اسلام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

:*{{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولَئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«جز این نیست که مؤمنان آنانند که به خداوند و پیامبرش ایمان دارند و چون در کاری همگانی همراه او باشند تا از او اجازه نگیرند (به راهی دیگر) نمی‌روند» سوره نور، آیه ۶۲.</ref>.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[اسلام - قدردان قراملکی (مقاله)|مقاله «اسلام»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱.</ref>

===[[تشکیل حکومت دینی]] توسط [[پیامبر]]{{صل}}===

*نکته قابل ذکر دیگر این که [[تشکیل حکومت دینی]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[اجرای احکام]] [[دین]] نه یک [[تصمیم]] شخصی و رویداد [[تاریخی]]، بلکه مستند به [[امر خداوند]]، و امر [[دینی]] محسوب می‌شود که [[وظیفه]] سایر [[مسلمانان]] را نیز مشخص می‌کند و [[آیات]] پیش آن را ثابت می‌کند، علاوه آنکه خود [[قرآن]] [[پیامبر]]{{صل}} را به عنوان [[الگو]] و [[اسوه]] [[مسلمانان]] معرفی کرده است: {{متن قرآن|لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}}<ref>«بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای نیکوست» سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref>.

*لازمه [[الگو]] بودن [[پیامبر]]{{صل}} [[تأسی]] [[مسلمانان]] به آن [[حضرت]] و در نتیجه [[تشکیل حکومت دینی]] است<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[اسلام - قدردان قراملکی (مقاله)|مقاله «اسلام»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱.</ref>.