پرش به محتوا

سنگ‌دلی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'ہ' به 'ه'
جز (جایگزینی متن - 'حضرت حق' به 'حضرت حق')
جز (جایگزینی متن - 'ہ' به 'ه')
خط ۳۷: خط ۳۷:
*پر واضح است که تبدیل [[گناهان]] به [[حسنات]]، تنها با رفع صفت سنگدلی که علّت پیدایش آن [[گناهان]] بوده است ممکن می‌باشد؛ از این رو نخست ظلمتِ سخت‌دلی به [[نور]] [[رحمت]] تبدیل می‌شود، و آنگاه [[گناهان]] حاصل از آن، به [[حسنات]] حاصل از این تبدیل می‌گردد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۷-۲۱۸.</ref>.
*پر واضح است که تبدیل [[گناهان]] به [[حسنات]]، تنها با رفع صفت سنگدلی که علّت پیدایش آن [[گناهان]] بوده است ممکن می‌باشد؛ از این رو نخست ظلمتِ سخت‌دلی به [[نور]] [[رحمت]] تبدیل می‌شود، و آنگاه [[گناهان]] حاصل از آن، به [[حسنات]] حاصل از این تبدیل می‌گردد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۷-۲۱۸.</ref>.
===ذکر [[حضرت حق]]===
===ذکر [[حضرت حق]]===
*تمامی مراتب ذکر : لفظی، قلبی و عملی، موجب می‌شود که [[آدمی]] از [[ظلمت]] سنگدلی [[بدر]] آمده به سوی بارگاہ ربوبی توجّه یابد: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا}}<ref>«ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید و او را پگاه و دیرگاه عصر به پاکی بستایید» سوره احزاب، آیه ۴۱-۴۲.</ref>.
*تمامی مراتب ذکر : لفظی، قلبی و عملی، موجب می‌شود که [[آدمی]] از [[ظلمت]] سنگدلی [[بدر]] آمده به سوی بارگاه ربوبی توجّه یابد: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا}}<ref>«ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید و او را پگاه و دیرگاه عصر به پاکی بستایید» سوره احزاب، آیه ۴۱-۴۲.</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند:"از مهم‌ترین چیزهائی که [[خداوند]] بر بندگانش [[واجب]] فرموده است، آن است که بسیار به یاد او باشند. منظورم آن نیست که تنها ذکر [[شریف]] {{عربی| سُبْحانَ‌ اللَّهِ‌ وَ الْحَمْدُلِلَّهِ‌ وَ لا الهَ الّااللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ}} را بسیار بگوید، هرچند این زیاد بر زبان آوردن این عبارت [[شریف]] نیز، در شمار ذکر خداست؛ بلکه منظورم آن است که [[خداوند]] را در مواقع برخورد با امور [[حلال]] و یا [[حرام]] به یاد آورَد، در این حال آنچه با آن مواجه شده اگر [[طاعت]] [[الهی]] است به آن بپردازد، و اگر [[گناه]] و [[حرام]] است آن را ترک نماید" <ref>{{متن حدیث| مِنْ أَشَدِّ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيراً ثُمَّ قَالَ لَا أَعْنِي سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ وَ لَكِنْ ذِكْرَ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّمَ فَإِنْ كَانَ طَاعَةً عَمِلَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ مَعْصِيَةً تَرَكَهَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۸۰.</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند:"از مهم‌ترین چیزهائی که [[خداوند]] بر بندگانش [[واجب]] فرموده است، آن است که بسیار به یاد او باشند. منظورم آن نیست که تنها ذکر [[شریف]] {{عربی| سُبْحانَ‌ اللَّهِ‌ وَ الْحَمْدُلِلَّهِ‌ وَ لا الهَ الّااللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ}} را بسیار بگوید، هرچند این زیاد بر زبان آوردن این عبارت [[شریف]] نیز، در شمار ذکر خداست؛ بلکه منظورم آن است که [[خداوند]] را در مواقع برخورد با امور [[حلال]] و یا [[حرام]] به یاد آورَد، در این حال آنچه با آن مواجه شده اگر [[طاعت]] [[الهی]] است به آن بپردازد، و اگر [[گناه]] و [[حرام]] است آن را ترک نماید" <ref>{{متن حدیث| مِنْ أَشَدِّ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيراً ثُمَّ قَالَ لَا أَعْنِي سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ وَ لَكِنْ ذِكْرَ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّمَ فَإِنْ كَانَ طَاعَةً عَمِلَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ مَعْصِيَةً تَرَكَهَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۸۰.</ref>.
*در هر حال تمامی مراتب ذکر، [[جلاء قلب]] است؛ و از این رو همچون قانونی کلّی برای تمامی سالکان [[راه کمال]] توصیه شده است: {{متن قرآن|وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا}}<ref>«و نام پروردگارت را یاد کن و از همه بگسل و بدو بپیوند» سوره مزمل، آیه ۸.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۸.</ref>.
*در هر حال تمامی مراتب ذکر، [[جلاء قلب]] است؛ و از این رو همچون قانونی کلّی برای تمامی سالکان [[راه کمال]] توصیه شده است: {{متن قرآن|وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا}}<ref>«و نام پروردگارت را یاد کن و از همه بگسل و بدو بپیوند» سوره مزمل، آیه ۸.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۸.</ref>.
۲۱۸٬۰۵۸

ویرایش