پرش به محتوا

امام علی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۱۵: خط ۱۵:


==[[یوم الانذار]]==
==[[یوم الانذار]]==
*[[امام علی]] {{ع}} سیزده ساله بود که [[خداوند]] به [[پیامبر]] [[فرمان]] داد، [[دعوت]] خویش را [[آشکار]] کند. [[پیامبر]] در روزی موسوم به "[[یوم الانذار]]" مردان [[طایفه]] خویش را [[دعوت]] کرد و در جمع آنان سه بار [[دعوت]] خویش را [[ابلاغ]] فرمود و از میان آنان فردی برای [[تصدیق]] و [[جانشینی]] خود طلبید که در هر سه بار تنها [[علی]] {{ع}} برخاست و [[پیامبر]] را [[تصدیق]] کرد. [[پیامبر]] نیز در [[حق]] او فرمود: "[[علی]] برادر، [[وصی]] و [[جانشین]] من است. [[فرمان]] او را بشنوید و از او [[اطاعت]] کنید."
*[[امام علی]] {{ع}} سیزده ساله بود که [[خداوند]] به [[پیامبر]] [[فرمان]] داد، [[دعوت]] خویش را آشکار کند. [[پیامبر]] در روزی موسوم به "[[یوم الانذار]]" مردان [[طایفه]] خویش را [[دعوت]] کرد و در جمع آنان سه بار [[دعوت]] خویش را [[ابلاغ]] فرمود و از میان آنان فردی برای [[تصدیق]] و [[جانشینی]] خود طلبید که در هر سه بار تنها [[علی]] {{ع}} برخاست و [[پیامبر]] را [[تصدیق]] کرد. [[پیامبر]] نیز در [[حق]] او فرمود: "[[علی]] برادر، [[وصی]] و [[جانشین]] من است. [[فرمان]] او را بشنوید و از او [[اطاعت]] کنید."
==[[تحریم]] در شعب [[ابوطالب]]==
==[[تحریم]] در شعب [[ابوطالب]]==
*[[سال هفتم بعثت]]، [[مشرکان]] که سخت از [[مبارزه]] با [[پیامبر]] و ازپای درآوردن او [[ناامید]] شده بودند، در محلی به نام دارالندوه جمع شدند و تصمیم گرفتند [[پیامبر]] و [[مسلمانان]] را [[تحریم]] کنند و با آنان داد و ستد و [[ازدواج]] نکنند، مگر این‌که [[ابوطالب]]، [[پیامبر]] را [[تسلیم]] کند. چون [[ابوطالب]] از ماجرا مطلع شد، [[پیامبر]] و مردان [[بنی‌هاشم]] را که [[چهل]] نفر بودند با [[همسران]] و فرزندانشان به محل شعب [[ابوطالب]] برد. آنان سه سال در آن وادی در شرایطی سخت [[زندگی]] کردند. در تمام این مدت، [[ابوطالب]] شب‌ها [[پیامبر]] را به مکانی دیگر منتقل می‌کرد و [[علی]] {{ع}} در جای او می‌خوابید تا [[جان]] [[پیامبر]] در [[امان]] باشد.
*[[سال هفتم بعثت]]، [[مشرکان]] که سخت از [[مبارزه]] با [[پیامبر]] و ازپای درآوردن او [[ناامید]] شده بودند، در محلی به نام دارالندوه جمع شدند و تصمیم گرفتند [[پیامبر]] و [[مسلمانان]] را [[تحریم]] کنند و با آنان داد و ستد و [[ازدواج]] نکنند، مگر این‌که [[ابوطالب]]، [[پیامبر]] را [[تسلیم]] کند. چون [[ابوطالب]] از ماجرا مطلع شد، [[پیامبر]] و مردان [[بنی‌هاشم]] را که [[چهل]] نفر بودند با [[همسران]] و فرزندانشان به محل شعب [[ابوطالب]] برد. آنان سه سال در آن وادی در شرایطی سخت [[زندگی]] کردند. در تمام این مدت، [[ابوطالب]] شب‌ها [[پیامبر]] را به مکانی دیگر منتقل می‌کرد و [[علی]] {{ع}} در جای او می‌خوابید تا [[جان]] [[پیامبر]] در [[امان]] باشد.
۲۱۸٬۷۷۹

ویرایش