ولایت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

در برخی دیگر از [[روایات]] یا [[زیارت‌نامه‌ها]] نیز، اگرچه به [[سند]] معتبر [[نقل]] نشده‌اند، این مفهوم بر [[امامان]]{{عم}} [[تطبیق]] داده شده است؛ برای نمونه، [[امام رضا]]{{ع}} به [[شیعیان]] خود [[آموزش]] دادند که وقتی به [[زیارت قبر امام]] کاظم{{ع}} رفتند، با این کلمات آن [[حضرت]] را [[زیارت]] کنند: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ...}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۷۸؛ ابن قولویه، کامل الزیارات، ص۳۰۱.</ref>. در [[زیارت امام رضا]]، [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]{{عم}} نیز همین عبارات تکرار شده است<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ص۳۱۲ و ۳۱۴؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ص۶۰۴ و ۶۰۷.</ref>.

از نکاتی که در این باره باید به آن توجه کرد، صفات و [[شئون]] [[ولی الله]] در [[روایات]] است. [[انتصابی]] بودن [[ولی الله]] یکی از آن ویژگی‌هاست که بارها تکرار شده است. [[حدیث ولایت]]، از آنجا که [[حضرت رسول]]{{صل}} در آن به معرفی [[امیر المؤمنین]]{{ع}} [[اقدام]] کرده است، خود به نوعی بیانگر این معناست؛ افزون بر آن، [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در روایتی که به [[سند]] معتبر از ایشان [[نقل]] شده است، خطاب به [[مردم]] فرمود: ای امتی که پس از پیامبرتان سرگردان شدید! اگر آن‌که را که [[خدا]] مقدم کرده بود، مقدم می‌کردید و آن‌که را که [[خدا]] مؤخر کرده بود، مؤخّر می‌کردید و [[ولایت]] و [[وراثت]] را در همان جایی که [[خداوند]] قرار داده بود، قرار می‌دادید...<ref>{{متن حدیث|يَا أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الْمُتَحَيِّرَةُ بَعْدَ نَبِيِّهَا لَوْ كُنْتُمْ قَدَّمْتُمْ مَنْ قَدَّمَ اللَّهُ وَ أَخَّرْتُمْ مَنْ أَخَّرَ اللَّهُ وَ جَعَلْتُمُ الْوِلَايَةَ وَ الْوِرَاثَةَ حَيْثُ جَعَلَهَا اللَّهُ... لَا اخْتَلَفَ اثْنَانِ فِي حُكْمِ اللَّهِ وَ لَا تَنَازَعَتِ الْأُمَّةُ فِي شَيْ‏ءٍ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا وَ عِنْدَنَا عِلْمُهُ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ}}. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۷، ص۷۸؛ و نیز ر.ک: محمد بن محمد بن نعمان (شیخ مفید)، الامالی، ص۲۸۶.</ref>.

افزون بر [[روایت]] مزبور، در [[روایات]] دیگری نیز این مسئله بیان شده است؛ چنان‌که [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} به [[حضرت]] [[صدیقه]] [[طاهره]]{{س}} فرمودند: