نظریه نصب الهی امام در قرن نهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
[[اعتقاد]] به [[الهی بودن منصب امامت]] ([[حاکمیت سیاسی]] و [[مرجعیت دینی]]) مطلبی است که با [[قاطعیت]] می‌توان به [[متکلمان امامیه]] در این دوران نسبت داد؛ چراکه ایشان به صراحت، از این [[عقیده]] خود سخن گفته، بر آن [[استدلال]] کرده‌اند. مرحوم [[فاضل مقداد]] و نجم‌الدین [[رازی]] در [[تبیین]] [[عقلی]] [[امامت الهی]]، تنها به [[برهان لطف]] و [[ویژگی‌های درونی امام]] [[استدلال]] کرده‌اند که بارها در سخنان پیشینیان مطرح شده بود. مرحوم [[ضیاء الدین جرجانی]] هم که اساساً در این بحث، [[تبیین]] [[عقلی]] نداشته است؛ اما مرحوم بیاضی در [[اثبات]] [[عقلانی]] این موضوع تلاش فراوانی کرده است و چنان‌که گذشت، [[ادله عقلی]] جدیدی را بیان نموده و با بیان لوازم فاسدی که [[عقیده]] [[انتخاب مردمی]] [[امام]] دارد، در پی [[اثبات]] [[عقیده]] [[نصب الهی امام]] بوده است. گفتنی است که در [[تبیین نقلی]] نیز، این مرحوم بیاضی است که در میان بزرگان [[قرن نهم]]، نقش بیشتری داشته، برای نخستین‌بار ادله‌ای را در [[اثبات امامت]] [[الهی]] و [[امامت امیر مؤمنان]]{{ع}} اقامه کرده است. استناد به سخنان [[متواتر]] [[رسول]] اعظم{{صل}} با این [[استدلال]] [[قرآنی]] که کلمات ایشان [[وحی الهی]] است، برای [[تبیین]] [[امامت امیر مؤمنان]]{{ع}}، ابتکاری است که ظاهراً توسط مرحوم بیاضی و نجم‌الدین [[رازی]] در این دوران رخ داده است. همچنین [[استدلال]] به [[آیه]] اول [[سوره معارج]] در این موضوع، ابتکار مرحوم بیاضی بوده است؛ چنان‌که [[تبیین]] [[الهی بودن مقام امامت]] بر اساس [[آیات]] ناظر بر اینکه اعطای [[مُلک]] و [[حکمت]] به دست خداست نیز نخستین‌بار توسط این [[متکلم]] پر تلاش انجام شده است<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۴۷۶.</ref>. | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[نصب الهی امام]]، آموزه‌ای است که [[متکلمان امامیه]] در هر دوران تلاش کرده‌اند آن را [[اثبات]] کنند. آثار به جای‌مانده از علمای [[اثناعشر]]، چون [[فاضل مقداد]]<ref>ابوعبداللّه مقداد بن عبداللّه سیوری، مشهور به فاضل مقداد و فاضل سیوری، از بزرگان و متکلمان مشهور امامیه در قرن نهم است. وی در علوم مختلف، به‌خصوص در علم کلام تخصص داشت. ایشان حیات علمی خود را در شهر نجف اشرف گذراند و آثاری چون اللوامع الالهیه فی المباحث الکلامیة و النافع یوم الحشر را نگاشت. او در نجف اشرف در سال ۸۲۶ قمری وفات یافت (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۴۶- ۲۴۸).</ref>، [[نجم الدین رازی]]<ref>خضر بن محمد حبلرودی، متکلم و فقیه شیعی در قرن نهم هجری قمری، ملقب به نجم‌الدین است. زادگاهش منطقه فیروزکوه است. حبلرودی در شیراز از شمس الدین محمد، فرزند میر سیدشریف جرجانی، علوم معقول را فرا گرفت، سپس عازم عراق شد و مدتی نزد علمای حله شاگردی نموده، به نجف رفت و تا پایان عمر در آنجا به تألیف و تدریس پرداخت. او همچنین کتابدار کتابخانه حرم امام علی{{ع}} نیز بوده است. وفات او حدود سال ۸۵۰ قمری است (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۰۰-۲۰۱).