پرش به محتوا

انسان کامل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}')
خط ۴۰: خط ۴۰:
==[[حکمت]] و [[ضرورت]] [[انسان کامل]]==
==[[حکمت]] و [[ضرورت]] [[انسان کامل]]==
*از آنچه در مراحل پیشین گفته شد به خوبی می‌توان به [[حکمت]] و [[ضرورت]] وجود [[انسان کامل]] در [[نظام هستی]] پی‌برد؛ ولی برای وضوح بیشتر تأکید می‌شود بدون وجود [[انسان کامل]] نه [[فیض]] وجود از مبدأ جواد صادر می‌گردد، و نه [[سیر]] تکاملی موجودات ـ به ویژه افراد [[انسان]] ـ سامان می‌یابد: {{عربی|"بِكُمْ‏ فَتَحَ‏ اللَّهُ‏ وَ بِكُمْ‏ يَخْتِم‏"}} و شاید به همین سبب است که [[خداوند]] جهت بیان [[جعل]] [[خلیفه]] در [[زمین]] واژه "جاعل" را که مشتقّ است و بر زمان خاصّی دلالت ندارد به‌کار برده است: {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً}} <ref> و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم؛ سوره بقره، آیه: ۳۰.</ref>؛ گویا خواسته است بگوید [[نظام آفرینش]] بدون [[انسان کامل]] جسدی بی‌روح و موجودی بی‌خاصیت است، ازاین‌رو لازم است به طور پیوسته در [[زمین]] خلیفة [[جعل]] شود تا هیچ‌گاه [[زمین]] از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نباشد، افزون بر این، [[انسان کامل]] علّت غایی ایجاد است: {{عربی|" لَوْلَاكَ‏ لَمَا خَلَقْتُ‏ الْأَفْلَاك‏‏"}} و بدون او حرکت ایجادی ناقص و ابتر است، پس نمی‌توان وجود عالَم را بدون وجود [[انسان کامل]] پذیرفت: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ}} <ref> و تو را جز رحمتی برای جهانیان، نفرستاده‌ایم؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۷.</ref><ref>[[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]، [[انسان کامل (مقاله)| مقاله «انسان کامل»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] ج ۴، ص ۵۱۲</ref>.
*از آنچه در مراحل پیشین گفته شد به خوبی می‌توان به [[حکمت]] و [[ضرورت]] وجود [[انسان کامل]] در [[نظام هستی]] پی‌برد؛ ولی برای وضوح بیشتر تأکید می‌شود بدون وجود [[انسان کامل]] نه [[فیض]] وجود از مبدأ جواد صادر می‌گردد، و نه [[سیر]] تکاملی موجودات ـ به ویژه افراد [[انسان]] ـ سامان می‌یابد: {{عربی|"بِكُمْ‏ فَتَحَ‏ اللَّهُ‏ وَ بِكُمْ‏ يَخْتِم‏"}} و شاید به همین سبب است که [[خداوند]] جهت بیان [[جعل]] [[خلیفه]] در [[زمین]] واژه "جاعل" را که مشتقّ است و بر زمان خاصّی دلالت ندارد به‌کار برده است: {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً}} <ref> و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم؛ سوره بقره، آیه: ۳۰.</ref>؛ گویا خواسته است بگوید [[نظام آفرینش]] بدون [[انسان کامل]] جسدی بی‌روح و موجودی بی‌خاصیت است، ازاین‌رو لازم است به طور پیوسته در [[زمین]] خلیفة [[جعل]] شود تا هیچ‌گاه [[زمین]] از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نباشد، افزون بر این، [[انسان کامل]] علّت غایی ایجاد است: {{عربی|" لَوْلَاكَ‏ لَمَا خَلَقْتُ‏ الْأَفْلَاك‏‏"}} و بدون او حرکت ایجادی ناقص و ابتر است، پس نمی‌توان وجود عالَم را بدون وجود [[انسان کامل]] پذیرفت: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ}} <ref> و تو را جز رحمتی برای جهانیان، نفرستاده‌ایم؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۷.</ref><ref>[[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]، [[انسان کامل (مقاله)| مقاله «انسان کامل»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] ج ۴، ص ۵۱۲</ref>.
==[[انسان کامل در قرآن]]==
انسان کامل [[قرآن]]، انسانی است که کمال [[عقلی]] هم پیدا کرده است؛ کمال عقلی هم جزء [کمالاتش] است. انسان کامل قرآن در کنار [[عقل‌گرایی]] و در کنار دل‌گرائی [جامعه‌گرا و طبیعت‌گرا هم هست].<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۶۰-۱۶۲.</ref>


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]؛ [[انسان کامل (مقاله)|مقاله «انسان کامل»]]؛ [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة‌المعارف قرآن کریم ج ۴''']]
# [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[حسن رمضانی|رمضانی، حسن]]؛ [[انسان کامل (مقاله)|مقاله «انسان کامل»]]؛ [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة‌المعارف قرآن کریم ج ۴''']]
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']]


=='''[[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]]'''==
=='''[[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]]'''==
۷۳٬۶۴۱

ویرایش