سهل بن حنیف اوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[راوی]] می‌گوید: نزد سهل بن حنیف رفتم و گفتم: آنچه از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیده‌ای، برایم [[نقل]] کن. او گفت: “حدیثی نقل می‌کنم که هیچ بر آن اضافه نکرده‌ام؛ {{متن حدیث|سمعت رسول الله{{صل}} یذکر قوما یخرجون من هاهنا و أشار بیده نحو العراق یقرءون القرآن لا یجاوز حناجرهم یمرقون من الدین کما یمرق السهم من الرمیه قال: قلت هل ذکر لهم علامة؟ قال: هذا ما سمعت لا أزیدک علیه}}؛ از [[پیامبر]]{{صل}} شنیدم که فرمود: “قومی از آنجا خارج می‌شوند و با دستش به سمت [[عراق]] اشاره کرد، که [[قرآن]] را می‌خوانند ولی از حنجره‌هایشان بالاتر نمی‌رود؛ از [[دین]] فرار می‌کنند چنان‌که تیر از کمان فرار می‌کند”.

پرسیدم: آیا پیامبر{{صل}} نشانه‌ای برای ایشان ذکر نکرد؟ سهل گفت: “این چیزی بود که من شنیدم و چیزی بر آن اضافه نکردم”<ref>البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج۷، ص۳۳۴؛ مسند احمد، احمد بن حنبل، ج۳، ص۴۸۶؛ المعجم الکبیر، طبرانی، ج۶، ص۹۱.</ref>.

ابو حازم از سهل بن حنیف [[روایت]] کرده که پیامبر{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|أنا فرطکم علی الحوض من ورد شرب و من شرب لم یظمأ أبدا و لیردن علی أقوام أعرفهم و یعرفونی ثم یحال بینی و بینه}}؛ “من قبل از شما در کنار [[حوض کوثر]] خواهم بود؛ هر کس بر آن [[حوض]] وارد شود و از آب آن بیاشامد، هرگز [[تشنه]] نخواهد شد. عده‌ای به نزد من وارد خواهند شد که آنها را می‌شناسم و آنان هم مرا می‌شناسند، و لیکن بین من و آنها فاصله ایجاد خواهد شد”.

[[ابوحازم]] گوید: من در حضور نعمان بن ابی عیاش این [[حدیث]] را برای [[مردم]] می‌خواندم، او گفت: “من نیز این روایت را به همین‌گونه از سهل بن حنیف شنیده‌ام”<ref>اعلام الوری بأعلام الهدی، طبرسی، ص۳۱-۳۲؛ نیز ر.ک: شرح اصول کافی، صالح مازندرانی، ج۱۲، ص۳۷۹؛ شرح مسلم نووی، ج۱۲، ص۵۳. </ref>.<ref>[[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[سلمان فارسی - عباسی (مقاله)|مقاله «سلمان فارسی»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۴۳-۲۴۴.</ref>