع}} با [[اجبار]] و [[اکراه]] با [[ابوبکر]] [[دست]] [[بیعت]] نداد، او نیز چون تعدادی از [[شیعیان]] [[مخلص]] آن [[حضرت]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکرد، در این باره احادیثی است دو [[حدیث]] آن را [[نقل]] می‌کنیم: | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "[[مردم]] بعد از [[پیامبر]]{{صل}} [[مرتد]] شدند، مگر سه نفر". [[سدیر]] پرسید: این سه نفر کیانند؟ [[حضرت]] فرمود: "[[مقداد بن اسود]]، [[ابوذر غفاری]] و [[سلمان فارسی]]. و بعد از اندک زمانی، افرادی دیگر به [[حقیقت]] آشنا شدند و بازگشتند". بعد [[امام]]{{ع}} در ادامه فرمودند: این افراد کسانی بودند که آسیای [[مخالفت]] با [[خلافت ابوبکر]] به وجود آنان می‌چرخید و حاضر به [[بیعت با ابوبکر]] نبودند تا آن‌که بر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فشار آوردند و [[حضرت]] به [[اکراه]] [[بیعت]] کرد و آنان نیز [[بیعت]] کردند. | #[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "[[مردم]] بعد از [[پیامبر]]{{صل}} [[مرتد]] شدند، مگر سه نفر". [[سدیر]] پرسید: این سه نفر کیانند؟ [[حضرت]] فرمود: "[[مقداد بن اسود]]، [[ابوذر غفاری]] و [[سلمان فارسی]]. و بعد از اندک زمانی، افرادی دیگر به [[حقیقت]] آشنا شدند و بازگشتند". بعد [[امام]]{{ع}} در ادامه فرمودند: این افراد کسانی بودند که آسیای [[مخالفت]] با [[خلافت ابوبکر]] به وجود آنان می‌چرخید و حاضر به [[بیعت با ابوبکر]] نبودند تا آن‌که بر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فشار آوردند و [[حضرت]] به [[اکراه]] [[بیعت]] کرد و آنان نیز [[بیعت]] کردند.<ref>{{متن حدیث|حَنَانٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كَانَ اَلنَّاسُ أَهْلَ رِدَّةٍ بَعْدَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلاَّ ثَلاَثَةً فَقُلْتُ وَ مَنِ اَلثَّلاَثَةُ فَقَالَ اَلْمِقْدَادُ بْنُ اَلْأَسْوَدِ وَ أَبُو ذَرٍّ اَلْغِفَارِيُّ وَ سَلْمَانُ اَلْفَارِسِيُّ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَرَفَ أُنَاسٌ بَعْدَ يَسِيرٍ وَ قَالَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ دَارَتْ عَلَيْهِمُ اَلرَّحَى وَ أَبَوْا أَنْ يُبَايِعُوا حَتَّى جَاءُوا بِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مُكْرَهاً فَبَايَعَ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ تَعَالَى «وَ مٰا مُحَمَّدٌ إِلاّٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ اَلرُّسُلُ أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ اِنْقَلَبْتُمْ عَلىٰ أَعْقٰابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اَللّٰهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اَللّٰهُ اَلشّٰاكِرِينَ }}؛ رجال کشی،، ص۶، ح۱۲.</ref>. | ||
<ref>{{متن حدیث|حَنَانٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كَانَ اَلنَّاسُ أَهْلَ رِدَّةٍ بَعْدَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلاَّ ثَلاَثَةً فَقُلْتُ وَ مَنِ اَلثَّلاَثَةُ فَقَالَ اَلْمِقْدَادُ بْنُ اَلْأَسْوَدِ وَ أَبُو ذَرٍّ اَلْغِفَارِيُّ وَ سَلْمَانُ اَلْفَارِسِيُّ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَرَفَ أُنَاسٌ بَعْدَ يَسِيرٍ وَ قَالَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ دَارَتْ عَلَيْهِمُ اَلرَّحَى وَ أَبَوْا أَنْ يُبَايِعُوا حَتَّى جَاءُوا بِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مُكْرَهاً فَبَايَعَ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ تَعَالَى «وَ مٰا مُحَمَّدٌ إِلاّٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ اَلرُّسُلُ أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ اِنْقَلَبْتُمْ عَلىٰ أَعْقٰابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اَللّٰهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اَللّٰهُ اَلشّٰاكِرِينَ }}؛ رجال کشی،، ص۶، ح۱۲.</ref>. | |||
#[[حارث بن مغیره نصری]] گوید: از [[عبدالملک بن اعین]] شنیدم که از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال‌ها کردم تا رسیدم به این جمله که آیا [[مردم]] هلاک شدند؟ [[امام صادق]]{{ع}} در جواب فرمودند: "ای پسر آعین آری به [[خدا]] قسم همه [[مردم]] هلاک شدند" گفتم هر کس در [[شرق]] و [[غرب]] عالم بود هلاک شد؟ فرمود: "بله هلاک شدند مگر سه نفر ([[ابوذر]]، [[مقداد]] و [[سلمان]]) و بعد [[ابوساسان]]، [[عمار]]، [[شتیره]] و [[ابو عمره]] به آنان ملحق شدند و جمع آنان به هفت نفر رسید"<ref>{{متن حدیث|عَنِ اَلْحَارِثِ قَالَ: قَالَ: سَمِعْتُ عَبْدَ اَلْمَلِكِ بْنَ أَعْيَنَ يَسْأَلُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَلَمْ يَزَلْ يَسْأَلُهُ حَتَّى قَالَ: فَهَلَكَ اَلنَّاسُ إِذاً! فَقَالَ: إِي وَ اَللَّهِ يَا اِبْنَ أَعْيَنَ هَلَكَ اَلنَّاسُ أَجْمَعُونَ؟ قُلْتُ: أَهْلُ اَلشَّرْقِ وَ اَلْغَرْبِ! قَالَ: إِنَّهَا فُتِحَتْ عَلَى اَلضَّلاَلِ، إِي وَ اَللَّهِ هَلَكُوا إِلاَّ ثَلاَثَةً سَلْمَانُ اَلْفَارِسِيُّ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ اَلْمِقْدَادُ وَ لَحِقَهُمْ عَمَّارٌ وَ أَبُو سِنَانٍ اَلْأَنْصَارِيُّ وَ حُذَيْفَةُ وَ أَبُو عَمْرَةَ فَصَارُوا سَبْعَةً}}؛ رجال کشی،، ص۷، ح۱۴.</ref>. | #[[حارث بن مغیره نصری]] گوید: از [[عبدالملک بن اعین]] شنیدم که از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال‌ها کردم تا رسیدم به این جمله که آیا [[مردم]] هلاک شدند؟ [[امام صادق]]{{ع}} در جواب فرمودند: "ای پسر آعین آری به [[خدا]] قسم همه [[مردم]] هلاک شدند" گفتم هر کس در [[شرق]] و [[غرب]] عالم بود هلاک شد؟ فرمود: "بله هلاک شدند مگر سه نفر ([[ابوذر]]، [[مقداد]] و [[سلمان]]) و بعد [[ابوساسان]]، [[عمار]]، [[شتیره]] و [[ابو عمره]] به آنان ملحق شدند و جمع آنان به هفت نفر رسید"<ref>{{متن حدیث|عَنِ اَلْحَارِثِ قَالَ: قَالَ: سَمِعْتُ عَبْدَ اَلْمَلِكِ بْنَ أَعْيَنَ يَسْأَلُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَلَمْ يَزَلْ يَسْأَلُهُ حَتَّى قَالَ: فَهَلَكَ اَلنَّاسُ إِذاً! فَقَالَ: إِي وَ اَللَّهِ يَا اِبْنَ أَعْيَنَ هَلَكَ اَلنَّاسُ أَجْمَعُونَ؟ قُلْتُ: أَهْلُ اَلشَّرْقِ وَ اَلْغَرْبِ! قَالَ: إِنَّهَا فُتِحَتْ عَلَى اَلضَّلاَلِ، إِي وَ اَللَّهِ هَلَكُوا إِلاَّ ثَلاَثَةً سَلْمَانُ اَلْفَارِسِيُّ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ اَلْمِقْدَادُ وَ لَحِقَهُمْ عَمَّارٌ وَ أَبُو سِنَانٍ اَلْأَنْصَارِيُّ وَ حُذَيْفَةُ وَ أَبُو عَمْرَةَ فَصَارُوا سَبْعَةً}}؛ رجال کشی،، ص۷، ح۱۴.</ref>. | ||
*از این [[احادیث]] به خوبی روشن است که [[سلمان]] یکی از آن سه نفر است که حتی یک لحظه به [[انحراف]] نرفت و همان راهی که [[رسول خدا]]{{صل}} برای [[امت اسلامی]] پس از خود ترسیم کردند و [[حضرت علی]]{{ع}} را به [[جانشینی بلافصل]] خویش معین نموده بودند همان [[راه]] را ادامه داد و چون [[ابوذر]] و [[مقداد]] حتی لحظه‌ای به [[لغزش]] نیفتاد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۶۱-۶۶۲.</ref> | *از این [[احادیث]] به خوبی روشن است که [[سلمان]] یکی از آن سه نفر است که حتی یک لحظه به [[انحراف]] نرفت و همان راهی که [[رسول خدا]]{{صل}} برای [[امت اسلامی]] پس از خود ترسیم کردند و [[حضرت علی]]{{ع}} را به [[جانشینی بلافصل]] خویش معین نموده بودند همان [[راه]] را ادامه داد و چون [[ابوذر]] و [[مقداد]] حتی لحظه‌ای به [[لغزش]] نیفتاد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۶۱-۶۶۲.</ref> | ||