</ref>، [[نباطی بیاضی]]<ref>ابو محمد علی بن یونس نباطی بیاضی، عالمی فاضل و متکلم و در عین حال، ادیبی فرزانه و شاعر و از اهالی جبل عامل لبنان بوده است. از جمله آثار وی الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم درباره اثبات واجب تعالی، صفات حق تعالی، نبوت و امامت است. او دیوان شعر هم دارد که بیشتر در مدح ائمه و اهل بیت{{عم}} و ولایت آنها می‌باشد. مرحوم بیاضی در حدود ۷۰ سالگی در سال ۸۷۷ هجری قمری در همان محل ولادتش، یعنی شهر نباطیّه از جبل عامل لبنان از دنیا رفت (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۲۳-۲۲۵).</ref> و [[ضیاء الدین جرجانی]]<ref>ضیاء الدین جرجانی از علمای امامیه قرن نهم است. درباره تاریخ ولادت، وفات و حیات علمی او اطلاعات چندانی در دست نیست؛ اما از آثارش بر می‌آید که در اصول و عقائد شیعی عالمی متبحر و به عقاید فرقه‌های دیگر آگاه بوده است. رسائل او با عنوان رسائل فارسی جرجانی به چاپ رسیده است (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۱۶-۲۱۷).</ref> در [[قرن نهم]] نیز تأییدی بر سخن یاد شده است<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۴۶۳.</ref>. | [[نصب الهی امام]]، آموزه‌ای است که [[متکلمان امامیه]] در هر دوران تلاش کرده‌اند آن را [[اثبات]] کنند. آثار به جای‌مانده از علمای [[اثناعشر]]، چون [[فاضل مقداد]]<ref>ابوعبداللّه مقداد بن عبداللّه سیوری، مشهور به فاضل مقداد و فاضل سیوری، از بزرگان و متکلمان مشهور امامیه در قرن نهم است. وی در علوم مختلف، به‌خصوص در علم کلام تخصص داشت. ایشان حیات علمی خود را در شهر نجف اشرف گذراند و آثاری چون اللوامع الالهیه فی المباحث الکلامیة و النافع یوم الحشر را نگاشت. او در نجف اشرف در سال ۸۲۶ قمری وفات یافت (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۴۶- ۲۴۸).</ref>، [[نجم الدین رازی]]<ref>خضر بن محمد حبلرودی، متکلم و فقیه شیعی در قرن نهم هجری قمری، ملقب به نجم‌الدین است. زادگاهش منطقه فیروزکوه است. حبلرودی در شیراز از شمس الدین محمد، فرزند میر سیدشریف جرجانی، علوم معقول را فرا گرفت، سپس عازم عراق شد و مدتی نزد علمای حله شاگردی نموده، به نجف رفت و تا پایان عمر در آنجا به تألیف و تدریس پرداخت. او همچنین کتابدار کتابخانه حرم امام علی{{ع}} نیز بوده است. وفات او حدود سال ۸۵۰ قمری است (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۰۰-۲۰۱).</ref>، [[نباطی بیاضی]]<ref>ابو محمد علی بن یونس نباطی بیاضی، عالمی فاضل و متکلم و در عین حال، ادیبی فرزانه و شاعر و از اهالی جبل عامل لبنان بوده است. از جمله آثار وی الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم درباره اثبات واجب تعالی، صفات حق تعالی، نبوت و امامت است. او دیوان شعر هم دارد که بیشتر در مدح ائمه و اهل بیت{{عم}} و ولایت آنها می‌باشد. مرحوم بیاضی در حدود ۷۰ سالگی در سال ۸۷۷ هجری قمری در همان محل ولادتش، یعنی شهر نباطیّه از جبل عامل لبنان از دنیا رفت (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۲۳-۲۲۵).</ref> و [[ضیاء الدین جرجانی]]<ref>ضیاء الدین جرجانی از علمای امامیه قرن نهم است. درباره تاریخ ولادت، وفات و حیات علمی او اطلاعات چندانی در دست نیست؛ اما از آثارش بر می‌آید که در اصول و عقائد شیعی عالمی متبحر و به عقاید فرقه‌های دیگر آگاه بوده است. رسائل او با عنوان رسائل فارسی جرجانی به چاپ رسیده است (برای مطالعه بیشتر، ر.ک: جعفر سبحانی و دیگران، معجم طبقات المتکلمین، ج۳، ص۲۱۶-۲۱۷).</ref> در [[قرن نهم]] نیز تأییدی بر سخن یاد شده است<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۴۶۳.</ref>. | ||