اثبات امامت امامان: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*[[موفق بن احمد خوارزمی]]<ref>مقتل الحسین، ج۱، ص۹۴.</ref> و شیخالاسلام [[حمویی شافعی]]<ref>فرائد السمطین، ج۲، ص۳۲۱، ح۵۷۲.</ref> و [[سعید بن بشیر]] از [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} [[نقل]] کردهاند که فرمود: "من پیشتر از شما وارد [[حوض کوثر]] میشوم تو [[یا علی]] [[ساقی کوثر]] هستی و [[حسن]] مدیر آن است، [[حسین]] [[فرمانده]] آن است، [[علی بن الحسین]] سابق بر دیگران در رسیدن به آن، [[باقر]] مقسم آن، [[جعفر صادق]] سوقدهنده به آن، [[موسی بن جعفر]] شمارنده [[دوستان]] و [[دشمنان]] و زایلکننده [[منافقان]]، [[علی بن موسی]] [[یار]] [[مؤمنان]]، [[محمد بن علی جواد]] نازل کننده [[اهل بهشت]] در درجاتشان و [[علی بن محمد]] [[هادی]]، [[خطیب]] [[شیعه]] و تزویجکننده حورالعین به آنهاست، [[حسن بن علی عسکری]] چراغ [[اهل بهشت]] است. [[مردم]] از [[روشنایی]] آن [[روشنایی]] میگیرند و [[مهدی موعود]] شفاعتکننده آنهاست در مکانی که [[خدا]] اجازه [[شفاعت]] نمیدهد مگر به کسی که بخواهد و از او [[راضی]] باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} أَنَا وَارِدُكُمْ عَلَى الْحَوْضِ وَ أَنْتَ يَا عَلِيُ السَّاقِي وَ الْحَسَنُ الذَّائِدُ وَ الْحُسَيْنُ الْآمِرُ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الْفَارِضُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ النَّاشِرُ وَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ السَّائِقُ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ مُحْصِي الْمُحِبِّينَ وَ الْمُبْغِضِينَ وَ قَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى مُزَيِّنُ الْمُؤْمِنِينَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مُنْزِلُ أَهْلِ الْجَنَّةِ فِي دَرَجَاتِهِمْ وَ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ خَطِيبُ شِيعَتِهِ وَ مُزَوِّجُهُمُ الْحُورَ الْعِينَ وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ سِرَاجُ أَهْلِ الْجَنَّةِ يَسْتَضِيئُونَ بِهِ وَ الْقَائِمُ شَفِيعُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَيْثُ لَا يَأْذَنُ اللَّهُ إِلَّا لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَى}}؛ احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۱۳، ص۶۱؛ إثبات الهداة، ج۲، ص۲۸۴.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۱۶۰-۱۶۴.</ref>. | *[[موفق بن احمد خوارزمی]]<ref>مقتل الحسین، ج۱، ص۹۴.</ref> و شیخالاسلام [[حمویی شافعی]]<ref>فرائد السمطین، ج۲، ص۳۲۱، ح۵۷۲.</ref> و [[سعید بن بشیر]] از [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} [[نقل]] کردهاند که فرمود: "من پیشتر از شما وارد [[حوض کوثر]] میشوم تو [[یا علی]] [[ساقی کوثر]] هستی و [[حسن]] مدیر آن است، [[حسین]] [[فرمانده]] آن است، [[علی بن الحسین]] سابق بر دیگران در رسیدن به آن، [[باقر]] مقسم آن، [[جعفر صادق]] سوقدهنده به آن، [[موسی بن جعفر]] شمارنده [[دوستان]] و [[دشمنان]] و زایلکننده [[منافقان]]، [[علی بن موسی]] [[یار]] [[مؤمنان]]، [[محمد بن علی جواد]] نازل کننده [[اهل بهشت]] در درجاتشان و [[علی بن محمد]] [[هادی]]، [[خطیب]] [[شیعه]] و تزویجکننده حورالعین به آنهاست، [[حسن بن علی عسکری]] چراغ [[اهل بهشت]] است. [[مردم]] از [[روشنایی]] آن [[روشنایی]] میگیرند و [[مهدی موعود]] شفاعتکننده آنهاست در مکانی که [[خدا]] اجازه [[شفاعت]] نمیدهد مگر به کسی که بخواهد و از او [[راضی]] باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} أَنَا وَارِدُكُمْ عَلَى الْحَوْضِ وَ أَنْتَ يَا عَلِيُ السَّاقِي وَ الْحَسَنُ الذَّائِدُ وَ الْحُسَيْنُ الْآمِرُ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الْفَارِضُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ النَّاشِرُ وَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ السَّائِقُ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ مُحْصِي الْمُحِبِّينَ وَ الْمُبْغِضِينَ وَ قَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى مُزَيِّنُ الْمُؤْمِنِينَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مُنْزِلُ أَهْلِ الْجَنَّةِ فِي دَرَجَاتِهِمْ وَ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ خَطِيبُ شِيعَتِهِ وَ مُزَوِّجُهُمُ الْحُورَ الْعِينَ وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ سِرَاجُ أَهْلِ الْجَنَّةِ يَسْتَضِيئُونَ بِهِ وَ الْقَائِمُ شَفِيعُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَيْثُ لَا يَأْذَنُ اللَّهُ إِلَّا لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَى}}؛ احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۱۳، ص۶۱؛ إثبات الهداة، ج۲، ص۲۸۴.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۱۶۰-۱۶۴.</ref>. | ||
===[[دلیل]] دوم: [[نصّ]] و تصریح [[امام]] پیشین به [[امام]] پس از خود=== | ===[[دلیل]] دوم: [[نصّ]] و تصریح [[امام]] پیشین به [[امام]] پس از خود=== | ||
*با توجّه به [[اثبات امامت]] و [[عصمت امام]] اوّل، هرگاه آن [[امام]] به [[جانشین]] خود تصریح نماید، [[امامت]] [[امام دوم]] | *با توجّه به [[اثبات امامت]] و [[عصمت امام]] اوّل، هرگاه آن [[امام]] به [[جانشین]] خود تصریح نماید، [[امامت]] [[امام دوم]] ثابت میشود و همین روال درباره امامانِ بعدی جریان دارد. | ||
در [[جوامع روایی]] [[شیعه]]، نظیر [[اصول کافی]]، کتاب الحجه برای [[اثبات امامت]] از اینگونه [[نصوص]] بهرهگیری شده است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۱۶۴.</ref>. | در [[جوامع روایی]] [[شیعه]]، نظیر [[اصول کافی]]، کتاب الحجه برای [[اثبات امامت]] از اینگونه [[نصوص]] بهرهگیری شده است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۱۶۴.</ref>. | ||
===[[دلیل]] سوم: عناوین عامّی که جز بر [[امامان شیعه]]، انطباق ندارد=== | ===[[دلیل]] سوم: عناوین عامّی که جز بر [[امامان شیعه]]، انطباق ندارد=== |